Dit vind ik toch ook wel een beetje vraagwaardig:
In de nieuwsbrief van woonpunt:
De wijkagent als buurman:
Woonpunt stelt op verschillende plekken tijdelijk woningen ter beschikking als werkplek voor de wijkagent. Die strijkt er een tijdje neer, om de buurt goed te leren kennen.
'Als je tussen de mensen zit, voel en zie je wat zij dagelijks zien'
Het idee kwam van onze buurtcoördinator Sidi Bibouda en wijkagent François van der Burg. Zij liepen tegen sociale problemen aan in een appartementencomplex in Maastricht. Het bleek niet makkelijk om bewoners te laten praten over hun klachten. Toen bedachten Sidi en François dat de wijkagent een leegstaand appartement in het complex tijdelijk als werkplek kon inrichten, zodat het voor bewoners makkelijker was om hem aan te spreken. En omgekeerd: dat de wijkagent een gevoel kreeg bij wat er zich afspeelde in het gebouw. In Dagblad de Limburger, dat aandacht besteedde aan het initiatief, was hij hier enthousiast over: ‘Als je even langs komt lopen, zie je dat niet als agent. Maar als je tussen de mensen zit, voel en zie je wat zij dagelijks zien.’
De tijdelijke werkplek voor de wijkagent was een succes. Het aantal overlastklachten in het gebouw liep terug. Nadat de wijkagent er een aantal maanden heeft gezeten, is de drempel voor bewoners om hem te benaderen blijvend lager geworden.
Na het succes in Maastricht, opende Woonpunt een tweede tijdelijke werkplek voor de wijkagent. Dit keer in Cadier & Keer. Ook op andere plekken kijken we samen met de wijkagent naar mogelijkheden.
Dorothé