Bepaalde scholen in het voortgezet onderwijs werken er hard aan mee om vrouwen het idee te geven dat ze achtergesteld zijn. Daar begint het mee en dat was al zo in mijn tijd (jaren '80). Tegenwoordig is het wonderwoord "epowerment". Op een of andere manier wordt alle vrouwen aangepraat dat ze niet "empowered" zouden zijn. Vrouwen moeten buiten de deur werken (dus belasting betalen). Maar thuis blijft de rolverdeling harnekkig zoals die altijd is geweest (hoe zou dat toch komen???) en ook mantelzorg komt meestal op de schouders van vrouwen terecht (ook niet toevallig). Ondertussen is het gebruik van psychotropica onder vrouwen sinds een jaar of tien explosief toegenomen en de armoede onder vrouwen neemt snel toe (dit is onderzocht), terwijl het feminisme propageert dat door te studeren en werken de armoede en afhankelijkheid onder vrouwen juist zou afnemen. Het verschil is dat velen nu afhankelijk zijn van de staat in plaats van van de echtgenoot. Voor mij allemaal bewijzen dat het feminisme niet werkt. Zelf ooit ontslagen wegens zwangerschap (achteraf gezien een geluk bij een ongeluk) en ook vandaag de dag gaat nog veruit het meeste aantal gevallen dat wordt behandeld bij de commissie voor mensenrechten over werk en zwangerschap (dus niet over lbgt, huidskleur, leeftijd etc etc). Ons economisch model is hierop na al die jaren feminisme nog immer niet ingericht en als je het mij vraagt gaat dat ook nooit gebeuren. Dus enerzijds worden vrouwen de balk over gesmeten, de arbeidsmarkt op, terwijl anderzijds die arbeidsmarkt daarvoor duurzaam niet geschikt is.
Behalve het idee dat vrouwen het niet zouden begrijpen, hebben we te maken met een social construct. Veel vrouwen zijn van een jongere generatie die simpelweg niet beter weten. Van een oudere generatie hebben veel vrouwen hun moeders een dusdanig zwaar leven zien hebben dat zij dit niet voor zichzelf wilden. Deze moeders hadden naast de zorg voor de eigen kinderen en huishouding ook de zorg voor ouderen en ernstig zieken, dikwijls geen rijbewijs en zaten mede daardoor vaak eveneens zonder sociaal netwerk of eigen bezigheden/hobbies. Daar was geen tijd of energie voor. Ook konden zij zelden rekenen op erkenning. Ik begrijp wel dat veel vrouwen dat niet meer wilden. Temeer omdat veel mannen als ze terug kwamen van hun werk klaar waren en zich thuis op hun hobbies stortten. Logisch dat vrouwen maar al te graag de mogelijkheid aanpakten om deel te nemen aan de maatschappij en wat van de wereld te zien. Op zich is het hebben van een keuze niet eens zo verkeerd. Vroeger gingen vrouwen ook werken voordat ze kinderen kregen. Niets mis mee. Wat ik wel verkeerd vind is de moet en de omvorming van de samenleving, waardoor mannen en vrouwen die een gezin willen stichten vaak geen keus hebben en beiden buiten de deur moeten werken om de rekeningen te betalen. Daarnaast wordt de huisvrouw al decennia lang consequent weggezet als lui, dom, verwend en een profiteur. Ik denk dat de vrouw eerst op dat niveau beter gewaardeerd zal moeten worden, voordat vrouwen weer zin krijgen in een traditioneler plaatje. Het plaatje wordt bewust onaantrekkelijk gemaakt.
Ik ken een jonge dame die daar wel voor heeft gekozen. Haar vriendinnen zien haar als een "trophee wife" (een partner die haar op handen draagt en hard werkt aan een succesvol eigen bedrijf), maar ze is niet lui, niet verwend, geen profiteur en al helemaal niet dom. Ze wil ook graag wat studeren, maar het is geen moet en ze wil graag zelf voor haar kinderen zorgen. Zwanger op die leeftijd? Niet "gefeliciteerd", maar "ben je niet een beetje jong?" - de reactie van bij de huisarts - , terwijl het een bewuste keuze was (stabiele relatie en inkomen). De stigma's zijn dus niet meer rondom vrouwen die maatschappelijk actief zijn, maar rondom vrouwen die een gezinnetje willen stichten en daar zelf met hun partner voor willen en kunnen zorgen. Een moedige keuze anno 2020.
Ik kan nog veel meer voorbeelden noemen. Niet alleen mannen worden kapot gemaakt door het feminisme. Het zou een goed idee zijn als mannen en vrouwen stoppen met op elkaar af te geven. We zijn allemaal bij de neus genomen.
