gezondheid en mind-identficatie

V

veelwerk

New member
Hoi,

ik wil graag wat kwijt over mijn ervaringen met gezondheid en mind-identificatie. Lees namelijk veel hier van mensen die gezonheidsproblemen ervaren en daar een oplossing voor zoeken. Precies wat ik ook al enige jaren mee bezig ben. Momenteel heb ik een paar dingen die ik graag wil neerzetten en dit lijkt me een goede plek.

Laat ik het kort houden. Sinds zo lang ik kan herinneren heb ik problemen op allerlei vlakken en langzaamaan zijn deze zich steeds meer gaan uiten in gezondheidsproblemen. Het is mij opgevallen dat ik in staat ben problemen aan te trekken. Hierdoor is er een grote zoektocht gestart naar het vinden van de oorzaak en die te verhelpen.

Gaandeweg vond ik bepaalde therapiën, middelen of inzichten die me verder hielpen. Soms gingen de problemen een tijdje weg. Echter telkens was er na een tijdje, vooral zodra het erop leek dat het beter werd, een vrij linea recta terugval in het oude patroon. Ook vaak door toevallige gebeurtenissen, of min of meer ongelukjes die per abuis voorkwamen...

Al deze keren heb ik op de 1 of andere manier mezelf weer teruggebracht naar het begin!!! Meestal zonder het zelf door te hebben. Zelfsabotage tot en met.

Toch was ik vastbesloten het te zullen oplossen, ongeacht wat dat zou inhouden. Dus ging ik steeds weer nieuwe manieren proberen. Om vervolgens weer te ervaren dat na een tijdje alles ongedaan zou worden gemaakt.

Het heeft lang geduurd voordat ik doorkreeg dat mijn problemen steeds zelf veroorzaakt werden. Niet dat ik dat echt wilde, integendeel ik wilde graag het oplossen. Toch was er iets dat telkens het laatste woord had en graag wilde dat er niks veranderde en ik weer met mn situatie kwam te zitten.

Gaandeweg kwam ik erachter dat bijvoorbeeld het aantrekken van problemen samen leek te hangen met een diepe overtuiging slachtoffer te zijn. Ik was me hier totaal onbewust van. Het was namelijk omgekeerd en ik deed er alles aan telkens mn situaties op te lossen. Echter had ik veel te maken met situaties die ik niet op kon lossen, ze lagen min of meer buiten mijn invloed. Samenlopen van omstandigheden, overmacht, etc. En ik wilde dat absoluut niet erkennen, het was absoluut taboe dat ik ergens niets aan kon doen.

Ook kwam ik erachter dat alles wat ik deed gemotiveerd werd door schuldgevoelens. Gewoon een gevoel dat eigenlijk niet echt op iets gebaseerd is. Alle pogingen te achterhalen welke situatie er aan ten grondslag lag kwamen erop uit dat er geen specifiek moment aan te wijzen viel. Gewoon aanwezig en waarschijnlijk een erfenisje...

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Waar het op neer komt is dat ik erachter kwam dat er onbewust allerlei overtuigingen, emotionele blokkades en vooral identificaties zitten die op bewust niveau ook nog eens omgekeerd zijn. Dus het slachtoffer moet er alles aan doen zn situaties op te lossen, de schuldige moet er alles aan doen om zn onschuld te bewijzen etc...

Nu zal ik ook even de gezondheidsproblemen kort beschrijven: Heb ontstekingen in mn lichaam die al jaren blijven. Kon langere tijd niet lopen vanwege een probleem in mn voet. Mn bekken staat scheef zonder dat er sprake is van beenlengteverschil. Heb vaak nachtelijke episodes van misselijkheid met overgeven. Ik draag veel spanning in mn lichaam, alle stress die ik ervaar zet zich vast in mn lichaam en blijft daar steken. Als ik me kutvoel gaat het niet weg, meestal na een paar weken of een heftige/ pijnlijke ervaring anders niet...

Wat is er nu aan de hand? Welke onderliggende oorzaak is hier aan het spelen? Ik speel heel erg met het inzicht dat het komt omdat ik vrijwel exclusief ben ingesteld op het werken vanuit mn hoofd. Niet alleen gedachtes, maar ook beelden. Ben door aanleg, opvoeding en cultuur vrij eenzijdig gericht op het mentale en dit uit zich doordat ik de hele dag aan het nadenken over zaken. Alles wat ik hier heb neergezet heb op de 1 of andere manier door dit proces ingezien.

Dus wat er gebeurd is dat mn levensenergie die elke dag klaarstaat om dingen te doen, grotendeels opgaat aan cognitieve processen. Bepaalde aspecten worden ondervoed, zoals het gevoel. Dat is dus 1 kant ervan.

De andere kant is dat mn mind (om al het mentale samen te vatten) bij mij vol zit met overtuigingen en zich hardnekkig vasthoudt aan de situatie zoals die is. Het is de mind die telkens boodschappen afgeeft die ervoor zorgen dat verandering ongedaan wordt gemaakt of niet tot stand komt.

