G
Guest
Guest
Na weken van lezen en proberen te onthouden van de giga hoeveelheid informatie, heb ik besloten me nu maar eens voor te stellen.
Ik ben een vrouw van 47 jaar, getrouwd en moeder van 2 kinderen. Zoals velen van jullie ben ik ook door gezondheidsproblemen het "net" af gaan struinen en uiteindelijk hier terecht gekomen. En wat ben ik daar blij mee. Ik zal in het kort mijn medische geschiedenis opschrijven zodat jullie ook mijn achtergrond weten.
Met 20 jaar angststoornissen en hyperventilatie (na circa 5 jaar redelijk onder controle, echter wel zonder medicijnen omdat ik daar erg op tegen was)
Met 30 jaar diverse ivf pogingen gedaan om zwanger te worden
Met 35 jaar een giga burnout dat uiteindelijk heeft geleid tot gedeeltelijk WAO. Mijn angststoornis is toen in hevigheid teruggekomen waardoor ik uiteindelijk echt niet anders kon dan medicijnen slikken, die ik momenteel nog steeds slik.
Met 36 jaar een part-time baan bij een grafisch printbedrijf. Alles gaat goed.
Met 43 jaar beginnende klachten van benauwdheid, kortademig, vermoeidheid. De huisarts constateert COPD.
Met 44 jaar onderzoek bij longarts omdat het ondanks de pufjes steeds slechter met me ging. De longarts constateert geen COPD, er is niets met u aan de hand "Alles is perfect mevrouw. De mensen in de wachtkamer zouden tekenen voor die longen van u."
Ik ben schema's bij gaan houden wanneer ik me extreem benauwd voelde of zeer moe was. Daarbij ontdekte ik dat voornamelijk op zondag en in de vakanties ik me aanzienlijk beter voelde. Door veel nadenken en proberen conclusies te trekken realiseerde ik me dat ik misschien wel eens ziek kon worden van mijn werk (chemische dampen van de groot formaat printers). Een andere vreemde bijkomstigheid was dat ik in 8 jaar tijd al bijna 40 kg was aangekomen. Eigenlijk heb ik dat altijd verweten aan mijn medicijnen, later ben ik er achter gekomen dat met name gif wordt opgeslagen in vetcellen.
Heb mijn gezondheidsklachten uiteraard besproken op mijn werk. Er was geen geld voor een goede afzuiginstallatie dus werd er besloten om nog meer te ventileren door alle ramen en deuren op te zetten. Als er veel geprint werd mocht ik altijd eerder naar huis. Ook werd er nog flink gerookt in het pand en daarme zijn ze ook gestopt (volgens mij alleen als ik er niet was).
Met 46 jaar ging het steeds slechter. Behalve benauwdheid, extreme vermoeidheid werd ik ook nog eens flink misselijk als ik gewerkt had. Ondanks dat ik regelmatig aan de bel trok op mijn werk veranderde er niets. Uiteindelijk heb ik mezelf 14 maanden geleden ziek gemeld. En daar zat ik thuis op de bank, compleet uitgewoond. Met de illusie dat als ik niet meer op mijn werk zou komen het wel over zou gaan. Helaas dat ging niet op.
Na een aantal maanden maar weer eens naar de huisarts, bloedprikken met als resultaat een zeer ernstig tekort aan B12, foliumzuur en ijzer.
Ik was opgelucht dat er eindelijk een verklaring was voor mijn gesteldheid. Daarmee kon ik ook gaan googelen en een nieuwe wrede wereld ging voor mij open. GIF is mijn probleem. Gif van mijn werk door chemische dampen, Gif van medicijnen, Gif in mijn eten.
Overal is gif. Nu begrijpen jullie ook mijn forumnaam.
Via de site van Ron ( die ik ook eens gesproken heb, omdat veel van zijn klachten vergelijkbaar zijn met mijn klachten) ben ik uiteindelijk hier terecht gekomen.
Mijn conclusie: voeding is mijn medicijn. In al die jaren heeft niemand mij 1 stap verder kunnen brengen. In eerste instantie ben ik gaan leven volgens het boek van Julia Kang (100 % gifvrij). Daarmee ging ik al vooruit. Heb 2 x een leverreiniging gedaan van Hulda Clark. Maar het kan nog beter en daarom ben ik hier. Ik ben letterlijk al verslaafd aan het forum, heb het boek van WAPF al binnen en ga 24 februari naar een info avond van Mike. Mijn voedingspatroon heb ik al flink aangepast.
Maar ik ga voor nog meer: ik wil gifvrij zijn.
Ik ben een vrouw van 47 jaar, getrouwd en moeder van 2 kinderen. Zoals velen van jullie ben ik ook door gezondheidsproblemen het "net" af gaan struinen en uiteindelijk hier terecht gekomen. En wat ben ik daar blij mee. Ik zal in het kort mijn medische geschiedenis opschrijven zodat jullie ook mijn achtergrond weten.
Met 20 jaar angststoornissen en hyperventilatie (na circa 5 jaar redelijk onder controle, echter wel zonder medicijnen omdat ik daar erg op tegen was)
Met 30 jaar diverse ivf pogingen gedaan om zwanger te worden
Met 35 jaar een giga burnout dat uiteindelijk heeft geleid tot gedeeltelijk WAO. Mijn angststoornis is toen in hevigheid teruggekomen waardoor ik uiteindelijk echt niet anders kon dan medicijnen slikken, die ik momenteel nog steeds slik.
Met 36 jaar een part-time baan bij een grafisch printbedrijf. Alles gaat goed.
Met 43 jaar beginnende klachten van benauwdheid, kortademig, vermoeidheid. De huisarts constateert COPD.
Met 44 jaar onderzoek bij longarts omdat het ondanks de pufjes steeds slechter met me ging. De longarts constateert geen COPD, er is niets met u aan de hand "Alles is perfect mevrouw. De mensen in de wachtkamer zouden tekenen voor die longen van u."
Ik ben schema's bij gaan houden wanneer ik me extreem benauwd voelde of zeer moe was. Daarbij ontdekte ik dat voornamelijk op zondag en in de vakanties ik me aanzienlijk beter voelde. Door veel nadenken en proberen conclusies te trekken realiseerde ik me dat ik misschien wel eens ziek kon worden van mijn werk (chemische dampen van de groot formaat printers). Een andere vreemde bijkomstigheid was dat ik in 8 jaar tijd al bijna 40 kg was aangekomen. Eigenlijk heb ik dat altijd verweten aan mijn medicijnen, later ben ik er achter gekomen dat met name gif wordt opgeslagen in vetcellen.
Heb mijn gezondheidsklachten uiteraard besproken op mijn werk. Er was geen geld voor een goede afzuiginstallatie dus werd er besloten om nog meer te ventileren door alle ramen en deuren op te zetten. Als er veel geprint werd mocht ik altijd eerder naar huis. Ook werd er nog flink gerookt in het pand en daarme zijn ze ook gestopt (volgens mij alleen als ik er niet was).
Met 46 jaar ging het steeds slechter. Behalve benauwdheid, extreme vermoeidheid werd ik ook nog eens flink misselijk als ik gewerkt had. Ondanks dat ik regelmatig aan de bel trok op mijn werk veranderde er niets. Uiteindelijk heb ik mezelf 14 maanden geleden ziek gemeld. En daar zat ik thuis op de bank, compleet uitgewoond. Met de illusie dat als ik niet meer op mijn werk zou komen het wel over zou gaan. Helaas dat ging niet op.
Na een aantal maanden maar weer eens naar de huisarts, bloedprikken met als resultaat een zeer ernstig tekort aan B12, foliumzuur en ijzer.
Ik was opgelucht dat er eindelijk een verklaring was voor mijn gesteldheid. Daarmee kon ik ook gaan googelen en een nieuwe wrede wereld ging voor mij open. GIF is mijn probleem. Gif van mijn werk door chemische dampen, Gif van medicijnen, Gif in mijn eten.
Overal is gif. Nu begrijpen jullie ook mijn forumnaam.
Via de site van Ron ( die ik ook eens gesproken heb, omdat veel van zijn klachten vergelijkbaar zijn met mijn klachten) ben ik uiteindelijk hier terecht gekomen.
Mijn conclusie: voeding is mijn medicijn. In al die jaren heeft niemand mij 1 stap verder kunnen brengen. In eerste instantie ben ik gaan leven volgens het boek van Julia Kang (100 % gifvrij). Daarmee ging ik al vooruit. Heb 2 x een leverreiniging gedaan van Hulda Clark. Maar het kan nog beter en daarom ben ik hier. Ik ben letterlijk al verslaafd aan het forum, heb het boek van WAPF al binnen en ga 24 februari naar een info avond van Mike. Mijn voedingspatroon heb ik al flink aangepast.
Maar ik ga voor nog meer: ik wil gifvrij zijn.
