Weinig eetlust!

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Ivo
  • Startdatum Startdatum

Ivo

New member
Hoi, ik ben altijd een eter geweest. Hou van eten en de laatste jaren steeds voedzamer. Maar ik heb de laatste tijd weinig trek, dat duurt nu zo 7 dagen. Ik voel me niet ziek, alhoewel ik wel liefdeverdriet ervaar. Maar dat duurt al 6 weken en daarvoor at ik prima. Maar ik kan het niet verklaren, ik heb net met moeite een gekookt eitje naar binnen gewerkt. Beetje kokhalzend totaal geen zin was het eerste wat ik at vandaag..

Heeft iemand hier een verklaring voor, ik heb dit naar mij weten nog nooit meegemaakt.

Wel ben ik gestopt met brood eten sinds 2 maanden, zou dat het kunnen zijn?

Hoor graag jullie mening..

 
ik ervaar dat zelf ook. sinds ik het wapf dieet volg, blijf ik langer

verzadigd, en heb minder trek in koolhydraten. ik eet s'ochtends een rauwe melk smoothie, en gebakken eieren met kaas. hierop kan ik een halve dag vooruit, en heb verder weinig trek. toch ervaar ik het als iets positiefs. verder probeer ik d.m.v groente wel iets

aan koolhydraten binnen te krijgen, en honing gebruik ik door mijn smoothie.

 
Hey, ik ben zelf ook wel bekend met liefdesverdriet. Als ik dat heb, dan slaat dat direct op mijn eetlust. Toen mijn vriendin en ik na 7 jaar uit elkaar gingen heb ik weken lang aan de rauwe melk gezeten, wat prima ging. Vast voedsel ging toen niet.

Als je met liefdesverdriet zit, is het goed om te kijken naar hoe je van jezelf kunt houden en op jezelf kunt vertrouwen. De tijd heelt alle wonden, maar het is heel heftig. Als je mij vraagt wat minder pijn doet: liefdesverdriet of een pink afhakken dan moet ik hier toch goed over nadenken...

Ik denk echt dat je weerstand tegen voedsel temaken heeft met je liefdesverdriet, je hart is geblokkeerd en de "chi" stroomt niet meer waardoor ook eten niet meer wil... Verliefdheid en liefdesverdriet zijn een bron van stress voor het lichaam en in tijden van stress gaat er een oud overlevingsmechanisme aan het werk: vechten of vluchten ipv voedsel verteren.

Komt allemaal goed, want zowel de chemische stofjes in je hersenen als je energie moeten zich opnieuw inregelen en dat kost nu eenmaal wat tijd...

 
Dank voor de reacties. Ja, misschien klopt het ook wel wat betreft liefdesverdriet. kokhalzen met voedsel wat ik normaal gesproken lekker vind zonder dat ik mij lichamelijk ziek voelt wilt natuurlijk niet zeggen dat ik niet geestelijk kan lijden.

Ik heb 6 weken de hoop gehouden dat we nog wel vrienden konden blijven, zolang ik maar mijn best bleef doen, een illusie gecreëerd door mijn pijnlichaam want hoop is blijven vasthouden en verzetten tegen pijn. Dat uitte zich dat ik meermalen contact op zocht met haar op steeds subtielere manieren en dat ik niet kon zijn met verlies dat heet los laten. Elke keer als ik dat deed krijg ik een emotionele terugslag, en elke keer leek het een nobel idee...

Ik heb gisteren al haar foto's haar telefoonnummer en haar facebook pagina ontvriend ( zoals dat zo mooi heet ). Drastisch!! Maar ik vertrouw mezelf niet meer, ik moet eens grondig aan de slag, niet om mijzelf te verbeteren maar om zoals ahealthylife het zegt om weer een manier te vinden om van mijzelf te houden.

 
Hallo Educateyourself, ik heb het ook gehad met een relatie die uitging: dat ik erna niet kon eten meer. Beangstigend vond ik het omdat ik ook niet kon peilen waar het mee samenhing -al leek het wel duidelijk afkomstig van die relatie die over was- en het was lichamelijk zo voelbaar: die geen eetlust (moeilijk te geloven dan dat de oorzaak psychisch is als je er middenin zit). Ik ging mezelf dwingen toch te eten, maar achteraf zo onnodig want later -ongeveer een maand of anderhalf later of zo- kwam mijn honger toch weer terug. Ik heb het idee dat mijn lichaam in de schaarstestand ging staan uit intelligentie, niet uit ziekte. Bij mij kwam die vertezoeken-eetlust voort uit diepe teleurstelling over illusies die ik mij had gemaakt over die relatie die over was. Ik had het op het moment zelf niet zo door van mezelf dat ik zo enorm teleurgesteld was. Maar goed, het was niet meer te ontkennen. Ik stond er zelf van te kijken op dat moment dat ik niet kon eten, want ik kan meestal altijd goed eten.

 
Hoi allemaal, even een korte reactie. Ik heb gisteren een paar flinke huilbuien gehad, heerlijk vooral als je je verstandelijk niet laat stoppen door de emotie die naar boven komt. Normaal gesproken doe ik dat namelijk wel, wat ervoor zorgt dat ik niet echt huil.

De laatste 6 weken was ik behoorlijk bezig met mij vast te houden aan het gevoel dat ik haar niet los wilde laten. Dat is je verzetten tegen de pijn en de hoop zorgt ervoor dat je maar doorgaat met pijn lijden. Niet echt een basis voor loslaten, nadat ik me echt meerdere keren belachelijk hebt gemaakt is denk ik het kwartje echt gevallen. Het besef dat het leven doorgaat resulteerde dat ik eindelijk mijn emoties de vrije loop kon laten.

Natuurlijk zijn deze huilbuien niet alleen voor haar, maar de pijn die naar boven kwam was een oude pijn die nog een plekje moest en mag vinden in mijn leven. Bedankt allemaal ik ga morgen beginnen met yoga, dat wilde ik al langer doen maar ook hier heb ik mij jarenlang onbewust tegen verzet. :D

Fijne zondag

 
Los van wat verdriet kan doen met je eetlust, ervaar ik soms ook dat ik maar weinig kan eten. Vroeger at ik hele bergen, sinds ik volgens wapf eet, zit ik snel vol. Als ik dan probeer door te eten, moet ik haast kokhalzen.

 
@Boschje,

Maar waarom zou je dan meer wil eten als vol zit? Goed is toch goed.

Deze voeding is nu eenmaal veel voedzamer dan wat je voorheen at.

Lia

 
@ EducateYourself

Ja laat het lekker stromen je emoties, en verzet je vooral nergens tegen. Emoties hoeven niet begrepen, getemd of beteugeld te worden, ze dienen vooral gevoeld te worden. Kanaliseren kan nodig zijn en dan bevrijden ze je. Voelen = transformeren. Hoe meer je doorvoeld, hoe meer je transformeert.

Als je geen eetlust hebt, eet dan vooral niet! Maak je niet druk om voedingstekorten of wat dan ook. Ik denk dat je in tijden van rauw het beste kan vasten. Stress en rauw kan verzurend werken. Ik zou aan de fruit- en groentesappen gaan. Spirulina en chlorella erbij en zo blijf je wel op de been.

In mijn tekst Het verbeteren van de spijsvertering staan onder het kopje 'Het activeren van het spijsverteringsvuur' tips om je eetlust aan te wakker, mocht je dit op een gegeven moment toch willen.

Yoga of meditatie is een goed idee. Het kan je helpen om meer vanuit je 'zielsessentie' naar dingen te kijken, als een observator. Dit in plaats van emotioneel verwikkeld te raken in alles wat je nu van je stuk brengt. Voor de mensen die weinig van meditatie weten. Meditatie is niet bedoeld om weg te gaan bij je gevoel, het is bedoeld om te leren ZIJN met je gevoel.

En wat het loslaten van relaties betreft. Zo veel energie als er gestoken is in het opbouwen van een hechte vertrouwensband die ruimte schept voor intiem contact, zo veel energie is er ook nodig voor het jezelf losmaken. Als je net aan een relatie begint ben je ook niet binnen 1 week op het niveau van verbinding als je na enkele maanden of jaren hebt bereikt. Zo ook kan je niet zo maar ontbonden zijn. Dit kost tijd en energie. Er zijn energetische technieken om dit proces te versnellen, maar dan nog zou ik in termen van maanden denken om echt los te komen van de ander.

Succes en sterkte!

Alles wat je nu verwerkt hoef je niet lang bij je te dragen.

 
EY,

Goed, je emoties komen los. Nu nog je betweterigheid beteugelen. Je komt hier als nieuweling op het forum om iedereen wel eens te vertellen hoe het zit, zonder dat je je opstelt als nieuwsgierige, als leerling. Ik weet niet of dit een voortvloeisel is van je huidige gewonde staat van zijn of dat je altijd zo bent, maar je doet er verstandiger aan een toontje lager te gaan zingen. Er zijn nu al meerdere mensen (waaronder ikzelf) die je op niet mis te verstane wijze te kennen hebben gegeven dat je je eigen forumnaam eer aan moet doen.

Mike

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.536
Berichten
541.917
Leden
8.662
Nieuwste lid
Magda Van Bladel
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan