JongeStudent
New member
Hallo allemaal,
Ik zal me even voorstellen en mijn verhaal vertellen. Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen. Ik zal een zo compleet mogelijk beeld geven omdat ik weet dat sommige externe factoren mee kunnen spelen in je gezondheid. Voor mensen die geen zin hebben om alles te lezen(kan ik me voorstellen), scroll naar beneden voor een samenvatting.
Ik neem jullie mee naar de zomer van 2011 toen mijn leven nog op rolletjes liep en ik het gevoel had dat ik de hele wereld aan kon.
Het is Juni 2011. Ik heb zojuist mijn centrale examens afgerond en ben met een aantal vrienden naar het welbekende dorp Chersonissos afgereisd om dit goed te gaan vieren. Dit deden we dan ook, hoe ongezond ook, met veel drank en meisjes en tot diep in de nacht (ochtend). We zouden 12 dagen gaan. Op de helft van de vakantie werd ik plotseling wakker gebeld, ik zie dat mn vader belt en probeer de telefoon op te nemen. Probeer; want tegelijkertijd valt mn telefoon uit. Ben natuurlijk met mn dronken kop van gisterenavond vergeten mn telefoon in de oplader te stoppen. Ik stop m'n telefoon in de oplader. Ik begin na te denken waarom m'n pa me zo vroeg belt. Al snel bekruipt me een vervelend gevoel, het zou toch niet. Zodra mn telefoon genoeg is opgeladen bel ik mn vader terug. Hij vertelt waar ik al bang voor was; m'n tante is vannacht overleden aan de gevolgen van borstkanker met uitzaaingen in de hersenen. Het komt als een klap. Het leek juist zo goed te gaan met haar en de tumor was een paar weken geleden verwijderd. Ik wil natuurlijk zo snel mogelijk naar huis om m'n familie te gaan ondersteunen en aanwezig te zijn bij de begrafenis. Ik bel met de reisleidster; helaas gaat de eerstvolgende vlucht pas over 3 dagen. Ik probeer er het beste van te maken maar met mn hoofd zit ik in Nederland.
De begrafenis is geweest en het was vooral moeilijk om het verdriet te zien voor mn moeder, mijn opa en oma en natuurlijk de kinderen van mijn tante.
Een week erna is de uitslag van het examen; ik heb het moeiteloos mijn VWO-diploma gehaald. Natuurlijk gaat dit gepaard met de nodige examenfeestjes.
Het is juli 2011. Na dit slopende jaar waarin veel is gebeurt ga ik met mijn ouders mee op vakantie naar Frankrijk. Ik voer vrij weinig uit en ben moe. De vermoeidheid duurt langer dan normaal. Ik denk; komt vast door al het uitgaan en verwerken van de dood van mn tante. De vermoeidheid houdt aan, zelfs na een aantal vroege nachten. Op een gegeven moment krijg ik ook pijn in mn keel. Na een lange vakantie van 3 weken kom ik terug. Ik heb nog steeds keelontsteking en koorts. Ik ga langs bij de huisarts; hij geeft me antibiotica. Ondertussen stond een vakantie met vrienden naar Renesse/Burg Haamstede op het programma. Omdat ik m'n antibioticakuur moet afmaken ga ik een aantal dagen later. De antibiotica kuur is afgelopen en ik voel me weer een stuk beter. Ik ga naar Zeeland; we feesten weer veel. Het is zaterdag en ik ga naar huis. Ik rust twee dagen uit en de volgende feestweek staat al weer op het programma. Ik loop de Eurekaweek(introweek van de universiteit); lange dagen met veel bier. Aan het eind van de week ben ik weer gesloopt. Mijn studie is ondertussen begonnen maar de vermoeidheid is aangehouden; voel me nog steeds niet fit. Na een week van studeren staat de volgende activiteit al weer op het programma. Een introductie weekend van mn studievereniging. Helaas heb ik hier weinig van genoten; heb het hele weekend hoofdpijn, verkouden en de vermoeidheid is er ook weer.
Na de week blijf ik me moe voelen en nog steeds verkouden en hoofdpijn. Ik ga langs de huisarts; hij doet de gebruikelijke bloedtestjes. Hier komt (gelukkig?) niets uit. Alleen een oude infectie van ziekte van Pfeiffer. Na een week ben ik nog steeds ziek en ik ga weer langs, ondertussen heb ik een beetje gegoogeld en mn ziektebeeld voldoet aan voorhoodsholteontsteking. Dokter doet weer een aantal testjes maar vindt niks. Na een aantal huisartsbezoeken en ondertussen zijn we in oktober beland. De dokter zegt dat we zijn 'uitgedokterd' en suggereert dat ik maar eens met een psycholoog moet gaan praten. Hij vraagt aan me of ik mn studie wel leuk vindt etc. Ik voel me niet serieus genomen.
Mijn vader zit bij het gesprek en is het er niet mee eens; hij zou graag een doorverwijzing willen naar een internist voor een uitgebreid onderzoek.
Uiteindelijk krijg ik de doorverwijzing en ik kan na een aantal weken al terecht. De internist doet weer een aantal bloedtestjes; ik wordt opgenomen op de dagopname om mn nierfunctie te laten testen en er wordt een echo gemaakt van mn buik.
De volgende week krijg ik de uitslag. Het goede nieuws is dat er niks in de bloedtest is gevonden; weer alleen een doorgemaakte infectie van de ziekte van Pfeiffer. Het slechte nieuws is dat mn milt en lever vergroot zijn. De dokter besluit een aantal aanvullende testen te doen maar hier komt niets uit. De dokter stelt een diagnose van vergrote milt en lever waarschijnlijk veroorzaakt door de ziekte van Pfeiffer. Ze raadt mij aan om te stoppen met mn studie en veel rust te nemen; ook moet ik mn lever zoveel mogelijk ontlasten door geen alcohol te drinken en minder vet eten te eten.
Zo gezegd zo gedaan. In de maanden die volgen doe ik heel erg rustig aan en ontzie ik mijn lever zoveel mogelijk. De enige activiteiten die ik nog onderneem zijn twee dagen per week werken maar na afloop ben ik elke keer helemaal gesloopt.
Een aantal controle echo's volgen. De lever en milt blijven vergroot. In April raadt de dokter mij aan om langzaam aan weer het sporten te gaan opbouwen; omdat mn lever en milt nog steeds vergroot zijn moet dit onder begeleiding van een fysio. Voor mn ziekte was ik gewend om drie keer per week op zeer acceptabel niveau te voetballen. Ik merk dat mn conditie dramatisch is en dat ik een lange weg te gaan heb.
Ondertussen emigreert mijn internist naar Nieuw-Zeeland en ik krijg een vervanger die alleen mn dossier heeft gelezen. Hij wilt als nieuwe arts natuurlijk schoon schip maken. Hij vertelt me dat mn lever en milt nog niet op normaal niveau zijn maar dat de lever een stuk gekrompen is en dat het de goede kant op gaat. Hij kan verder ook niets voor me doen en zegt dat ik niet meer terug hoef te komen.
Ondertussen ben ik nog steeds moe en heeft mijn tante (die natuurgeneeskundig therapeut is) een ontlastingtest gedaan voor me. Ik heb namelijk ook slechte ontlasting en ik voel in mn buik en spieren een soort van trillingen. (ik weet het is heel vaag). Uit dit onderzoek komt een overschot aan candidabacterien. Alle puzzelstukjes vallen op zn plaats (denk ik dan); antibiotica; veel drank erna; geen tijd voor darmflora om te herstellen. Het klinkt heel logisch allemaal. Ik ga het candidadieet volgen. Ik doe dit heel streng; omdat ik geen suiker eet val ik een aantal kilo af, ben normaal al niet dik dus begin magerder te worden.
Ik at heel veel knoflook en uien(tot ergernis van mn familie); koop extra supplementen; kokosolie, kokosmeel, chlorella; spirulina. Eind augustus kreeg ik de zogeheten die-off sympomen; hoofdpijn en overgeven. Vreselijk was het maar ik hield mezelf sterk door mn doel voor ogen te houden. Ineens kreeg ik ook opgezette klieren, mn moeder natuurlijk ongerust, waarschijnlijk was dit de Bof geweest.
