De logica achter anthelmintica

Interessant artikel, goede vondst! Verifieren kan ik deze info niet, maar het komt wel overeen met mijn bewering dat een 'virus' een lichaamsvreemd exosoom.is. Dit is de eerste keer dat ik mijn theorie bevestigd zie.

Mike
 
zegt hij nou dat Viruswaarheid mede een toneelstuk opvoert?
Het is van meer dan een jaar geleden. Toen iedereen elkaar beschuldigde gecontroleerde oppositie te zijn. Denk dat viruswaarheid inmiddels wel heeft bewezen zuiver op de graat te zijn. Ik vind het verder niet zo'n boeiend artikel, ging me puur even over dat spoor van die exosomen.
 
Julian, had je deze link al bekeken, smpc is de uitgebreide ("artsen bijsluiter") van "geneesmiddelen" check vooral hoofdstuk 5, misschien kan je daar wat mee: Smpc Iver
 
Julian, had je deze link al bekeken, smpc is de uitgebreide ("artsen bijsluiter") van "geneesmiddelen" check vooral hoofdstuk 5, misschien kan je daar wat mee: Smpc Iver
Dankjewel!
Ik plaats hieronder even de mogelijk bruikbare info, voor eenvoudig terugzoeken op een later moment:

- Stromectol is MSD merknaam voor Ivermectine -

Met een eenmalige orale dosis STROMECTOL 12 mg, toegediend in tabletvorm, was de gemiddelde
piekplasmaconcentratie van het belangrijkste bestanddeel (H2B1a) ongeveer 4 uur na toediening 46,6
(± 21,9) ng/ml.

De plasmaconcentratie stijgt ongeveer proportioneel met de dosis. Bij de mens wordt ivermectine
geabsorbeerd en gemetaboliseerd en ivermectine en/of de metabolieten worden bijna uitsluitend met
de feces uitgescheiden, waarbij minder dan 1 % van de toegediende dosis met de urine wordt
uitgescheiden. Op grond van een in vitro-onderzoek op humane levermicrosomen is het aannemelijk
dat met name cytochroom P4503A4 verantwoordelijk is voor het metabolisme van ivermectine in de
lever. De plasmahalfwaardetijd van ivermectine bij de mens is ongeveer 12 uur, die van de metabolieten ongeveer 3 dagen.

Preklinisch onderzoek lijkt aan te tonen dat ivermectine bij klinische orale doses geen sterke remming
van CYP3A4 (IC50 = 50 μM) geeft en ook geen remming geeft van andere CYP-enzymen (2D6, 2C9,
1A2 en 2E1).
 
Een prangende vraag die bij mij blijft terugkomen: hoe bepaald het lichaam nu welke cellen dit "gif" toegediend krijgen? En natuurlijk de parasieten, die leggen ook het loodje of worden tijdelijk verlamd... Zelf denk ik dat dit middel als positieve stof wordt gezien, wat als voeding dient voor de meest hongerige (zwakke) cellen, en natuurlijk de veelvraten (parasieten). Eenmaal binnen blijkt het middel een trojaans paard en begint het gedonder. Plausibel? Of zit ik helemaal mis?
Ik denk dat het antwoord hierop in het linkje staat, bij 5.1. Maar ik vind het te ingewikkeld om het te kunnen duiden. Wellicht iemand anders die dit wel kan volgen?

"5.1 Farmacodynamische eigenschappen
Farmacotherapeutische categorie: anthelminticum, ATC-code: P02CF01. Ivermectine wordt verkregen uit de avermectines, die geïsoleerd worden uit fermentatieproducten van Streptomyces avermitilis. Het bindt zich selectief en met hoge affiniteit aan de door glutamaat gereguleerde chloride-ionkanalen die in de zenuw- en spiercellen van de invertebraten voorkomen.
Dit leidt tot een verhoging van de permeabiliteit van het celmembraan voor chloride-ionen met
hyperpolarisatie van de zenuw- of spiercel, wat tot verlamming en dood van de parasiet leidt. Ivermectine vertoont ook interactie met andere ligand-gereguleerde chloridekanalen, zoals die welke worden gereguleerd door de neurotransmitter gamma-aminoboterzuur (GABA). Zoogdieren hebben geen door glutamaat gereguleerde chloridekanalen. De avermectines hebben een
lage affiniteit voor ligand-gereguleerde chloridekanalen bij zoogdieren. Ze passeren de bloed-
hersenbarrière bij mensen niet gemakkelijk. In klinische onderzoeken bij patiënten met door Wuchereria bancrofti veroorzaakte microfilariëmie in Afrika, Azië, Zuid-Amerika, het Caribische gebied en Polynesië is aangetoond dat een eenmalige orale dosis van minstens 100 μg/kg ivermectine de microfilariëmie in de week na toediening verminderde tot minder dan 1 % van de waarde voor de behandeling. In deze studies werd aangetoond dat zowel de mate als de duur van het behandelingseffect dosisafhankelijk was. Door toepassing van ivermectine bij grootschalige behandeling van microfilariëmie bij de mens, de enige gastheer van Wuchereria bancrofti, kan de overdracht van Wuchereria bancrofti door vectorinsecten worden verminderd, waardoor de infectieuze cyclus van de ziekte wordt doorbroken. Behandeling met een eenmalige dosis van 200 μg/kg ivermectine blijkt effectief te zijn en goed te worden verdragen bij patiënten met een normale immuniteit en bij wie infestatie met Strongyloïdes stercoralis beperkt is tot het spijsverteringskanaal. "
 
