Wat is Magick:
Magick, in de context van Aleister Crowley's Thelema, is een term die gebruikt wordt om het occulte te tonen en te onderscheiden van voorstellingsmagie en wordt gedefinieerd als "de Wetenschap en Kunst van het veroorzaken van Verandering in overeenstemming met de Wil", met inbegrip van "alledaagse" wilsdaden zowel als rituele magie. Crowley schreef dat "het theoretisch mogelijk is om in elk object elke verandering te veroorzaken waartoe dat object van nature in staat is".[1] John Symonds en Kenneth Grant hechten een diepere occulte betekenis aan deze voorkeur.[2]
Crowley zag Magick als de essentiële methode voor een persoon om tot een waar begrip van het zelf te komen en te handelen volgens iemands ware wil, die hij zag als de verzoening "tussen de vrije wil en het lot."[3] Crowley beschrijft dit proces in zijn Magick, Boek 4:
Men moet voor zichzelf uitzoeken, en er zeker van zijn zonder twijfel, wie men is, wat men is, waarom men is...Als men zich aldus bewust is van de juiste koers die men moet volgen, is de volgende zaak de voorwaarden te begrijpen die nodig zijn om deze te volgen. Daarna moet men uit zichzelf elk element elimineren dat vreemd of vijandig is aan succes, en die delen van zichzelf ontwikkelen die speciaal nodig zijn om de voornoemde voorwaarden te beheersen. (Crowley, Magick, Boek 4 p.134)
Definities en algemeen doel van Magick
De term zelf is een vroegmoderne Engelse spelling voor magie, gebruikt in werken zoals de vertaling uit 1651 van Heinrich Cornelius Agrippa's De Occulta Philosophia, Drie Boeken van Occulte Filosofie, of Of Magick. Aleister Crowley koos deze spelling om zijn praktijken en rituelen te onderscheiden van toneelmagie (die misschien beter "illusie" kan worden genoemd) en de term is sindsdien opnieuw populair geworden bij degenen die elementen van zijn leer hebben overgenomen.
Crowley definieerde Magick als "de wetenschap en kunst van het veroorzaken van verandering in overeenstemming met de wil."[4][5] Hij gaat verder om dit uit te werken, in één postulaat, en achtentwintig theorema's. Zijn eerste toelichting op de materie is die van een postulaat, waarin hij stelt "ELKE vereiste verandering kan worden bewerkstelligd door de toepassing van de juiste soort en mate van Kracht op de juiste manier, door het juiste medium op het juiste object."[6][7] Hij gaat verder met te stellen:
Magie is de Wetenschap van het begrijpen van jezelf en je omstandigheden. Het is de Kunst van het toepassen van dat begrip in actie.[8]
Paranormale effecten
Crowley maakte vele theorieën voor de paranormale effecten van Magick; echter, zoals magiërs en mystici voor hem hadden gedaan en na hem blijven doen, wees Crowley dergelijke effecten af als nutteloos:
Zo vinden we dat hij vanaf november 1901 geen enkele praktijk meer deed tot de lente-equinox van 1904, met uitzondering van een toevallige week in de zomer van 1903, en een tentoonstelling van magie in de Koningskamer van de Grote Piramide in november 1903, toen hij door zijn aanroepingen die kamer vulde met een helderheid als van vol maanlicht. (Dit was geen subjectieve illusie. Het licht was voldoende voor hem om het ritueel bij te lezen). Alleen om te concluderen, "Daar, zie je het? Wat is daar goed aan?"
- Crowley, De godenevening
Toch beweerde Crowley dat paranormale effecten en magische krachten een zekere waarde hebben voor het individu:
Mijn eigen ervaring was zeer overtuigend op dit punt; want de ene kracht na de andere kwam tevoorschijn wanneer dat het minst gewenst was, en ik zag meteen dat ze zoveel lekken in mijn boot vertegenwoordigden. Ze betoogden onvolmaakte isolatie. En eigenlijk zijn ze best lastig. Hun bezit is zo vleiend, en hun verleiding zo subtiel. Men begrijpt meteen waarom alle eersteklas Leraren er zo streng op aandringen dat de Siddhi (of Iddhi) door de Aspirant resoluut moet worden verworpen, wil hij niet op een zijspoor worden gezet en uiteindelijk verloren gaan. Niettemin kunnen "zelfs de kwade kiemen der Materie gelijkelijk nuttig en goed worden", zoals Zoroaster ons in herinnering brengt. Ten eerste is hun bezit ontegenzeggelijk een lakenwever, overgeleverd aan de orkaan van Twijfel - twijfel of de hele zaak niet Tommy-rot is! Zulke momenten komen vaak voor, zelfs wanneer men een stadium heeft bereikt waarin twijfel onmogelijk lijkt; totdat je daar bent, heb je geen idee hoe erg het is! En dan, wanneer deze krachten op natuurlijke en spontane wijze zijn voortgekomen uit de uitoefening van iemands eigen vermogens in het Grote Werk, zouden ze iets meer moeten zijn dan lekken. Je zou in staat moeten zijn om ze op zo'n manier te organiseren en te beheersen dat ze je daadwerkelijk helpen bij het nemen van de Volgende Stap. Immers, welk moreel of magisch verschil is er tussen de kracht om je voedsel te verteren, en die om jezelf in een havik te veranderen?
