Men ervaart pas echt rijkdom als het besteedbaar inkomen flink stijgt. Maar met loonsverhogingen ervaart men niet eens meer het plezier van een hoger loon, maar stelt men eerder de vraag of hij nog wel onder dezelfde belastingschijf blijft vallen. Zelfs al zou dat meevallen, dan wordt men praktisch iedere dag wel bestookt met nieuws over organisaties of individuen die belastinggeld over de balk smijten, wetende dat het niet het beoogde effect zal hebben of naar mensen gaat waar liever niemand heeft dat het naartoe gaat.
Na zich schrap te hebben gezet voor dit hele gebeuren komt de nieuwe tegenslag al weer opduiken aan de horizon: klimaatbeleid. Alles moet duurder, consumptie moet minder, consumeer je te veel dan moet je je slecht voelen en je verantwoordelijkheid nemen. Bij iedere scheet wordt je herinnerd aan de CO2-uitstoot en bij ieder product krijg je te zien dat het ‘organisch’ of ‘biologisch’ is en of je wel milieubewust bezig bent. Koop je een goedkoop product, dan weet je al haast instinctief dat je je schuldig zou moeten voelen, want die boer met z’n scharreleieren mist nu weer inkomsten en zou zomaar weer over kunnen stappen op massaproductie! Nee, zo gek is het niet dat de rijkdom niet gevoeld wordt.
https://www.dagelijksestandaard.nl/2019/02/de-rijke-nederlander-voelt-zich-armer-dan-ooit/
Mike
