Column: De Val van Schoof, Een Requiem voor Soevereiniteit
Max von Kreyfelt
De val van het kabinet-Schoof op 3 juni 2025 is veel meer dan een zoveelste hoofdstuk in een eindeloze politieke soap. Het is een onverblootte illustratie van hoe Nederland langzaam maar zeker is uitgehold door internationale machten en belangen. Aan de oppervlakte zagen we Geert Wilders met zijn tienpuntenplan, Dick Schoof die het toneel verliet en de coalitie die instortte. Maar wie goed kijkt, ziet een scenario geschreven ver buiten onze landsgrenzen.
Premier Dick Schoof, ooit gepresenteerd als de technocraat die stabiliteit zou brengen, bleek slechts een uitvoerder van de orders die hem werden aangereikt vanuit Brussel en het NAVO-hoofdkwartier. Zijn missie was niet het beschermen van de Nederlandse belangen, maar het bestendigen van een internationale orde waarin Nederland niet meer is dan een braaf radertje. De invloed van zijn voormalige baas Mark Rutte, nu NAVO-baas in Brussel, hing als een waas over zijn premierschap. De VVD hield stand, niet om Nederland te dienen, maar om de belangen van de trans-Atlantische machtsblokken te waarborgen.
En daartegenover stond Geert Wilders. De man die zichzelf verkoopt als kampioen van de Nederlandse nationaliteit, maar in werkelijkheid het verlengstuk is van de Israëlische machtsprojectie in Europa. Zijn plotselinge tienpuntenplan voor een hard asielbeleid was geen opwelling, maar een perfect uitgekiende stap in een geopolitiek schaakspel. Een echo van een Israëlische veiligheidslogica die de grenzen van Europa wil verharden om elders de handen vrij te hebben. Wilders’ agenda mag dan ‘patriottisch’ heten, maar het is een patriotisme dat wordt gevoed vanuit Tel Aviv, niet vanuit Den Haag.
Het resultaat? Een kabinet dat nooit echt van Nederland was en een crisis die veel meer blootlegt dan alleen de onenigheid tussen PVV en de rest. Het legt het failliet bloot van een land dat zijn soevereiniteit uit handen heeft gegeven: aan de NAVO, aan de Brusselse technocratie en aan de buitenlandse lobby’s die sluipenderwijs het speelveld beheersen.
De val van Schoof is geen nationaal drama, het is een internationaal schouwspel waarin Nederland zelf nog nauwelijks een rol van betekenis speelt. De vraag is dan ook niet langer of Schoof ooit premier was. De vraag is of Nederland ooit nog bereid zal zijn om zijn eigen lot te bepalen, of dat we voor altijd veroordeeld zijn tot figurant in de toneelstukken van anderen.

Steun me via max1909.backme.org Want de kracht van het woord is de bron van verandering