Ik kan zo lang doorgaan met oplossingen zoeken en inzichten verkrijgen als ik wil, maar zolang ik blijf vasthouden aan het mentale zoals ik altijd heb gedaan, zal iedere oplossing tevergeefs zijn.

Al tijden probeer ik dmv meditatie, yoga, tai chi, dansen, natuur, goede voeding, noem maar op, dit los te laten en te leren om te zijn vanuit dat wat voor het denken komt. Dus dat je in staat ben om je los te maken van gedachtes en overtuigingen. Stoppen met het denken in termen van toekomst en verlden. Gewoon ieder moment te nemen zoals het is en te doen wat je dan voelt.

Soms gaat dit tijden goed en merk ik een verbetering. Dus dat ik me echt prettig ga voelen en in staat ben om überhaupt iets te voelen. Bijvoorbeeld laatst na de leverreiniging. Er kwam een vrachtlading aan groene keien uit. Daarna voelde ik me best wel fijn en mm hoofd was ook leeg op een bepaalde manier.

Momenteel heb ik een periode waarin mn mind een poging doet weer de oude situatie terug te krijgen. Meteen merk ik dat ik weer misselijk wordt, mn gewrichten pijnlijk worden etc. Vooral nu ik dus allerlei mentale complexen het blootgelegd zijn de schuldgevoelens en het slachtoffer zijn niet meer zo goed. In plaats daarvan gooit mn mind het op de repeterende gedachtes 'ik ben een wandelend hoofd' en 'ik ben geïdentificeerd met mn gedachtes'.

Hier wordt het me duidelijk dat de mind een totaal gestoord iets is. Ook is het helemaal niet geïnteresseerd in het welzijn van het gehele organisme. Het mag dan wel scherpe analyses over de onderliggende oorzaken geven, tegelijkertijd zorgt het ervoor dat oplossingen ongedaan worden gemaakt.

Daarom lijkt het me gepast te zeggen dat de ziekte die ik momenteel ondervind is dat ik identificatie ervaar met mn mind en dat dit de oorzaak is van mn problemen. Dat de oplossing eigenlijk heel eenvoudig is.

Maar ook extreem moeilijk. Om te leren dit los te laten en gewoon nu te gaan leven, dat moet je zelf doen. Onze hele maatschappij is ingericht om je identificeren met gedachtes. Er zijn maar weinigen die het onder de knie hebben, en ik vermoed dat de mensen die dat echt kunnen niet zo heel hard van stapel zullen lopen om de rest te verlichten.

Het is me al eens opgevallen dat natuurvolken dit heel anders ervaren. Die zullen nooit een dermate sterke identificatie krijgen dat ze dit als een ziekmakende situatie gaan ervaren. Volgens mij is het ook iets westers dat je mind zich gaat gedragen als een hitlertje. Om monologen te geven op een bombastische toon en deze te repeteren tot en met. Een combinatie van hitler, stalin en noord-korea.

Gestoord en waanzinnig dat het zover is gekomen. Het is fijn om een probleemoplossend vermogen te hebben, maar als dit vermogen van middel tot doel wordt. Naja hoop dat je doorhebt dat dit soort overpeinzingen gewoon het probleem zelf zijn eigelijk. Maar het moet wel eens gezegd kunnen worden.

Enfin ik probeer te leren leven nu en die mind wat bescheidenheid aan te leren. Hoe staan jullie daar tegenover?
 
Ja , Veelwerk ; Precies , zoals jij het verwoord hebt , jij hebt het goed geprobeerd uit te leggen , want zo ervaar ik dat innerlijk ook.

Ook ik vaar in een zelfde bootje op de rivier des levens.
Je bent dus niet de enige die hier mee worstelt , ben ik bang .
Schijnbaar , of blijkbaar schijnen we te hard ons best te toen op allerlei niveaus. Traningen , gezonde voeding en leefstijl , positief denken.
Mindfulness toepassen any moment of the day , steeds pogingen doen je mind te resetten in allerlei situaties , met vele bombardementen aan talloze invloeden van buiten af , van wat is waardevol , wat is garbage .
Het filteren van informaties die bij je binnen komen , hoe die te verwerken ?
Wat laat je koud ? Emoties weg - parkeren , of op slaan ?
Bewustwording , proberen je pijnappelklier helder te activeren ?
Ik zelf heb de laatste 5 jaren meer geleerd en ervaren , als de 50 jaren daarvoor.
Veel research opgedaan , dus helder wakker geworden .
Maar de innerlijke pijnen die je meevoelt , aan wat voor een ellende die onschuldige baby's , kinderen , vele weerloze mensen dagelijks moeten doorstaan ,
over deze gehele planeet , door het nazi zionisme controlled all over the world .
Al die lijdende zielen , door het sadistische satanisme , via corrupte overheden , goverments , Robocops police ,meedogenloze legers , Vaticaanse duivels.
Dat allemaal wetende , ; Dat ONRECHT .
Het lijkt bij mezelf wel , als ik weer een gemene false flag operatie te zien krijg, dat DAT bij mij zo hard mentaal binnenkomt , dat mijn lichaam inwendig ontsteking reacties er op aan geeft.
Mijn gewrichten gaan er pijn van doen . Mijn lichaam is in pijn.
Lijkt wel of ik de aarde zelf ben van binnen , de oorlog zit in mij.
Wat zich binnen de matrix afspeelt , die realiteit is illusie .
Men wil uit die matrix , hoe vlugger hoe liever.
Tja..where is de exit , how to escape.
How to heal the world .
 