Ik heb laatst zitten zoeken naar Staar en de achtergrond ervan.
via via kwam ik uit bij: ADEM.
De baby moet eerst ADEMEN.
Als we niet ademen gaan we dood. Het lijkt me dat het lichaam ZO intelligent is dat uiteindelijk het allemaal vanzelf gaat.
Dat wil zeggen dat men er wel al grotendeels achter is hoe alles werkt maar de allerlaatste oorzaak is dan de natuur of God. Ik vond het wel een eye-opener.
Ik zal proberen de route terug te vinden.
 
Ik denk dat het antwoord hierop in het linkje staat, bij 5.1. Maar ik vind het te ingewikkeld om het te kunnen duiden. Wellicht iemand anders die dit wel kan volgen?

"5.1 Farmacodynamische eigenschappen
Farmacotherapeutische categorie: anthelminticum, ATC-code: P02CF01. Ivermectine wordt verkregen uit de avermectines, die geïsoleerd worden uit fermentatieproducten van Streptomyces avermitilis. Het bindt zich selectief en met hoge affiniteit aan de door glutamaat gereguleerde chloride-ionkanalen die in de zenuw- en spiercellen van de invertebraten voorkomen.
Dit leidt tot een verhoging van de permeabiliteit van het celmembraan voor chloride-ionen met
hyperpolarisatie van de zenuw- of spiercel, wat tot verlamming en dood van de parasiet leidt. Ivermectine vertoont ook interactie met andere ligand-gereguleerde chloridekanalen, zoals die welke worden gereguleerd door de neurotransmitter gamma-aminoboterzuur (GABA). Zoogdieren hebben geen door glutamaat gereguleerde chloridekanalen. De avermectines hebben een
lage affiniteit voor ligand-gereguleerde chloridekanalen bij zoogdieren. Ze passeren de bloed-
hersenbarrière bij mensen niet gemakkelijk. In klinische onderzoeken bij patiënten met door Wuchereria bancrofti veroorzaakte microfilariëmie in Afrika, Azië, Zuid-Amerika, het Caribische gebied en Polynesië is aangetoond dat een eenmalige orale dosis van minstens 100 μg/kg ivermectine de microfilariëmie in de week na toediening verminderde tot minder dan 1 % van de waarde voor de behandeling. In deze studies werd aangetoond dat zowel de mate als de duur van het behandelingseffect dosisafhankelijk was. Door toepassing van ivermectine bij grootschalige behandeling van microfilariëmie bij de mens, de enige gastheer van Wuchereria bancrofti, kan de overdracht van Wuchereria bancrofti door vectorinsecten worden verminderd, waardoor de infectieuze cyclus van de ziekte wordt doorbroken. Behandeling met een eenmalige dosis van 200 μg/kg ivermectine blijkt effectief te zijn en goed te worden verdragen bij patiënten met een normale immuniteit en bij wie infestatie met Strongyloïdes stercoralis beperkt is tot het spijsverteringskanaal. "
Ik begrijp dit als volgt:

Ivermectin is een sleutel die de cel open kan zetten en houden voor cl- ionen. De cel loopt vol waardoor de zuurgraad van de cel verandert en dan legt de cel het loodje. Parasieten hebben een dergelijk slot waarop deze sleutel past. Bij mensen zit dat slot alleen in de hersenen (GABA receptor). Ivermectin kan de bloed brein barriere niet passeren, alleen bij bv hersenvliesontsteking. Daarom hebben onze normale cellen er geen last van.
 
Laatst bewerkt:
Ivermectin kan de bloed brein barriere niet passeren
Alleen merk ik bij gebruik van Ivermectine juist behoorlijke activiteit in mijn brein. Wellicht dat er nog een ander werkingsmechanisme speelt? Of zou het een indirect effect zijn?
 
Nog ff een ander spoor dat ik graag met jullie deel:

In aflevering #35 van The Trueman Show vertelt Peter Vereecke (vanaf 1:05:45) over Arthur Firstenberg, een man die ikzelf al enkele jaren volg met zijn werk rondom actievoeren tegen de komst van 5G. Ook is hij een van de leden van Cellular Phone Task Force, een organisatie die zich met name inzet op het gebied van educatie met betrekking tot electromagnetische straling.

Peter Vereecke vertelt dat Arthur Firstenberg heeft aangetoond dat alle griepachtige pandemieën of epidemieën zich voordeden op het moment dat er een nieuw soort straling werd gerealiseerd.

Het boek heb ik zelf (nog)* niet gelezen, dus kan de kwaliteit van de onderbouwing niet beoordelen. Wel een interessante gedachtengang die ik verder wil onderzoeken.

Om een idee te krijgen van de inhoud, hieronder een citaat van een boekrecentie van Firstenberg's "The Invisible Rainbow" door Jennifer Wood:
Prior to 1889, for example, we learn that influenza epidemics occurred not annually but years or decades apart and were highly correlated with sunspots, and that the 1889 pandemic of influenza, which altered that pattern occurred in the exact year the widespread use of alternating current began.

“In that year exactly,” Firstenberg writes, “the natural magnetic activity of the earth began to be suppressed.” The earth’s magnetic field now bore, for the first time in history, the imprint of power line frequencies and their harmonics. The marvelous harnessing of electricity for humans had begun but it had a byproduct: certain precautionary measures could perhaps have been taken but were not. Each step in that development had important consequences.

I found the story of influenza particularly riveting. We go on to learn that in 1918, the radio era began, ushered in by the 1918 Spanish Influenza pandemic. The radar era, we learn, began in 1957 with the building of hundreds of powerful radar stations in the northern hemisphere “hurling millions of watts of microwave energy skyward;” low-frequency components of these waves rode on magnetic field lines to the southern hemisphere as well.

The radar era was ushered in by the Asian Flu pandemic of 1957. In 1968, we learn the satellite era began with the launch of dozens of satellites “with relatively weak broadcast power but since they were already up in the magnetosphere they had as big an effect on it as the small amount of radiation that had managed to enter it from sources on the ground.” The satellite era was ushered in by the 1968 Hong Kong Flu pandemic.

At the end of the twentieth century came the beginning of the wireless era and the establishment of the High Frequency Auroral Research Program (HAARP). Firstenberg describes the environmental effects of these two technological developments in depth. He brings together history, epidemiology, and cutting edge science, but he does much more. He goes to the heart of his subject, documenting the path that led to the public health crises we are facing today.

Hmmm... Interessant. Echter, (ogenschijnlijke) correlatie is echter nog geen causaliteit. Maar toch, "goed" is die straling niet, voor ons als wezens die vertrouwen op elektrische stroompjes voor het uitvoeren van diverse lichaamsfuncties. Het boek heb ik in ieder geval besteld*.

Peter Vereecke vervolgd (vanaf 1:06:20) dat door de stralingsbelasting het lichaam vuiligheid op celniveau gaat uitstoten. Men vindt slechts onderdelen van het systeem dat de vuiligheid uit de cel heeft gehaald. Daarna wordt het interessant. Peter heeft het nl. over exosomen. Hij haalt Andrew Kaufman aan, die volgens hem een zeer plausibele verklaring heeft. Zgn. virussen zijn niet de oorzaak van een ziekte, maar zijn de restanten van een mechanisme dat geprobeerd heeft de verontreiniging op te lossen.

Hier eindigt mijn observatie voor nu. Graag weer jullie gedachten!!

Als laatste een video (ik laat 'm hieronder starten vanaf 16:24. Vanaf dat punt gaat het over exosomen) van Andrew Kaufman. Het is van April 2020.




* ik ben absoluut geen fan van bol.com maar soms kun je het nergens anders vinden. Tja, amazon natuurlijk...
 
Alleen merk ik bij gebruik van Ivermectine juist behoorlijke activiteit in mijn brein. Wellicht dat er nog een ander werkingsmechanisme speelt? Of zou het een indirect effect zijn?
zie post #88 van Mike.
Door ivermectine komt meer GABA beschikbaar -> meer rust, minder angst = brein kan beter functioneren.

