Repelsteeltje
New member
Hallo, mijn naam is Hilke en ik ben een vrouw van 35 (bijna 36) jaar.
Zo tussen mijn 5e en 15e levensjaar kreeg ik minstens 20 antibioticakuren en soms een kuur over een kuur over een kuur, maar het hielp niets. Altijd was er een keelontsteking, oorontsteking, longontsteking of gewoon spontaan ontstekende bulten op mijn benen enz.
Ook zat ik zomaar ineens onder de blauwe plekken(ze dachten nog aan leukemie) of vitilligo op mijn 10e (ze dachten aan een leverprobleem, maar dat werd verder niet onderzocht).
Ik had bijna altijd darmklachten en kon niet goed tegen melk of roomijs, dan kreeg ik diarree.
Mede daardoor en omdat slank zijn nogal hoog in het vaandel stond in mijn omgeving, durfde ik vanaf mijn 10e bijna niets meer te eten.
Vanaf mijn 6e had ik al enorm veel nerveuze klachten, zoals nachtmerries en tics en ik kon niet goed tegen licht en geluid. Ik werd hiervan erg onzeker.
Ook kwam ik niet echt in de pubertijd...pas toen ik in Nijmegen met wat andere hippies in het kronenburgerpark regelmatig in de zon een jointje ging roken, op mijn 18e, werd ik voor het eerst ongesteld. Ik heb altijd het gevoel gehad dat dankzij de marihuana en de ontspanning die daarmee gepaard ging ik vrouw kon worden.
Ik gebruikte wiet (met tabak-helaas) en pas jaren later ook drank als medicijn, want het hielp me de dag door te komen en zo kon ik studeren en werken. Met vlagen ontspande ik op eet-gebied en at wat beter en met vlagen viel ik terug in mijn vet-fobie. Aan suikers was ik altijd verslaafd.
Rond mijn 19e werd ik zo verschrikkelijk moe en de huisarts zei dat het psychisch was, maar ik geloofde dat niet. Ik ben toen naar een natuurarts gegaan in den Bosch die mij onderzocht en zei dat ik een systemische candidiasis had...m.a.w. de schimmel was door mijn darmwand gebroken en daar gemuteerd in een w-vorm, die voor mijn witte bloedlichaampjes onherkenbaar was en zat zich dus te vergistten in mijn bloedbaan.
Ik volgde gedurende ruim 6 maanden een zeer streng suikervrij dieet, met zuurdesembrood, geitenkaas en kip en groenten. Ik kwam door dit alles wederom in een sociaal isolement, maar wel knapte ik na een half jaar enorm op!
Gaandeweg verviel ik weer in het "normale leven" en de eerstvolgende hint dat ik niet tegen gluten en suikers kon kwam tijdens een reis door spanje met een stel vegetariers. We aten enkel pasta met tomatensaus en uien en knoflook en heel zelden aten we brood met kaas en yoghurt met wat fruit...regelmatig deelden we een literfles bier. (deze reis was zeer low-budget)Na twee maanden was ik volledig uitgeput, met kapotte mondhoeken, een koortslip, 10 kilo erbij en werd ik niet meer ongesteld...ook werd ik depressief.
Bij terugkomst at ik weer vlees en vooral veel eieren en kaas-uien chips en knapte langzaam op, ik bleef verslaafd aan suikers en zag sterretjes en werd trillerig als ik daarvan niet genoeg at.
Ik stopte met roken, begon weer omdat ik altijd die enorme onrust voelde om vervolgens weer te stoppen en extreem te gaan sporten, soms ging het goed, dan weer slecht, maar nooit relaxed of stabiel. Mensen in mijn omgeving dachten aan ADHD, asperger en manische-depressie's...
Zo modderde ik jaren voort, ik bleef klachten houden zoals: diarree en verstopping, slecht inslapen, slecht doorslapen, onverklaarbaar gewichtsverlies, huidklachten, jeukaanvallen, zweetaanvallen en ging inmiddels niet meer naar de huisarts, want ik kreeg toch alleen maar de boodschap dat het allemaal in mijn hoofd zat...of weer een antibioticakuur!
Ongeveer twee jaar geleden besloot ik een cursus ayurvedische massage en geneeswijzen te gaan volgen...
Mijn leraar, een overtuigd vegetarier promootte een dieet van veel groenten en witte basmatirijst en mungbonenen noten en veel verse melkproducten.
Maar ik kon niet tegen melk, dacht ik en het drong niet tot mij door dat je dan zeker wel rauwe melkproducten moest gebruiken om aan je voedingstoffen te komen.
Dus at ik eigenlijk voornamelijk witte basmati, met mungbonen of noten en groenten en af en toe wat kip (biologische slager) of een ei.
Het laatste jaar heb ik eigenlijk continu elke dag diarree gehad en dat stopte pas toen ik stopte met het eten van granen (n.a.v. wheatbelly) en bonen.
Ook kreeg ik zo veel pijn in mijn gewrichten dat ik mijn werk als masseuse bijna niet meer kon uitoefenen.
Pas sinds 4 weken heb ik gehoord van wapf en pas sinds twee weken eet ik geen nachtschade's meer. De gewrichtspijn verdween vrijwel onmiddelijk.
Het enige wat nog bleef waren het nerveuze gevoel en de jeuk.
Maar ik rookte nog tabak, sinds 1 week ben ik daar nu mee gestopt en de jeuk verdween als sneeuw voor de zon!
Helaas is het nerveuze gevoel daarmee zeker niet minder nu.
Ik heb nu geen last meer van de vet-fobie en drink rauwe melk, heb zelf leverworst gemaakt, eet vis, vlees, yoghurtsmoothy's met rauwe eieren en heb kokosolie gekocht, waar ik sinds kort ook mijn massage's mee geef. Voor mijn koolhydraten eet ik af en toe een beetje kwark met honing (3 x per dag ongeveer), met alcohol was ik al wat eerder gestopt)
Het is zo'n grote verandering binnen twee maanden dat ik nu helemaal van de leg ben...hopelijk went het snel.
Mijn hoop is dat ik met dit dieet in eerste instantie wat meer rust vindt en dat ik misschien toch nog ooit moeder mag worden...
Hilke
Zo tussen mijn 5e en 15e levensjaar kreeg ik minstens 20 antibioticakuren en soms een kuur over een kuur over een kuur, maar het hielp niets. Altijd was er een keelontsteking, oorontsteking, longontsteking of gewoon spontaan ontstekende bulten op mijn benen enz.
Ook zat ik zomaar ineens onder de blauwe plekken(ze dachten nog aan leukemie) of vitilligo op mijn 10e (ze dachten aan een leverprobleem, maar dat werd verder niet onderzocht).
Ik had bijna altijd darmklachten en kon niet goed tegen melk of roomijs, dan kreeg ik diarree.
Mede daardoor en omdat slank zijn nogal hoog in het vaandel stond in mijn omgeving, durfde ik vanaf mijn 10e bijna niets meer te eten.
Vanaf mijn 6e had ik al enorm veel nerveuze klachten, zoals nachtmerries en tics en ik kon niet goed tegen licht en geluid. Ik werd hiervan erg onzeker.
Ook kwam ik niet echt in de pubertijd...pas toen ik in Nijmegen met wat andere hippies in het kronenburgerpark regelmatig in de zon een jointje ging roken, op mijn 18e, werd ik voor het eerst ongesteld. Ik heb altijd het gevoel gehad dat dankzij de marihuana en de ontspanning die daarmee gepaard ging ik vrouw kon worden.
Ik gebruikte wiet (met tabak-helaas) en pas jaren later ook drank als medicijn, want het hielp me de dag door te komen en zo kon ik studeren en werken. Met vlagen ontspande ik op eet-gebied en at wat beter en met vlagen viel ik terug in mijn vet-fobie. Aan suikers was ik altijd verslaafd.
Rond mijn 19e werd ik zo verschrikkelijk moe en de huisarts zei dat het psychisch was, maar ik geloofde dat niet. Ik ben toen naar een natuurarts gegaan in den Bosch die mij onderzocht en zei dat ik een systemische candidiasis had...m.a.w. de schimmel was door mijn darmwand gebroken en daar gemuteerd in een w-vorm, die voor mijn witte bloedlichaampjes onherkenbaar was en zat zich dus te vergistten in mijn bloedbaan.
Ik volgde gedurende ruim 6 maanden een zeer streng suikervrij dieet, met zuurdesembrood, geitenkaas en kip en groenten. Ik kwam door dit alles wederom in een sociaal isolement, maar wel knapte ik na een half jaar enorm op!
Gaandeweg verviel ik weer in het "normale leven" en de eerstvolgende hint dat ik niet tegen gluten en suikers kon kwam tijdens een reis door spanje met een stel vegetariers. We aten enkel pasta met tomatensaus en uien en knoflook en heel zelden aten we brood met kaas en yoghurt met wat fruit...regelmatig deelden we een literfles bier. (deze reis was zeer low-budget)Na twee maanden was ik volledig uitgeput, met kapotte mondhoeken, een koortslip, 10 kilo erbij en werd ik niet meer ongesteld...ook werd ik depressief.
Bij terugkomst at ik weer vlees en vooral veel eieren en kaas-uien chips en knapte langzaam op, ik bleef verslaafd aan suikers en zag sterretjes en werd trillerig als ik daarvan niet genoeg at.
Ik stopte met roken, begon weer omdat ik altijd die enorme onrust voelde om vervolgens weer te stoppen en extreem te gaan sporten, soms ging het goed, dan weer slecht, maar nooit relaxed of stabiel. Mensen in mijn omgeving dachten aan ADHD, asperger en manische-depressie's...
Zo modderde ik jaren voort, ik bleef klachten houden zoals: diarree en verstopping, slecht inslapen, slecht doorslapen, onverklaarbaar gewichtsverlies, huidklachten, jeukaanvallen, zweetaanvallen en ging inmiddels niet meer naar de huisarts, want ik kreeg toch alleen maar de boodschap dat het allemaal in mijn hoofd zat...of weer een antibioticakuur!
Ongeveer twee jaar geleden besloot ik een cursus ayurvedische massage en geneeswijzen te gaan volgen...
Mijn leraar, een overtuigd vegetarier promootte een dieet van veel groenten en witte basmatirijst en mungbonenen noten en veel verse melkproducten.
Maar ik kon niet tegen melk, dacht ik en het drong niet tot mij door dat je dan zeker wel rauwe melkproducten moest gebruiken om aan je voedingstoffen te komen.
Dus at ik eigenlijk voornamelijk witte basmati, met mungbonen of noten en groenten en af en toe wat kip (biologische slager) of een ei.
Het laatste jaar heb ik eigenlijk continu elke dag diarree gehad en dat stopte pas toen ik stopte met het eten van granen (n.a.v. wheatbelly) en bonen.
Ook kreeg ik zo veel pijn in mijn gewrichten dat ik mijn werk als masseuse bijna niet meer kon uitoefenen.
Pas sinds 4 weken heb ik gehoord van wapf en pas sinds twee weken eet ik geen nachtschade's meer. De gewrichtspijn verdween vrijwel onmiddelijk.
Het enige wat nog bleef waren het nerveuze gevoel en de jeuk.
Maar ik rookte nog tabak, sinds 1 week ben ik daar nu mee gestopt en de jeuk verdween als sneeuw voor de zon!
Helaas is het nerveuze gevoel daarmee zeker niet minder nu.
Ik heb nu geen last meer van de vet-fobie en drink rauwe melk, heb zelf leverworst gemaakt, eet vis, vlees, yoghurtsmoothy's met rauwe eieren en heb kokosolie gekocht, waar ik sinds kort ook mijn massage's mee geef. Voor mijn koolhydraten eet ik af en toe een beetje kwark met honing (3 x per dag ongeveer), met alcohol was ik al wat eerder gestopt)
Het is zo'n grote verandering binnen twee maanden dat ik nu helemaal van de leg ben...hopelijk went het snel.
Mijn hoop is dat ik met dit dieet in eerste instantie wat meer rust vindt en dat ik misschien toch nog ooit moeder mag worden...
Hilke