Vooral dat meevoelen is een hardnekkige identificatie. Alsof je het lijden van de wereld op wilt dragen. Klinkt heel nobel, maar wat zou erachter zitten?

Dat misschien heel diep van binnen de wereld als onrein wordt beschouwt, iets dat vies is en dat niet kunnen accepteren. Dan weer die omkering en dus de afkeer omzetten in een aantrekken en opnemen.

Ik lees mn posts terug en vraag me af, waarom zet ik dit neer? Wat heeft het voor mij te betekenen?

Hier merk ik dat het vooral iets betekent dat los mag, zet het maar ergens neer waar jan en alleman het kan lezen. Dit meedragen is een soort vasthouden eraan.

Heel concreet komt het erop neer dat die identificatie een truuc is: Hoe meer je ervaart dat als de hele treincoupe vol zit met mobieltjes en mens eraan vast, dan laat je jezelf eronder lijden omdat je het vasthoudt. Dus al die straling zuig je bij wijze van spreken op. Je kunt er niks aan doen en mag het laten voor wat het is. En zo ook voor de 'grote' problemen in deze wereld.
 
Wat wij ons ondertussen ook moeten gaan realiseren ,;

Wat denk je wat al die chemtrails uitzaaiingen , waar men ons al van kinds af aan mee
aan het besproeien zijn , en de almaar toenemende sterkere HAARP frequenties ,
wat doet dat met onze Psyche / ons Brein ?
Hoeveel invloed heeft dat op onze gedachten-gang , van mensen en kinderen .
Lets try to keep it under controle with consciousness
 
Bedankt voor je reactie Panda. Ik vind het moeilijk om het te ontkennen maar om me er mee bezig te houden, zet in gang dat deze gedachtengang tot uiting komt en dat heeft een ziekmakende invloed.

Wat ik merk mezelf moeilijk te kunnen uitdrukken hierover en dat frustreert me enorm. Ergens wil ik graag dat dit iets wordt waar mensen mee bezig gaan.

In mn vroege jeugd heb ik heel veel gecomputert. De computers toen waren simpeler en je kon daardoor erg diep doordringen in hoe het allemaal werkte. Vandaag de dag is er weinig verandert in de principes, het is alleen moeilijker door te dringen doordat het complexer is geworden. Daardoor is het wat oppervlakkiger, maar ook makkelijker en verslavender.

Toendertijd, zeiden mensen tegen me, jongen zit je constant achter dat scherm? Wat bezielt je toch... Je krijgt er vierkant ogen van!

Om je met computers bezig te houden was zinloos, idioot en bovendien absoluut niet gezond voor je. Mensen zeiden dat toen gewoon en op een bepaalde manier hadden ze nog gelijk ook.

Dit was in de tijd toen er enkel nog huistelefoons waren en kabeltv nieuw was... Toen had je nog geen Weston Price forum, maar het zou kunnen dat als Mike toen bezig was met computers, hij thuis een systeem had en je via een modem bij hem kon inbellen en dan op de Weston Price BBS berichtjes kon achterlaten en evt wat up/downloaden.

Op een gegeven moment ben ik ermee gekapt (rond mn 12e) omdat ik toen al merkte hoe dit tot een obsessie en identificatie met gedachtes kan leiden. Het werd me gewoon duidelijk de manier waarop dit je kan opeisen en je levensenergie opzuigen.

Daarna heb het computeren losgelaten, muv enkele belangrijke taken. En wat denk je? Ik zag langzaamaan al die mensen met hun claims over vierkante ogen en slecht voor je gezondheid toenemend verslingerd raken aan schermen met wit licht. Komt de mobiel erbij, de ipad, noem maar op. Best onvoorstelbaar als je zelf ooit hebt ingezien dat teveel van dit soort toestanden je gewoon gek kan maken!

Dus nu ben ik degene die smartphones mijdt, computers minimaal gebruikt en probeert uiting te geven aan de pathologische toestanden die teweegworden gebracht door overdreven gebruik als normaal te beschouwen.

Vandaar identificatie met gedachtes en dat dit een pathlogische conditie is...
 
Een voorbeeld om het vanuit een andere hoek te laten zien:

Heel wat jaartjes terug ging weleens wandelen in de bossen en soms liep ik ook gewoon door het bos zonder een gebaand pad te volgen. Ik had weleens het bord bij de ingang van het gebied gelezen, maar was naief ten opzichte hoe de beheerders omgaan met mensen die afwijken van het gebaande pad.

Op een onbewaakt ogenblijk verschenen er eens een tweetal bosbeheerders die mn tas wisten te bemachtigen en mn identiteitskaart eruit visten en onder allerlei dreigementen een proces verbaal gingen uitschrijven. Het was een bijzonder onplezierige ervaring met enig machtsmisbruik...

Sindsdien ben ik erg voorzichtig met wandelen, maar af en toe heeft een mens de behoefte om zn eigen weg te gaan en met alle voorzichtigheid van dien ga ik dan teweeg. Echter ben ik nu constant bewust dat ik daar dan niet mag zijn, in overtreding ben en moet oppassen. Dat zijn dus al een drietal gedachtes die constant aanwezig zijn bij het lopen door de natuur. Mn hartslag gaat vaak al omhoog voordat ik een pas zet buiten het gebaande pad...

Laatst was ik in een groot gebied en op de terugweg kwam ik erachter dat om bij de parkeerplaats te komen ik door een stuk moest afsnijden, ongeveer een kilometer door een 'rustgebied voor wild'. Dit stond om de zoveel meter aangegeven met een bord en daarbij een verboden toegang art 461 bord.

Anders was het zeker een paar kilometer omlopen voordat ik voorbij het rustgebied was en dan moest ik ook nog naar die parkeerplaats... Nu is het een groot gebied en ik ben best voorzichtig, dus ging ik gewoon dat stuk afsnijden. Echter merkte ik al vrij snel dat die gedachtes helemaal op hol sloegen. Kreeg bijna een paniek aanval doordat ik die verboden toegang art 461 telkens voor me zag, deze had ik al vele malen onderweg gezien.

Er was helemaal niks om me zorgen over te maken. Gewoon natuur en ik wist welke richting ik uit moest. Toch waren die gedachtes dat ik in overtreden was, daar niet mocht zijn en moest oppassen zo sterk aanwezig dat mn hartslag hoger werd, begon te zweten en struikelde om de haverklap over iets.

Ondanks dat ik wist dat het onwaarschijnlijk was gezien te worden, en bovendien goed oplette of er iemand in de buurt was, waren deze gedachtes sterk genoeg om een fysiologische reactie op te wekken die er bijna voor zorgde dat ik daar een ongeluk had gekregen.

Dat is dus wat ik bedoel met die identificatie. Het constant gerepeteerd zien van een bepaalde boodschap brengt een reactie teweeg die niet bevorderend voor je is en ook nog eens belachelijk is.

Bovendien hebben die gedachtes niks te maken met dat ik daar ben, die hebben te maken met andere mensen die daar komen, niet met mij. En wat zij ervan vinden dat ik, of iemand anders daar loopt. Het is handig om te weten dat dit zo is, meer niet.
 
Hoi Veelwerk,

Je zou eens kunnen kijken naar Joe Dispenza, omdat ik denk dat dit precies de richting is waarin je nu denkt. Ik heb hem al eens eerder aangehaald en hij kan verklaren waarom mensen vaak maar moeilijk problemen écht kunnen oplossen.
In een filmpje hieronder geeft hij uitleg waarom veranderen zo moeilijk is. Heel kort gezegd komt het er volgens hem op neer dat je lichaam dan de baas is 'your body over your mind'. Dat we dan leven volgens automatische programma's die er in jaren ingesleten zijn en dat daardoor je lichaam de keuzes maakt ipv jijzelf. In veel situaties maak je dan niet meer bewust een keuze, maar wordt dat automatisch al gedaan, als gewoonte. Wanneer jij zou willen veranderen dan doet je lichaam er dus alles aan om dat te voorkomen. Als je wilt stoppen met roken zijn de eerste gedachtes vaak gedachtes die je eruit willen praten 'morgen beginnen kan ook'. De link in het filmpje is naar het eerste deel van zijn lezing, je kan denk ik vanaf dat filmpje doorlinken naar de volgende filmpjes om zo de hele lezing te kunnen zien.

Joe Dispenza - Evolve Your Brain - The Science of Changing Your Mind 1/8

Joe Dispenza heeft enkele boeken, ik denk dat als je een boek van hem gaat lezen 'Breaking the habit of being yourself' zou ik dan als eerste lezen. Deze gaat namelijk in op deze materie op een duidelijk geschreven manier. Hij heeft overigens nog een boek 'you are the placebo' en dat is ook een interessant boek, maar die moet ik nog lezen.

Iets anders wat bij mij naar boven komt is Olof Smit. Er is op zijn website genoeg informatie te vinden maar die geeft aan dat het dan mogelijk de ziel kan zijn die je leven blijft saboteren tot het moment dat je écht de oplossing hebt gevonden.

Tot zover wat ideeën :)
 
Hoi Veelwerk,

Ik denkt dat je veel gaat herkennen, en eventueel oplossen, als je over PMA (Progressive Mental Allignment) gaat lezen en sessies gaat doen. Google maar eens.
 
Wow Veelwerk, wat verwoord je dit goed. Ik herken er veel in. Identificatie met het verstand, oftewel het EGO, is evil. Eckart Tolle heeft hier enkele boeken over geschreven, 'De kracht van het NU' vond ik toendertijd erg verhelderend.
In het hier en het nu blijven is voor de een moeilijker dan de ander. Voor mezelf vind ik het erg lastig, daar waar ik erg open sta voor de wereld cq. iemand anders zijn/haar gevoelens. Het 'open' staan zorgt ervoor dat ik (te)veel prikkels binnen krijg. Dit maakt het alleen maar lastiger om in het nu te blijven.
Boeken mbt Innerlijke vrede van Wayne W. Dyer hebben mij hiermee geholpen om er nog beter mee om te gaan.

Btw, ook ik zat bij de eerste lichting van ICT'ers 20 jaar geleden. :)
 
dit komt uit het werk van Henk en Mia,ik vind het wel een toepasselijke reactie.
Jon

De onwetendheid is er de oorzaak van dat de mens zijn eigen mogelijkheden niet kent en dus een toevlucht neemt tot imitatie.

Heden meent men dat de vogels méér oriëntatie-gevoel hebben dan de mens, maar een mens die met de natuur verweven is vindt ook zijn plaats van bestemming altijd weer.

Het menselijke organisme bezit het vermogen om zich in iedere omstandigheid en in elke situatie te schikken, mits er niet van buitenaf wordt ingegrepen.

Aanpassingsvermogen is een ingeschapen eigenschap der natuur, het medebewegen met de veranderingen in de natuur.

Zelfs dit vermogen heeft de mens verloren.

Hij beweegt veelal tegen de natuurwet in en ontneemt zichzelf daarmede opnieuw een ingeschapen gave: soepele weerstand, die geen spanningen oproept.

Oerkennis is het gevolg van openheid of ontvankelijkheid en wanneer er iets ontvangen moet worden vereist dat een ontvangst-apparaat.

Wanneer de geest de ziel iets wil overdragen moet daarvoor een instrument aanwezig zijn; een ontvankelijke ziel kan luisteren, niet slechts met de oren, maar met het gehele organisme.

Geestelijke trillingen dringen namelijk de gehele mens binnen; zijn huid, zijn gehoor, zijn ogen, zijn smaak, zijn gevoel nemen hen op.

De geestelijke trillingen spreken tot de zeven werkelijkheden (Uit het 'Boek Henoch') in de mens en maken zich aan hem bekend zonder dat daarvoor uiterlijke zintuigen aanwezig behoeven te zijn.

De oerkennis maakt daarvan gebruik om de mens zich bewust te maken van hetgeen hij weet of wist.

Oerkennis is als het zich bewust zijn van de geest achter elke vorm van leven, die geest ervaren, herkennen en kunnen omvatten. Men kan niet zeggen: 'Ik moet mijn ziel bewust maken.'

De mens moet zich allereerst bewust worden van de aanwezigheid van zijn ziel.

Het woord "ziel" zegt niet iedereen iets.

De ziel is datgene waaruit men tot geestelijk beleven kan komen; zij is, als men de egocentriciteit terzijde stelt, de kern waaruit de mens de geest zoekt.

Het bezit van een ziel is voorwaarde voor het opwekken van één der oerdeugden en iemand die zich niet interesseert in de ziel kan beter ieder spiritueel pogen vergeten en zichzelf bevredigen in een vormendienst.

De mens met een ziel, bewust dan wel onbewust, krijgt het in het leven altijd moeilijker dan de mensen die slechts met het ego te maken hebben.

De problematiek verschilt.

Eten, drinken en vrolijk zijn voldoet de ego-mens, maar de mens met een ziel kan zichzelf niet bevredigen aan de vleespotten van onze welvaart, hij vraagt méér of iets anders.

Dat is voor zijn naaste veelal een onbegrijpelijkheid of wordt voor hemzelf soms een ergernis, maar niettemin brengt het hem op de weg van de spiritualiteit.

Zou hij iets van de oerkennis bezitten dan behoefde zijn zoekersweg niet zo lang en zeker niet zo grillig te zijn, hij zou dan slechts wachten op een bevestiging van hetgeen hij reeds wist.

Er zijn mensen, ook kinderen, die met zekerheid zeggen: 'Ik behoor niet hier op aarde!'

Dat is een vleugje oerkennis.

Uit deze vage vermoedens, die niettemin onweerlegbaar zijn, gaat het kind of de mens zoeken naar een andere wereld, een sfeer waarin hij dan wel thuis zou behoren.

Dat is een bewijs dat de rest van deze oerkennis verloren is gegaan en zo verdiept hij zich in allerlei hypothesen, die hem geen van alle bevredigen.

Hij zal de totale bevrediging op aarde nooit vinden, hoezeer zijn maatschappelijke omstandigheden zich ook zouden verbeteren.

Hij gaat uit van de kennis: 'Ik behoor hier niet!', dus zal hij een verdieping, een verruiming en meer bevestiging van die kennis zoeken.

Zo komen allerlei leringen tot hem waarin hij het bewijs zoekt van zijn eigen weten. Dat is de oerkennis-zoeker.

Hij zal aansluitingspunten vinden in enkele leringen en die brengen hem op weg.

Zijn weg is echter totaal anders dan die van degenen die de goede moed zoeken, of liefde, of heilbegeren, of adeldom.

Hij zoekt zijn eigen horizon te verwijden, hij wil steeds grenzen verbreken, doordringen tot een innerlijke bron die hij aanwezig weet, maar die hij niet kan bereiken.

Hij is ontevreden met zijn eigen levensstaat, onverschillig welke positie hij bekleed, omdat hij wéét: 'Dit is alles schijn, imitatie.'

Aldus groeit er in hem ook een vorm van onthechting.

Eerzucht bezit hij niet, bezitsdrift kent hij niet, onrust is ook niet zozeer zijn zwakte, maar wel is er in hem een grote innerlijke honger en vooral een onophoudelijke drang tot weten.

Die drang verandert met zijn ervaringen, hij verlegt zich op steeds spiritueler doelen en zo wordt hij steeds consequenter en vooral principiëler.

De mens die de oerkennis wil bezitten gaat langs de paden van innerlijk onderzoek tot de wijsheid.

Het is het onderzoek van een criticus: hij legt al wat hij verneemt voor aan zijn innerlijk Tribunaal (Geweten en intuïtie) en vraagt: Is het waar, is het niet waar?

Juist omdat hij een vleugje oerkennis bezit is hij in staat tot beoordelen, na een verinniging met zijn ziel.

Voor hem komt uit zijn ziel eigenlijk die dringende impuls: 'Ik behoor hier niet.'

Niemand twijfelt minder aan zijn ziel dan deze mens.

Ook het zeer jonge kind kan deze sterke overtuiging bezitten.

Het is ervan overtuigd dat het uit meer bestaat dan uit een lichaam alleen.

Wee de ouders, die deze kennis van het kind niet serieus nemen.

Zij hebben direct voor hem afgedaan en het zal ergens anders een bevestiging van zijn kennis zoeken.

Het zal zelfstandig zijn weg zoeken, want deze kennis maakt hem tot een individu, een autonoom wezen.

Het zal zich later nooit overgeven aan een vormenreligie of een massale belijdenis, noch aan enige vorm van slavernij, want het bezit te veel reflecterend vermogen en zijn innerlijke kracht is te geconcentreerd.

Het wordt geen mens die zich vult met aangeleerde kennis, maar hij zal zeer sterk selecteren; zoekt slechts waardige leringen, oorspronkelijke kennis en daarom wordt hij kieskeurig.

Veelal bezit hij een extra zintuig om de gnosis of de directe kennis uit haar bedekking op te delven en zo wordt hij van binnenuit tot de oerkennis geleid en vergroeit daarmede.

Uit zichzelf kan hij haar toelichten en uitspinnen, hij behoeft niets te leren.

Oerkennis onderscheidt zich van intellectuele kennis door haar onbegrensdheid, zij is niet gebonden aan vaststaande begrippen, ook ligt zij niet vast in een taal of een woord, zij kan zich bekend maken onder allerlei aanduidingen.

Een enkele geestelijke beroering kan de oerkennis in een ziel opwekken.

Wijdse verten openen zich en plotseling doorschouwt deze mens de waarheid: het zijn, het niet-zijn, de kosmos, zichzelf.

De natuurlijke gave van het natuurlijke schepsel blijft beperkt tot de begrenzingen van de natuur, maar de oerkennis stijgt daar bovenuit.

Het intellectuele denken kan haar niet grijpen.

Deze oerkennis werkt samen met een andere oerdeugd: Het scheppende vermogen.

Niet: de vermenigvuldiging, neen, het vermogen om beelden, vormen, klanken en kleuren te scheppen uit het etherische veld, niet uit het onzichtbare veld van onze aarde zoals scheppende kunstenaars soms kunnen doen, neen, scheppen uit het geestelijke veld dat de gehele natuur doordringt.

De scheppingen bezitten dan altijd iets van de geest.

Zielen herkennen deze geest en worden erdoor geïnspireerd.

Een enkel woord kan deze geest bezitten en zij kan in een aanraking zijn.

Het scheppende vermogen als oerdeugd is in staat door een minimale overdracht de naaste te bezielen en de bezitter zelf is altijd de grote bezieler, de herschepper van zielen of de hersteller van gebroken of zieke zielen.

De oerkennis zoekt de geest, het scheppende vermogen straalt deze geest uit.

Deze oerdeugd is één van de allerschoonste en meest goddelijke, d.w.z. meest krachtige ten opzichte van wereld en mensheid.

Het scheppende vermogen baant een weg voor zijn bezitter, het doorklieft de beletselen en zo kan men bemerken hoe degenen die hiervan een vleugje bezitten dwars door zware omstandigheden hun weg omhoog onherroepelijk vinden.

Zij beschikken over een onophoudelijk stromende bron en het lijkt of zij niemand als steun van node hebben maar, integendeel, anderen hebben hem of haar nodig om wegwijs te worden in de chaos der tegengestelden.

Scheppen is maken hetgeen er voorheen niet was.

Beelden scheppen die het geestelijke of volkomene tot de mensen brengt.

Het ongelooflijke laten zien.

Niets is echter ongelooflijk.

Het geloof van de mens is slechts te klein.

Wie zal zeggen wat geloofwaardig is?

De één gelooft in God, de ander in de materie en beiden hebben gelijk.

Hetgeen de mens gelooft aanwezig te zijn is aanwezig, zeker in spirituele zin.

Alleen de intellectuele wetenschap gelooft niet, zij rangschikt feiten die de uiterlijke zintuigen, en dan nog slechts die van de wetenschapsmens, waarnemen.

Voor de ziel zijn alle ervaringen des geestes een onomstotelijke waarheid, de betrokkene gelooft daarin, omdat hij zichzelf erdoor veranderd, of aangeraakt, of geappelleerd weet.

De psyche van de mens, sommigen noemen het ziel, sommigen noemen het geest, is de waarlijke kern van de mens.

Om die kern heen bevindt zich het lichaam, het organische denken, de organische emotionaliteit, maar uit die psyche komen ook krachten voort die veel sterker zijn dan enige organische macht.

Deze krachten beïnvloeden het lichaam en belemmeren dan wel bevorderen de werkingen van de organen.

Dit heeft de medische wetenschap bevestigd.

Maar de psyche is ongrijpbaar, het is niet de egokern, de emotionele motor waar de psychiaters zich mede vermaken.

De psyche is diegene die hier niet thuishoort.

Of de spirituele zoeker zich nu ergert aan zijn vreemdelingschap op aarde, of zich belemmert gevoelt in zijn ego-drang, of zich verheugd gevoelt met zijn sensibele psyche, het is van ondergeschikt belang, want deze psyche kiest toch zijn eigen weg.

Er zijn mensen die menen dat het ego deze psyche de wet voor-schrijft, maar dat is een waan.

Elk ego dat in staat is de psyche een wet voor te schrijven heeft nooit met de psyche te doen gehad.

De macht van de mens ligt in deze geheimzinnige psyche, het restje onaardsheid dat hij bezit en dat hij ontheiligd heeft, dan wel opnieuw heiligen wil.

Een mens die zijn houvast in het leven is kwijtgeraakt kent niet meer het onderscheid tussen deugd en ondeugd, zijn psyche leidt hem, noch misleidt hem, zijn natuurlijke organisme als instrument voor de psyche is defect geraakt.

Een door de ziel geïnspireerd mens zal zijn evenwicht niet verliezen, omdat de "kleine kracht" (Kleine kracht Davids, de geestelijke kracht der Lichtzonen) hem beheerst.

Er zijn zoekers die zeggen: 'Als ik de Gnosis niet kende zou ik zelfmoord plegen.'

Maar dat betekent eigenlijk: 'Als ik mij niet bewust geworden was van deze "kleine kracht" en de gigantische grootsheid waartoe zij behoort, zou het aardse leven mij niets zeggen.'

Innerlijke zekerheid kenmerkt de gnosticus. (Belijder van de gnosis of directe geestelijke kennis)

Een gnosticus is een potentiële oerdeugden-drager.

Een gnosticus is iemand die in aanleg alle oerdeugden in zich omdraagt en daarom zeggen alle hem iets.

Hij wil graag de goede moed bezitten om zijn wankelmoedigheid te overwinnen; hij wil de liefde kennen om zijn ziel met de geest te verbinden, op basis van vrijheid; hij wil het heilbegeren bezitten, omdat dit hem losrukt uit de verwarring der misleiding; hij wil geestelijke adeldom bezitten om onaantastbaar te zijn; en hij wil de

oerkennis doorgronden om zo zijn broeders voor te kunnen lichten.

Hij beseft echter dat hij niet alle oerdeugden bezitten kan en ook hij weet dat één enkele zonnestraal in staat is om hem tot de zon des geestes te geleiden.

Zo zal hij een uitgesproken gnostiek mens worden die één oerdeugd alomvattend vertegenwoordigt.

De oerdeugd maakt altijd gebruik van "s mensen natuurlijke pre-dispositie, omdat er dan minder tegenstanden opgeworpen worden.

Dan verandert de specifieke geaardheid van deze mens in een heiligende geaardheid, deugd en ondeugd worden afgezwakt, hoewel zij aanwezig blijven zolang de mens op aarde is.