Leuke bijwerking van ivermectin 😃
 
Ik gebruik extra Gaba al ZONDER Ivermectine.
Omdat ik last heb van duizeligheid. dat is niet weg, lijkt iets minder.
maar er is wel onrust minder.
Onrust kan bij mij 2 oorzaken hebben, angst om onderweg naar de WC te moeten (dat is niet weg maar minder) en angst die zowiezo van binnenuit komt door een slechte darmwerking. Daar hou ik het maar op. Als Ivermectine ook zo,n bijwerking heeft komt me dat zeer goed uit. (nog even wachten tot ik iverm heb)
 
zie post #88 van Mike.
Door ivermectine komt meer GABA beschikbaar -> meer rust, minder angst = brein kan beter functioneren.

Leuke bijwerking van ivermectin 😃
Als Ivermectine niet de bloedhersenbarrierr doorbreekt, hoe kan het dan zo'n positief effect hrbben op het zicht en het centrale zenuwstelsel via GABA? Is er iemand die mij dit kan uitleggen?

Mike
 
zie post #88 van Mike.
Door ivermectine komt meer GABA beschikbaar -> meer rust, minder angst = brein kan beter functioneren.

Leuke bijwerking van ivermectin 😃

Mike schrijft dit:
Zoals ik het begrijp remt GABA specifieke neurale activiteiten, die te maken hebben met nervositeit en angst. Een aantal van ons, waaronder ikzelf, ervaart meer innerlijke kalmte, stabiliteit en rust door het gebruik van Ivermectine, dat dus de werking van GABA verhoogt.

Heb jij, of iemand anders, info over de relatie m.b.t. de hypothese dat Ivermectine GABA stimuleert cq. aanmaakt? Mijn vraag heeft er mee te maken dat als we de aanname doen dat Ivermectine de bloed-brein barriere niet kan passeren, het dan in ieder geval niet de GABA receptoren kan beïnvloeden.

Dit is in een notendop de metabolische route voor de vorming van GABA [bron]:
Glucose is the principal precursor for GABA production in vivo, although pyruvate and other amino acids also can act as precursors. The first step in the GABA shunt is the transamination of α-ketoglutarate, formed from glucose metabolism in the Krebs cycle by GABA α-oxoglutarate transaminase (GABA-T) into l-glutamic acid [4] (Fig. 16-1). Glutamic acid decarboxylase (GAD) catalyzes the decarboxylation of glutamic acid to form GABA. GAD appears to be expressed only in cells that use GABA as a neurotransmitter. GAD, localized with antibodies or mRNA hybridization probes, serves as an excellent marker for GABAergic neurons in the CNS.
Of van wikipedia:
Gamma-aminoboterzuur wordt in het lichaam gevormd uit het voor de mens niet-essentiële aminozuur glutaminezuur door decarboxylering onder invloed van het enzym glutamaatdecarboxylase (GAD).

Ik sluit het uiteraard niet uit hoor dat het een van de bijproducten is die door Ivermectine in gang wordt gezet.
 
Mike schrijft dit:


Heb jij, of iemand anders, info over de relatie m.b.t. de hypothese dat Ivermectine GABA stimuleert cq. aanmaakt? Mijn vraag heeft er mee te maken dat als we de aanname doen dat Ivermectine de bloed-brein barriere niet kan passeren, het dan in ieder geval niet de GABA receptoren kan beïnvloeden.

Dit is in een notendop de metabolische route voor de vorming van GABA [bron]:

Of van wikipedia:


Ik sluit het uiteraard niet uit hoor dat het een van de bijproducten is die door Ivermectine in gang wordt gezet.

Ik heb hier het volgende citaat uitgelicht:

Ivermectin also is believed to act as an agonist of the neurotransmitter gamma-aminobutyric acid (GABA), thereby disrupting GABA-mediated central nervous system (CNS) neurosynaptic transmission.

Mike
 
Wat bedoelen ze met de bloed/brein barriere? bedoelen ze dat er GEEN bloed naar de hersenen gaat? zitten er dan GEEN bloedvaten in ons brein? als er wel bloedvaten zijn dan kan alles daardoor heen tenzij het lichaam vanzelf schadelijke stoffen die in dat bloed zitten tegenhoudt. dan zou het bloed dus van te voren gefilterd moeten worden. Dit klinkt niet aannemelijk. maar het lichaam is wel intelligent.
 
Voor een goede werking moeten de hersenen goed worden beschermd tegen gevaren van buitenaf. Deze bescherming wordt enerzijds verzorgd door de schedel. Anderzijds worden de hersenen ook van binnenuit beschermd tegen mogelijk gevaarlijke stoffen en organismen in het bloed, waarbij de bloed-hersenbarrière een zeer voorname rol speelt. De bloed-hersenbarrière (of BHB) is letterlijk een grens tussen het bloed en de hersenen.


Mike
 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.463
Berichten
493.742
Leden
8.626
Nieuwste lid
RobertApank
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan