Voorstellen, hernieuwde kennismaking

[Lammechien]

Hallo allemaal, Mijn naam is Thineke, maar gebruik op dit forum de voornaam van mijn oma, waarnaar ik vernoemd ben. Ben hier al eerder lid geweest en stond toen onder een andere naam als lid ingeschreven. Ik denk, ik weet het niet helemaal precies meer, dat ik in 2016 heb kennisgemaakt met Weston Price en dit forum. Was toen vrijwel gelijk om en gevoelsmatig sprak mij de voeding enorm aan. Maar langzamerhand ben ik het een beetje kwijt geraakt. Van het padje af, zeg maar. Vijf jaar geleden kreeg ik een stil hartinfarct, waardoor ik plotseling in het ziekenhuis werd opgenomen. Dit is veroorzaakt door een hartafwijking, DCM. Hiervoor sta ik nog steeds onder controle. Maar bij mijn laatste controles was de cardioloog erg tevreden en werkt mijn hart bijna weer zoals het hoort te zijn. Dus super natuurlijk. De medicatie die ik hiervoor gebruik is al voor een gedeelte afgebouwd, waarmee ik erg blij ben en hoop dat dit nog verder terug kan. Hierdoor viel ik wel in de risicogroep m.b.t. Covid. En wat gebeurde er 3 jaar geleden: op het moment dat ik een uitnodiging kreeg voor mijn vaccinatie, raakte ik besmet en moest weer met haastige spoed naar het ziekenhuis. Daar heb ik ruim 3 weken aan het zuurstof gelegen en 10 dagen op de IC. Dat was een angstige ervaring, waarbij ik de eerste dagen me half kan herinneren. Wel het moment dat een arts tegen me zei, dat ik onder zeil zou worden gebracht. Waarop ik nog wist uit te brengen: nee, dat wil ik niet! Gelukkig is dat toch niet gebeurd. Maar wat een ervaring weer. En eindelijk, op het moment dat ik me begon af te vragen, of ik nog wel thuis zou komen, mocht ik naar huis. En weer revalideren en een beetje mijn conditie in orde krijgen. Want wandelen met mijn honden, is mijn grootste hobby. En net toen ik dacht, wat gaat het lichamelijk toch lekker met me..... ben ik op 29 december, afgelopen jaar, lekker aan het wandelen met een aantal van mijn viervoeters. Dendert één van mijn jongste mij finaal ondersteboven, van achteren. En daar lag ik in het bos en kon niet meer opstaan. Ik probeerde het wel, maar toen zag ik mijn voet onderaan mijn been bungelen en wist ik genoeg. Foute boel. En daar lig je dan midden in het bos. Lang verhaal kort: 112 gebeld, ambulance aan de ene kant van het bos, politie aan de andere kant. Boer aan die andere kant had iets in de gaten en die heeft geholpen met een soort van heftruck. Pallet erop en daarop ben ik het bos uitgereden. De ambulance in en daar ging ik weer. Nu een dikke 3 maanden verder loop ik weer. Zoals ik al zei: ik ben de afgelopen jaren Weston Price en dit forum een beetje uit het oog verloren, maar iets triggerde mij de afgelopen weken en vond ik het forum weer. En opeens, tja hoe moet je dat uitleggen. Ik heb het licht weer gezien. Da's de enige uitdrukking die me te binnen schiet. En eigenlijk moet ik daar wel een beetje om grinniken. Ik had na het ongeluk opeens een ingeving: wat is er met mij aan de hand en wat moet er in mijn prive situatie gebeuren om te zorgen, dat ik niet zoveel pech heb. Noem het een goddelijke ingeving. Maar ik bedacht me, dat er iets moet veranderen in mijn leven om niet elke keer tegen dit soort ellende aan te lopen. Dus heb ik mezelf beloofd, dat ik hieraan wat moet doen en toen kwam dit forum weer op mijn pad. Het heeft zo moeten zijn. Ik zit weer de nodige artikelen te lezen en dit voelt zo goed, als ik over de voeding ala Weston Price lees. Een soort van thuiskomen. Maar goed, ik ben dus weer druk aan het revalideren en dat valt nog niet mee. Ik heb 2 maanden niets kunnen doen, met mijn been omhoog gezeten. Eigenlijk was het ook een beetje nare situatie. Ik voelde me opgesloten en kon voor mijn gevoel geen kant op. Dat was natuurlijk ook wel een beetje zo. Geen gezonde situatie ook. Mentaal heb ik er een opdonder van gekregen. Maar gelukkig ik loop weer. Vaak nog met 1 kruk, wandelen met 2. Het gaat steeds beter. Loop bij een fijne fysiotherapeut, waar ik ook best mijn ei kwijt kan. Het gevolg is wel, dat ik nog niet veel kan en soms doodmoe ben van simpele dingen, zoals boodschappen doen of mijn huis proberen op te ruimen. Dat is best frustrerend, dat ik nog zo weinig kan doen. Maar volgens anderen doe ik al best weer veel en moet ik de tijd nemen. Ik denk dus dat het voor mij en mijn gezondheid heel fijn is, dat ik qua voeding weer op de juiste weg ben. Dit zal niet altijd makkelijk voor mij zijn, aangezien ik gek op juist dat "verkeerde" voedsel ben (patat, chips, chocola, ijs met slagroom e.d.). Daar tegenover staat de drang dat ik op een gezonde manier oud wil worden en fit door het leven wil gaan.
Ik denk verder niet dat ik veel op dit forum zal schrijven, vooral vragen stellen en veel lezen. Maar goed, dan weten jullie wie ik ben. Vond ik wel even zo netjes om me even voor te stellen.
Groetjes van Thineke, oftewel Lammechien, alias de brokkenpiloot