Nu ik er op terugkijk was ik misschien een beetje doorgeslagen maar ik wilde graag van mn vermoeidheid/ziekte af dus ik deed er alles aan en hield het dieet zoveel mogelijk vol. Ik heb dit dieet tot half december volgehouden; uiteindelijk mee gestopt omdat ik te mager werd.
Ondertussen was ik in september weer met mn studie begonnen; was het thuiszitten zat.
We maken nu een sprong naar April 2013. Na maanden van optrainen en aansterken na het Candidadieet doe ik weer een mee met een voetbalwedstrijd. Het voelt als een overwinning; hier had ik zolang naar uitgekeken! Alhoewel het een veel lager niveau is dan dat ik gewend was merk ik dat mn conditie nog steeds dramatisch is. Is ook niet heel gek natuurlijk na eerst 3x per week intensief sporten en daarna anderhalfjaar niets doen.
Ik doe een aantal wedstrijden mee, het gaat steeds beter. Ondertussen probeer ik mn sociaal leven weer op te pakken. Begin Mei, in mn 5e wedstrijd val ik ineens flauw op t veld. De wedstrijd was nog maar 10 minuten bezig; er was een dood spel moment en stond met iemand praten. Daarna staat ineens iedereen om me heen. Volgens aantal mensen zakte ik ineens op de grond; probeerde op te staan maar ging weer door mn knieeen. Ook keek ik volgens een aantal mensen 'vreemd uit mn ogen', toen ik bijkwam. Ik was heel erg geschrokken hiervan; ik was nog nooit eerder onwel geworden/flauw gevallen en vond t heel erg eng. Heb mn vader gebeld en samen naar huisartsenpost geweest; uur moeten wachten daarna pas geholpen, alle testjes waren goed, bloedsuiker, hartslag ook. Tot twee weken hierna bleef ik erg moe. Mede hierdoor waarschijnlijk mn studiejaar niet gehaald.
Vandaag realiseerde ik mij dat ik alweer twee jaar aan het sukkelen ben. Ik ben inmiddels bijna 21 en alweer 2 jaar van mn leven 'kwijt'. Ik weet dat het altijd erger kan maar ik wordt langzamerhand gek! Ik ben erdoor gefrustreerd; ik zie andere mensen bijna afstuderen; mn vrienden gaan door met hun sociaal leven en na een opleving ben ik weer terug bij af. Ik wil gewoon weer gezond zijn!!
Ik heb wat gelezen over kefir dranken. Dit klinkt zeer interessant en dit wil ik zeker proberen. Het kan nooit kwaad om mn darm te laten herstellen.
Ik kwam terecht op deze site via een topic over leverreiniging. Raden jullie mij dit aan? Of hebben jullie andere ideen wat ik nog kan doen?
PS: het kan zijn dat sommige dingen van de hak op de tak zijn,sorry alvast, als iets niet duidelijk is laat het me weten!
Samenvatting:
Juli 2013; vermoeidheid begint
Juli 2013: Keelontsteking; antibiotica kuur
Augustus 2013: Start studie met veel feestweeken
September 2013: Huisarts bezoek: vaag/wazig gevoel in hoofd
Eind November 2013: Bezoek internist
Januari 2013: Diagnose: Vergrote milt en lever waarschijnlijk veroorzaakt door de ziekte van Pfeiffer.
April; beginnen met optrainen conditie
Juni: 'ontslagen' door internist, nog wel vergrote milt/lever
Begin candidadieet
Augustus: Die-off symptomen candidadieet
Ziek: de Bof
Sept: Begin studie
Dec: Stoppen candidadieet
April: sociaal leven opgepakt, begonen met voetballen
Mei: flauwgevallen op het voetbalveld (oorzaak nog steeds onbekend)
Augustus 2013: twee jaar verder; bijna terug bij af!
Ik hoop dat jullie mij tips kunnen geven en/of kunnen helpen!