Technieken van Magick
Er zijn verschillende manieren om te zien wat Magick is. Nogmaals, op zijn breedst kan het worden gedefinieerd als elke wilsactie die leidt tot beoogde verandering. Het kan ook worden gezien als het algemene geheel van methoden die worden gebruikt om het Grote Werk van mystieke bereiking te volbrengen. Op praktisch niveau omvat Magick meestal verschillende praktijken en vormen van ritueel, waaronder verbanning, aanroeping en evocatie, eucharistisch ritueel, inwijding en zuivering, astraal reizen, yoga, sexmagie en waarzeggerij.
Verbannen
Hoofdartikel: Verbannen
Banishing rituelen worden vaak uitgevoerd aan het begin van een belangrijke gebeurtenis of ceremonie (hoewel ze ook voor zichzelf kunnen worden uitgevoerd). Het gebied van effect kan een magische cirkel zijn, een kamer, of de magiër zelf. De algemene theorie van Magick stelt dat er verschillende krachten zijn die worden vertegenwoordigd door de klassieke elementen (lucht, aarde, vuur en water), de planeten, de tekens van de dierenriem, en aangrenzende ruimtes in de astrale wereld.[9] Magick stelt ook dat er verschillende geesten en niet-lichamelijke intelligenties aanwezig kunnen zijn. [10] Banishings worden uitgevoerd om deze krachten en aanwezigheden "op te ruimen".[10] Het is niet ongebruikelijk te geloven dat banishings meer psychologisch zijn dan iets anders, gebruikt om de geest te kalmeren en in evenwicht te brengen, maar dat het effect uiteindelijk hetzelfde is-een gevoel van reinheid in het zelf en de omgeving. Er zijn vele verbanningsrituelen, maar de meeste zijn een variatie op twee van de meest voorkomende - "De Ster Robijn" en het Kleine Verbanning Ritueel van het Pentagram.
Crowley beschrijft het verbannen in zijn Magick, Boek 4 (hfdst. 13):
[...] in het verbanningsritueel van het pentagram bevelen wij niet alleen de demonen om te vertrekken, maar roepen wij ook de Aartsengelen en hun gastheren aan om als bewakers van de Cirkel op te treden gedurende de tijd dat wij ons met de eigenlijke ceremonie bezighouden. In meer uitgebreide ceremonies is het gebruikelijk om alles bij naam te verbannen. Elk element, elke planeet en elk teken, misschien zelfs de Sefiroth zelf; alles wordt verwijderd, ook het element dat wij wilden aanroepen, want die krachten zoals die in de Natuur bestaan, zijn altijd onzuiver. Maar dit proces, dat lang en vermoeiend is, is niet helemaal aan te raden in de praktijk. Het is meestal voldoende om een algemene verbanning uit te voeren, en te vertrouwen op de hulp van de opgeroepen beschermers. [...] "Het Banishing Ritual of the Pentagram" is het beste om te gebruiken. [Nodig citaat].
