Het is absoluut een feit dat vrouwen een subjectieve waarheid hebben. Niet voor niets verwijst het woord 'hysterie' naar 'hyster', Grieks voor 'baarmoeder'.
Aan het eind van de 17e vinden er in het plaatsje Salem in Massachussetts heksenprocessen plaats waar het hele dorp getuige van was. Tijdens een van deze processen 'zag' een groep vrouwen 'demonen' in de lucht vliegen en zij sloegen alarm, wat leidde tot massahysterie en ineens 'zag' iedereen deze 'demonen'.
False memory syndrome bestaat en het treft vooral... vrouwen. Helaas haalt de auteur van het citaat in bovenstaande post het voorbeeld van de St. Martin's Preschool aan. Later zijn er namelijk wel degelijk ondergrondse tunnels gevonden en ander bewijs dat het hier om satanisch ritueel misbruik ging. Het bewijs is verdonkeremaand en de slachtoffers werden weggezet als fantasten.
Waar je wel vraagtekens bij kan zetten zijn de vermeende 'ontvoeringen' door 'buitenaardsen'. Opnieuw zijn het hoofdzakelijk vrouwen die dergelijke 'herinneringen' hadden. Zodra de modetrend (een vorm van massahysterie) wegebt gebeurt hetzelfde met de 'ontvoerden' en nu hoor je er nauwelijks meer iets over. Vrouwen zijn ook uiterst gevoelig voor modetrends en het principe van de vrouwelijke 'hive mind' is hier welbekend.
Ik hoef jullie niet te vertellen dat het voornamelijk vrouwen waren die vielen voor het levensgevaarlijke 'virus' dat COVID19 heette. Herinner je je ook nog de Facebook-hype van vrouwen die meer of juist minder gingen menstrueren in de nabijheid van gevaccineerden? Let wel, dit waren de zogenaamd 'wakkere' vrouwen die zich evenmin konden losworstelen van de besmettingsmythe die er bij hen van jongs af aan is ingeprogrammeerd. Vraag jezelf af waarom mannen zich in die tijd niet massaal hebben gemeld met klachten opgelopen in het nabijzijn van geprikten.
Ook de MeToo-beweging is een klassiek voorbeeld van selectieve vrouwelijke waarheid. Vrouwen die machtige en rijke mannen aan de schandpaal nagelden zogen dit ofwel uit hun duim of ze herschreven de geschiedenis waarbij ze hun eigen rol (en toestemming) weglieten om zichzelf als weerloos slachtoffer neer te kunnen zetten. Het acteerwerk dat hierbij wordt tentoongesteld is alleen maar overtuigend als je gevoelig bent voor de emotionaliteit die ermee gepaard gaat en in de mythe gelooft dat vrouwen geen kwaad in de zin hebben.
Kortom, vrouwen zijn emotioneel net zo manipuleerbaar als dat ze zelf aan emotionele manipulatie doen. Hierdoor zijn ze uiterst onbetrouwbaar en schaden ze de geloofwaardigheid van andere vrouwen die wel geslachtofferd worden en hier ook echte herinneringen aan hebben.
Mike