Ik zal me even voorstellen en mijn verhaal vertellen. Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen. Ik zal een zo compleet mogelijk beeld geven omdat ik weet dat sommige externe factoren mee kunnen spelen in je gezondheid. Voor mensen die geen zin hebben om alles te lezen(kan ik me voorstellen), scroll naar beneden voor een samenvatting.
Ik neem jullie mee naar de zomer van 2011 toen mijn leven nog op rolletjes liep en ik het gevoel had dat ik de hele wereld aan kon.
Het is Juni 2011. Ik heb zojuist mijn centrale examens afgerond en ben met een aantal vrienden naar het welbekende dorp Chersonissos afgereisd om dit goed te gaan vieren. Dit deden we dan ook, hoe ongezond ook, met veel drank en meisjes en tot diep in de nacht (ochtend). We zouden 12 dagen gaan. Op de helft van de vakantie werd ik plotseling wakker gebeld, ik zie dat mn vader belt en probeer de telefoon op te nemen. Probeer; want tegelijkertijd valt mn telefoon uit. Ben natuurlijk met mn dronken kop van gisterenavond vergeten mn telefoon in de oplader te stoppen. Ik stop m'n telefoon in de oplader. Ik begin na te denken waarom m'n pa me zo vroeg belt. Al snel bekruipt me een vervelend gevoel, het zou toch niet. Zodra mn telefoon genoeg is opgeladen bel ik mn vader terug. Hij vertelt waar ik al bang voor was; m'n tante is vannacht overleden aan de gevolgen van borstkanker met uitzaaingen in de hersenen. Het komt als een klap. Het leek juist zo goed te gaan met haar en de tumor was een paar weken geleden verwijderd. Ik wil natuurlijk zo snel mogelijk naar huis om m'n familie te gaan ondersteunen en aanwezig te zijn bij de begrafenis. Ik bel met de reisleidster; helaas gaat de eerstvolgende vlucht pas over 3 dagen. Ik probeer er het beste van te maken maar met mn hoofd zit ik in Nederland.
De begrafenis is geweest en het was vooral moeilijk om het verdriet te zien voor mn moeder, mijn opa en oma en natuurlijk de kinderen van mijn tante.
Een week erna is de uitslag van het examen; ik heb het moeiteloos mijn VWO-diploma gehaald. Natuurlijk gaat dit gepaard met de nodige examenfeestjes.
Het is juli 2011. Na dit slopende jaar waarin veel is gebeurt ga ik met mijn ouders mee op vakantie naar Frankrijk. Ik voer vrij weinig uit en ben moe. De vermoeidheid duurt langer dan normaal. Ik denk; komt vast door al het uitgaan en verwerken van de dood van mn tante. De vermoeidheid houdt aan, zelfs na een aantal vroege nachten. Op een gegeven moment krijg ik ook pijn in mn keel. Na een lange vakantie van 3 weken kom ik terug. Ik heb nog steeds keelontsteking en koorts. Ik ga langs bij de huisarts; hij geeft me antibiotica. Ondertussen stond een vakantie met vrienden naar Renesse/Burg Haamstede op het programma. Omdat ik m'n antibioticakuur moet afmaken ga ik een aantal dagen later. De antibiotica kuur is afgelopen en ik voel me weer een stuk beter. Ik ga naar Zeeland; we feesten weer veel. Het is zaterdag en ik ga naar huis. Ik rust twee dagen uit en de volgende feestweek staat al weer op het programma. Ik loop de Eurekaweek(introweek van de universiteit); lange dagen met veel bier. Aan het eind van de week ben ik weer gesloopt. Mijn studie is ondertussen begonnen maar de vermoeidheid is aangehouden; voel me nog steeds niet fit. Na een week van studeren staat de volgende activiteit al weer op het programma. Een introductie weekend van mn studievereniging. Helaas heb ik hier weinig van genoten; heb het hele weekend hoofdpijn, verkouden en de vermoeidheid is er ook weer.
Na de week blijf ik me moe voelen en nog steeds verkouden en hoofdpijn. Ik ga langs de huisarts; hij doet de gebruikelijke bloedtestjes. Hier komt (gelukkig?) niets uit. Alleen een oude infectie van ziekte van Pfeiffer. Na een week ben ik nog steeds ziek en ik ga weer langs, ondertussen heb ik een beetje gegoogeld en mn ziektebeeld voldoet aan voorhoodsholteontsteking. Dokter doet weer een aantal testjes maar vindt niks. Na een aantal huisartsbezoeken en ondertussen zijn we in oktober beland. De dokter zegt dat we zijn 'uitgedokterd' en suggereert dat ik maar eens met een psycholoog moet gaan praten. Hij vraagt aan me of ik mn studie wel leuk vindt etc. Ik voel me niet serieus genomen.
Mijn vader zit bij het gesprek en is het er niet mee eens; hij zou graag een doorverwijzing willen naar een internist voor een uitgebreid onderzoek.
Uiteindelijk krijg ik de doorverwijzing en ik kan na een aantal weken al terecht. De internist doet weer een aantal bloedtestjes; ik wordt opgenomen op de dagopname om mn nierfunctie te laten testen en er wordt een echo gemaakt van mn buik.
De volgende week krijg ik de uitslag. Het goede nieuws is dat er niks in de bloedtest is gevonden; weer alleen een doorgemaakte infectie van de ziekte van Pfeiffer. Het slechte nieuws is dat mn milt en lever vergroot zijn. De dokter besluit een aantal aanvullende testen te doen maar hier komt niets uit. De dokter stelt een diagnose van vergrote milt en lever waarschijnlijk veroorzaakt door de ziekte van Pfeiffer. Ze raadt mij aan om te stoppen met mn studie en veel rust te nemen; ook moet ik mn lever zoveel mogelijk ontlasten door geen alcohol te drinken en minder vet eten te eten.
Zo gezegd zo gedaan. In de maanden die volgen doe ik heel erg rustig aan en ontzie ik mijn lever zoveel mogelijk. De enige activiteiten die ik nog onderneem zijn twee dagen per week werken maar na afloop ben ik elke keer helemaal gesloopt.
Een aantal controle echo's volgen. De lever en milt blijven vergroot. In April raadt de dokter mij aan om langzaam aan weer het sporten te gaan opbouwen; omdat mn lever en milt nog steeds vergroot zijn moet dit onder begeleiding van een fysio. Voor mn ziekte was ik gewend om drie keer per week op zeer acceptabel niveau te voetballen. Ik merk dat mn conditie dramatisch is en dat ik een lange weg te gaan heb.
Ondertussen emigreert mijn internist naar Nieuw-Zeeland en ik krijg een vervanger die alleen mn dossier heeft gelezen. Hij wilt als nieuwe arts natuurlijk schoon schip maken. Hij vertelt me dat mn lever en milt nog niet op normaal niveau zijn maar dat de lever een stuk gekrompen is en dat het de goede kant op gaat. Hij kan verder ook niets voor me doen en zegt dat ik niet meer terug hoef te komen.
Ondertussen ben ik nog steeds moe en heeft mijn tante (die natuurgeneeskundig therapeut is) een ontlastingtest gedaan voor me. Ik heb namelijk ook slechte ontlasting en ik voel in mn buik en spieren een soort van trillingen. (ik weet het is heel vaag). Uit dit onderzoek komt een overschot aan candidabacterien. Alle puzzelstukjes vallen op zn plaats (denk ik dan); antibiotica; veel drank erna; geen tijd voor darmflora om te herstellen. Het klinkt heel logisch allemaal. Ik ga het candidadieet volgen. Ik doe dit heel streng; omdat ik geen suiker eet val ik een aantal kilo af, ben normaal al niet dik dus begin magerder te worden.
Ik at heel veel knoflook en uien(tot ergernis van mn familie); koop extra supplementen; kokosolie, kokosmeel, chlorella; spirulina. Eind augustus kreeg ik de zogeheten die-off sympomen; hoofdpijn en overgeven. Vreselijk was het maar ik hield mezelf sterk door mn doel voor ogen te houden. Ineens kreeg ik ook opgezette klieren, mn moeder natuurlijk ongerust, waarschijnlijk was dit de Bof geweest.
Nu ik er op terugkijk was ik misschien een beetje doorgeslagen maar ik wilde graag van mn vermoeidheid/ziekte af dus ik deed er alles aan en hield het dieet zoveel mogelijk vol. Ik heb dit dieet tot half december volgehouden; uiteindelijk mee gestopt omdat ik te mager werd.
Ondertussen was ik in september weer met mn studie begonnen; was het thuiszitten zat.
We maken nu een sprong naar April 2013. Na maanden van optrainen en aansterken na het Candidadieet doe ik weer een mee met een voetbalwedstrijd. Het voelt als een overwinning; hier had ik zolang naar uitgekeken! Alhoewel het een veel lager niveau is dan dat ik gewend was merk ik dat mn conditie nog steeds dramatisch is. Is ook niet heel gek natuurlijk na eerst 3x per week intensief sporten en daarna anderhalfjaar niets doen.
Ik doe een aantal wedstrijden mee, het gaat steeds beter. Ondertussen probeer ik mn sociaal leven weer op te pakken. Begin Mei, in mn 5e wedstrijd val ik ineens flauw op t veld. De wedstrijd was nog maar 10 minuten bezig; er was een dood spel moment en stond met iemand praten. Daarna staat ineens iedereen om me heen. Volgens aantal mensen zakte ik ineens op de grond; probeerde op te staan maar ging weer door mn knieeen. Ook keek ik volgens een aantal mensen 'vreemd uit mn ogen', toen ik bijkwam. Ik was heel erg geschrokken hiervan; ik was nog nooit eerder onwel geworden/flauw gevallen en vond t heel erg eng. Heb mn vader gebeld en samen naar huisartsenpost geweest; uur moeten wachten daarna pas geholpen, alle testjes waren goed, bloedsuiker, hartslag ook. Tot twee weken hierna bleef ik erg moe. Mede hierdoor waarschijnlijk mn studiejaar niet gehaald.
Vandaag realiseerde ik mij dat ik alweer twee jaar aan het sukkelen ben. Ik ben inmiddels bijna 21 en alweer 2 jaar van mn leven 'kwijt'. Ik weet dat het altijd erger kan maar ik wordt langzamerhand gek! Ik ben erdoor gefrustreerd; ik zie andere mensen bijna afstuderen; mn vrienden gaan door met hun sociaal leven en na een opleving ben ik weer terug bij af. Ik wil gewoon weer gezond zijn!!
Ik heb wat gelezen over kefir dranken. Dit klinkt zeer interessant en dit wil ik zeker proberen. Het kan nooit kwaad om mn darm te laten herstellen.
Ik kwam terecht op deze site via een topic over leverreiniging. Raden jullie mij dit aan? Of hebben jullie andere ideen wat ik nog kan doen?
PS: het kan zijn dat sommige dingen van de hak op de tak zijn,sorry alvast, als iets niet duidelijk is laat het me weten!
Samenvatting:
Juli 2013; vermoeidheid begint
Juli 2013: Keelontsteking; antibiotica kuur
Augustus 2013: Start studie met veel feestweeken
September 2013: Huisarts bezoek: vaag/wazig gevoel in hoofd
Eind November 2013: Bezoek internist
Januari 2013: Diagnose: Vergrote milt en lever waarschijnlijk veroorzaakt door de ziekte van Pfeiffer.
April; beginnen met optrainen conditie
Juni: 'ontslagen' door internist, nog wel vergrote milt/lever
Begin candidadieet
Augustus: Die-off symptomen candidadieet
Ziek: de Bof
Sept: Begin studie
Dec: Stoppen candidadieet
April: sociaal leven opgepakt, begonen met voetballen
Mei: flauwgevallen op het voetbalveld (oorzaak nog steeds onbekend)
Augustus 2013: twee jaar verder; bijna terug bij af!
Ik hoop dat jullie mij tips kunnen geven en/of kunnen helpen!