Echter, hij beweert verder:
Zij die dit ritueel slechts beschouwen als een middel om geesten op te roepen of te verbannen, zijn het niet waard het te bezitten. Juist opgevat is het het Medicijn der Metalen en de Steen der Wijzen.[11]
Zuivering
Hoofdartikel: Rituele zuivering
Zuivering is qua thema vergelijkbaar met verbannen, maar is een rigoureuzer proces om het zelf en haar tempel voor te bereiden op serieus spiritueel werk. Crowley vermeldt dat oude magiërs zichzelf zuiverden door middel van zware programma's, zoals door middel van speciale diëten, vasten, seksuele onthouding, het lichaam nauwgezet netjes houden, en het ondergaan van een ingewikkelde reeks gebeden.[12] Hij gaat verder met te zeggen dat zuivering niet langer een dergelijke activiteit vereist, aangezien de magiër het zelf kan zuiveren door middel van een wilsintentie. In het bijzonder werkt de magiër eraan om de geest en het lichaam te zuiveren van alle invloeden die het Grote Werk in de weg kunnen staan:
Het punt is om elke gelegenheid aan te grijpen om elke beschikbare kracht in te zetten op het doel van de aanval. Het doet er niet toe wat voor kracht het is (volgens welke maatstaf dan ook), zolang het zijn juiste rol speelt in het verzekeren van het succes van het algemene doel [...] We moeten onszelf voortdurend onderzoeken, en ons ervan verzekeren dat elke actie werkelijk dienstbaar is aan het Ene Doel.[12]
Crowley raadde symbolisch rituele praktijken aan, zoals baden en kleden vóór een hoofdceremonie: "Het bad betekent de verwijdering van alle dingen die vreemd of antagonistisch zijn aan de ene gedachte. Het aantrekken van de mantel is de positieve kant van dezelfde operatie. Het is het aannemen van de geestesgesteldheid die geschikt is voor die ene gedachte."[12]
Inwijding
Hoofdartikel: Inwijding
De inwijding is een even belangrijke magische handeling. Het is in wezen de wijding, meestal van een ritueel instrument of ruimte, aan een specifiek doel. In Magick, Book 4 (ch.13), schrijft Crowley:[13]
Het ritueel hier in kwestie moet de situatie samenvatten, en de specifieke opstelling aan zijn doel wijden door de juiste krachten aan te roepen. Laat het goed onthouden worden dat elk voorwerp gebonden is aan de eden van zijn oorspronkelijke wijding als zodanig. Als een pantakel dus aan Venus gewijd is, kan het niet gebruikt worden in een operatie van Mars.
Aanroeping
Hoofdartikel: Aanroeping
Een voorbeeld van de magische cirkel en driehoek van Koning Salomo
Aanroeping is het binnenhalen van of zich identificeren met een bepaalde godheid of geest. Crowley schreef over twee sleutels tot succes op dit gebied: "ontvlam uzelf bij het bidden"[14] en "roep vaak aan". Voor Crowley was de belangrijkste aanroeping, of welke handeling van Magie dan ook, het aanroepen van iemands Heilige Engelbewaarder, of "geheime zelf", die de adept in staat stelt zijn of haar Ware Wil te kennen.
Crowley beschrijft de ervaring van de aanroeping:
De geest moet verheven worden tot het het bewustzijn van zichzelf verliest. De Magiër moet blindelings worden voortgedragen door een kracht die, hoewel in hem en van hem, geenszins datgene is wat hij in zijn normale staat van bewustzijn ik noemt. Zoals de dichter, de minnaar, de kunstenaar, uit zichzelf wordt gedragen in een creatieve razernij, zo moet het ook zijn voor de Magiër.[14]
Crowley (Magick, Boek 4) bespreekt drie hoofdcategorieën van aanroepingen, hoewel "in de grote essentie deze drie methoden één zijn. In elk geval identificeert de magiër zich met de aangezochte Godheid."[15]
Devotie-waarbij "de identiteit met de God wordt bereikt door liefde en door overgave, door het opgeven of onderdrukken van alle irrelevante (en illusionaire) delen van jezelf."
Oproepen - waar "identiteit wordt bereikt door speciale aandacht te schenken aan het gewenste deel van jezelf".
Drama - waar "identiteit wordt bereikt door sympathie. Het is heel moeilijk voor de gewone man om zich volledig te verliezen in het onderwerp van een toneelstuk of roman; maar voor hen die dat wel kunnen, is deze methode ontegenzeggelijk de beste."
Een andere aanroepingstechniek die de magiër kan toepassen wordt het aannemen van godvormen genoemd - waarbij men met "geconcentreerde verbeelding van zichzelf in de symbolische vorm van een god, in staat moet zijn zichzelf te identificeren met het idee dat [de god] vertegenwoordigt."[16] Een algemene methode houdt in dat men het lichaam in een houding plaatst die typisch is voor een bepaalde god, zich voorstelt dat het beeld van de god samenvalt met of het lichaam omhult, vergezeld van het beoefenen van het "vibreren" van de juiste god-naam (namen).
Evocatie
Hoofdartikel: Evocatie
Er is een duidelijk verschil tussen aanroepen en evocatie, zoals Crowley uitlegt:
"Aanroepen" is "oproepen", net zoals "oproepen" "oproepen" is. Dit is het essentiële verschil tussen de twee takken van Magick. Bij aanroeping, overspoelt de macrokosmos het bewustzijn. Bij evocatie, creëert de magiër, nadat hij de macrokosmos is geworden, een microkosmos. Je roept een God op in de Cirkel. Je roept een Geest op in de Driehoek.[15]
Over het algemeen wordt evocatie gebruikt voor twee hoofddoelen: het verzamelen van informatie en het verkrijgen van de diensten of gehoorzaamheid van een geest of demon. Crowley geloofde dat de meest effectieve vorm van evocatie te vinden was in de grimoire over Goetia (zie hieronder), waarin de magiër wordt geïnstrueerd hoe hij veilig 72 helse geesten kan oproepen en bevelen. Het is echter evenzeer mogelijk engelachtige wezens, goden en andere intelligenties op te roepen die verband houden met planeten, elementen en de dierenriem.
Anders dan bij aanroepen, waarbij men naar binnen roept, roept men bij evocatie naar buiten, meestal in wat men de "kunstdriehoek" noemt.
Astrale reizen
Hoofdartikel: Astrale projectie
Astrale lichaam
Lichaam van licht
Stijgen op de vlakken
Trances en visioenen
Eucharistie
Het woord eucharistie komt oorspronkelijk van het Griekse woord voor dankzegging. Binnen de Magie krijgt het echter een speciale betekenis - de transmutatie van gewone dingen (gewoonlijk voedsel en drank) in goddelijke sacramenten, die dan worden geconsumeerd. Het doel is het voedsel en de drank te doordrenken met bepaalde eigenschappen, gewoonlijk belichaamd door verschillende goden, zodat de ingewijde deze eigenschappen bij consumptie in zich opneemt. Crowley beschrijft het proces van de regelmatige beoefening van eucharistisch ritueel:
De magiër wordt gevuld met God, gevoed door God, bedwelmd door God. Beetje bij beetje zal zijn lichaam gezuiverd worden door de inwendige lustratie van God; dag na dag zal zijn sterfelijk lichaam, dat zijn aardse elementen afwerpt, in werkelijkheid de tempel van de Heilige Geest worden. Dag na dag wordt de materie vervangen door de Geest, het menselijke door het goddelijke; uiteindelijk zal de verandering volledig zijn; God geopenbaard in vlees zal zijn naam zijn.[17]
Er zijn verschillende eucharistische rituelen binnen de magische canon. Twee van de meest bekende zijn de Mis van de Feniks en de Gnostische Mis. Het eerste is een ritueel voor het individu, waarbij een "Taart van Licht" (een soort brood dat als gastheer dient) wordt geofferd aan Ra (d.w.z. de Zon) en een tweede Taart wordt doordrenkt met het eigen bloed van de adept (hetzij echt of symbolisch, in een gebaar dat de mythe weerspiegelt van de Pelikaan die zijn eigen borst opensnijdt om zijn jong te voeden) en dan wordt geconsumeerd met de woorden: "Er is geen genade: er is geen schuld: Dit is de wet: Doe wat gij wilt!" Het andere ritueel, de Gnostische Mis, is een zeer populair openbaar ritueel (hoewel het ook privé kan worden beoefend) waarbij een team van deelnemers betrokken is, waaronder een Priester en Priesteres. Dit ritueel is een uitvoering van de mystieke reis die culmineert in het Mystieke Huwelijk en de consumptie van een Cake van Licht en een beker wijn (een proces dat "communicatie" wordt genoemd). Na afloop verklaart elke Communicant: "Er is geen deel van mij dat niet van de goden is!"
Waarzeggerij
Hoofdartikel: Waarzeggerij
De kunst van de waarzeggerij wordt over het algemeen gebruikt om informatie te verkrijgen die de adept kan leiden in zijn Grote Werk. De onderliggende theorie stelt dat er intelligenties bestaan (hetzij buiten, hetzij binnen de geest van de waarzegger) die binnen bepaalde grenzen nauwkeurige informatie kunnen geven met behulp van een taal van symbolen. Normaal gesproken is waarzeggerij binnen de Magie niet hetzelfde als waarzeggerij, die meer geïnteresseerd is in het voorspellen van toekomstige gebeurtenissen. Bij waarzeggerij gaat het meer om het ontdekken van informatie over de aard en de toestand van dingen, die de magiër kan helpen inzicht te krijgen en betere beslissingen te nemen.
Er zijn letterlijk honderden verschillende waarzeggerijtechnieken in de wereld. De westerse occulte praktijk omvat echter meestal het gebruik van astrologie (het berekenen van de invloed van hemellichamen), bibliomantie (het lezen van willekeurige passages uit een boek, zoals Liber Legis of de I Tjing), tarot (een spel van 78 kaarten, elk met een symbolische betekenis, gewoonlijk gelegd in een betekenisvol patroon), en geomantie (een methode van het maken van willekeurige tekens op papier of in de aarde die resulteert in een combinatie van zestien patronen).
Het is een geaccepteerde waarheid als een koe binnen de Magie dat waarzeggerij onvolmaakt is. Zoals Crowley schrijft: "Bij het schatten van de uiteindelijke waarde van een waarzeggerij oordeel, moet men rekening houden met meer dan de talrijke bronnen van fouten die inherent zijn aan het proces zelf. Het oordeel kan niet meer doen dan de voorgelegde feiten rechtvaardigen. Het is natuurlijk in de meeste gevallen onmogelijk om er zeker van te zijn dat er geen belangrijke factor is weggelaten [...] Men moet niet aannemen dat het orakel alwetend is."[18]
Andere magische praktijken
Qabalah en de Boom des Levens
Hoofdartikelen: Qabalah en Levensboom (Kabbala)
De Levensboom is een hulpmiddel dat wordt gebruikt om verschillende mystieke concepten te categoriseren en te ordenen. Op het meest eenvoudige niveau bestaat hij uit tien sferen, of emanaties, sephiroth (z.a. "sephira") genoemd, die door tweeëntwintig paden met elkaar verbonden zijn. De sephiroth worden voorgesteld door de planeten en de paden door de tekens van het Hebreeuwse alfabet, die onderverdeeld zijn in de vier klassieke elementen, de zeven klassieke planeten, en de twaalf tekens van de dierenriem. Binnen de westerse magische traditie wordt de Boom gebruikt als een soort conceptuele dossierkast. Aan elke sephira en pad worden verschillende ideeën toegekend, zoals goden, kaarten van de Tarot, astrologische planeten en tekens, elementen, enz.
Crowley beschouwde een diep inzicht in de Levensboom als essentieel voor de magiër:
De Levensboom moet je uit je hoofd leren; je moet hem achterstevoren, voorstevoren, opzij en ondersteboven kennen; hij moet de automatische achtergrond worden van al je denken. Je moet alles wat op je weg komt aan de juiste takken blijven ophangen.[19]
Net als yoga is het leren van de Levensboom niet zozeer Magie als wel een manier om iemands spirituele universum in kaart te brengen. Als zodanig kan de adept de Levensboom gebruiken om een bestemming te bepalen voor astraal reizen, om te kiezen welke goden hij aanroept voor welke doeleinden, enzovoort. Het speelt ook een belangrijke rol in het modelleren van de spirituele reis, waar de adept begint in Malkuth, de alledaagse materiële wereld van verschijnselen, met het uiteindelijke doel in Kether, de sfeer van Eenheid met het Al.
Magisch verslag
Een magisch verslag is een dagboek of een andere bron van documentatie met magische gebeurtenissen, ervaringen, ideeën, en alle andere informatie die de magiër nodig acht om toe te voegen. Er kunnen vele doeleinden zijn voor zo'n verslag, zoals het vastleggen van bewijs om de effectiviteit van specifieke procedures te verifiëren (volgens de wetenschappelijke methode die volgens Aleister Crowley zou moeten worden toegepast op de beoefening van Magie) of om ervoor te zorgen dat gegevens zich kunnen voortplanten na het leven van de magiër. De voordelen van dit proces variëren, maar omvatten meestal toekomstige analyse en verdere opleiding door het individu en/of medewerkers bij wie de magiër zich op zijn gemak voelt om zulke intrinsiek private informatie te onthullen.
Crowley was zeer indringend over het belang van deze praktijk. Zoals hij schrijft in Liber E, "Het is absoluut noodzakelijk dat alle experimenten in detail worden opgetekend tijdens, of onmiddellijk na, hun uitvoering ... Hoe wetenschappelijker het verslag is, hoe beter. Toch moeten de emoties worden genoteerd, als zijnde enkele van de voorwaarden. Laat het verslag dan met oprechtheid en zorgvuldigheid worden geschreven; zo zal met de praktijk blijken dat het steeds meer het ideaal benadert."[20] Andere punten die hij voorstelt om op te nemen zijn de fysieke en mentale toestand van de experimentator, de tijd en plaats, en omgevingsomstandigheden, inclusief het weer.
Bestanddelen van rituele magie
Magische wapens
Hoofdartikel: Magisch wapen
Net als bij Magie zelf, is een magisch wapen elk instrument dat gebruikt wordt om opzettelijke verandering teweeg te brengen. Zoals Crowley schrijft, "Illustratie: Het is mijn Wil om de Wereld te informeren over bepaalde feiten binnen mijn kennis. Daarom neem ik "magische wapens", pen, inkt, en papier ... De samenstelling en verspreiding van dit boek is dus een daad van Magie waarmee ik Veranderingen laat plaatsvinden in overeenstemming met mijn Wil."[21] Dit gezegd hebbende, zijn magische wapens in de praktijk meestal specifieke, gewijde voorwerpen die gebruikt worden binnen ceremoniële magie. Er is geen harde en snelle regel voor wat wel of niet een magisch wapen is - als een magiër het als zo'n wapen beschouwt, dan is het dat. Er bestaat echter wel een aantal magische wapens die een bepaald gebruik en een bepaalde symbolische betekenis hebben. Veel voorkomende wapens zijn de dolk (of athame in neopagisch jargon), het zwaard, de staf, de heilige olie, de beker (of graal), de schijf (of pentagram), de olielamp, de bel, en de thurible (of wierookvat).
Magische formules
Hoofdartikel: Magische formule
Een magische formule is over het algemeen een naam, een woord of een reeks letters waarvan de betekenis principes en graden van begrip illustreert die vaak moeilijk over te brengen zijn met andere vormen van spraak of schrift. Het is een beknopte manier om zeer abstracte informatie over te brengen door middel van een woord of een zin, meestal met betrekking tot een proces van spirituele of mystieke verandering. Veel voorkomende formules zijn INRI, IAO, ShT, AUMGN, NOX, en LVX.
Deze woorden hebben op zichzelf vaak geen intrinsieke betekenis. Bij ontleding kan elke letter echter verwijzen naar een universeel concept dat voorkomt in het systeem waarin de formule voorkomt. Bovendien is men door bepaalde letters te groeperen in staat betekenisvolle reeksen weer te geven die van waarde worden geacht voor het spirituele systeem dat ze gebruikt (b.v. spirituele hiërarchieën, historiografische gegevens, psychologische stadia, etc.)
Trilling van godennamen
In magische rituelen waarbij godheden worden aangeroepen, wordt vaak gebruik gemaakt van een vocale techniek die vibratie wordt genoemd. Dit was een basisaspect van de magische training voor Crowley, die het beschreef in "Liber O."[22] Volgens die tekst omvat vibratie een fysieke reeks stappen, beginnend in een staande positie, inademend door de neus terwijl men zich voorstelt dat de naam van de god met de adem binnenkomt, zich voorstellend dat de adem door het hele lichaam gaat, naar voren stappend met de linkervoet terwijl het lichaam naar voren wordt gegooid met gestrekte armen, zich voorstellend dat de naam naar buiten schiet wanneer hij wordt uitgesproken, eindigend in een rechtopstaande houding, met de rechter wijsvinger op de lippen geplaatst. Volgens Crowley in "Liber O" wordt succes in deze techniek aangegeven door fysieke uitputting en "hoewel het alleen door de student zelf wordt waargenomen, wanneer hij de naam van de God heftig hoort brullen, als door de samenloop van tienduizend donderslagen; en het moet hem toeschijnen alsof die Grote Stem uit het Universum voortkwam en niet uit hemzelf."
In de algemene rituele praktijk kan vibratie ook verwijzen naar een techniek waarbij een godsnaam of een magische formule lang en langdurig (d.w.z. met een volle, diepe ademhaling) wordt uitgesproken, waarbij de neusholten worden gebruikt, zodat het geluid "vibrerend" aanvoelt en klinkt. Dit staat bekend als Galdering.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Bron:
https://en.wikipedia.org/wiki/Magick_(Thelema)