Het natuurlijke instrument is opgebouwd uit de tegenstellingen, uit deugd en ondeugd.

Hun wisselwerking bevestigt de natuurlijkheid, maar zij moeten elkander nooit bestrijden.

Bestrijdt nooit uw uitgesproken ondeugd, die u wellicht ergert, maar versterk uw deugd en laat deze uw ondeugd doen verzwakken, in de schaduw stellen.

Versterkte ondeugd bewijst dat de deugd zwakker is.

Een evenwichtig en natuurlijk gezond mens met een normaal ego heeft de balans van deugd en ondeugd in evenwicht.

Zoals de mens een minimum aan slaap moet hebben om de dag te kunnen verdragen, zo zal ieder mens zijn eigen balans moeten vinden tussen deugd en ondeugd.

Ondeugd is een positieve gave, deugd is een negatieve gave.

Deugd komt voort uit ontvankelijkheid, ondeugd ontstaat door afgeslotenheid.

Mensen die zichzelf verontschuldigen door te zeggen dat een medemens hem verleidt tot ondeugd, kennen zichzelf niet.

Hun grootste ondeugd is hun willoosheid ten opzichte van het deugdelijke.

Dat is geen excuus voor hun verkeerde handelingen.

Het is mogelijk dat dezelfde mensen in andere opzichten wel wilskrachtig zijn.

Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen leven, voor zijn omstandigheden, zijn handelingen.

Het ego is een afgescheiden deel, een zelfstandige kern.

Verliest het die zelfstandigheid dan is het onevenwichtig, ziek of overwoekerd door de ondeugden.

Een spiritueel gevoelig mens, zal dan ook in de eerste plaats zorgen dat hij onderscheid kent tussen deugd en ondeugd, dat hij zijn lafheid en zijn moed kent, zijn zwakte en zijn kracht.

Als hij weet hoe hijzelf is en bovendien de ingeboren zekerheid der ziel bezit, behoeft hij nooit te vrezen dat zijn spirituele weg zal mislukken.

Zijn "kleine kracht" zal zich aan hem bewijzen en als hij daarin gelooft en er zich door laat leiden, zal hij bemerken hoe hetgeen hij verlangt steeds naderbij komt.

Eerst als een bijna onmerkbare verandering, dan als een bewuste instelling, dan als een consequente levenshouding en tenslotte als een spirituele onveranderlijkheid, die zich niettemin steeds in zichzelf vernieuwt en hem verfrist en bemoedigt als levend water en bezielt als een lichtend Aurora dat hem onweerstaanbaar tot zich trekt.

Dan zal hij zijn natuurlijke grenzen overschrijden en worden tot een geestelijk mens, die weet waar hij thuishoort.

Dan zal hij vol vreugde de taal der alchemisten kunnen bevestigen: Roseae Crusis, ik ken U, mijn Heer!
 
Jon , dat was een pittige samenvatting van je .
Over oerkennis gesproken ,
een bewijs dat de rest van deze oerkennis verloren is gegaan .
Deze oerkennis zoeken is ook wakker op zoek gaan.
En daar zijn er velen in bezig , zo ook deze man Martin Vrijland
En wat heeft deze man ons te melden ?
Waar worden wij mensen in gesaboteerd ?
Hoe onze Psyche defect kan geraken ?
Huiveringwekkend .





En deze Oerkennis zoeker ; Johan Oldenkamp heeft ons ook wat belangrijks uit te leggen , in 7 Episodes legt hij dat heel mooi en duidelijk uit.

http://www.pateo.nl/platform.htm

Best belangrijk om dit ook even mee te nemen .





 
Complimenten, veelwerk, voor de manier waarop jij deze zelfsaboterende mechanismes verwoordt! In de bijna 4 jaar dat dit forum nu bestaat ben ik hier regelmatig op ingegaan. Ik kan door drukte lang niet altijd overal meer op reageren, maar ik lees tussen de regels bij menig oud en nieuw forumlid deze onbewuste processen terug.

Daarom is het ook zo belangrijk om bijv. de Mindlink te doen bij Nini Kalisvaart. Zij kan de onbewuste blokkades in beeld brengen, want je kunt er immers pas iets aan doen als je ze vanuit het onderbewustzijn naar het bewustzijn brengt. Ik heb persoonlijk geen ervaring met de methodes van forumlid Aart, maar ik begrijp uit gesprekken met hem dat ook hij successen boekt in 'de onderste steen boven brengen'.

De eerste stap naar werkelijke genezing is (h)erkenning van de mind-identificaties, zoals jij dit noemt!

Mike
 
@jon: Helaas heb ik eerder je bericht gemist al is het nu meer de tijd (voor mij) om deze te lezen. Veel dank voor je woorden die me diep roeren.
 
Buitengewoon interessant onderwerp met boeiende inzichten over iets waar ook ik al jaren intensief mee bezig ben.

Ik heb even gekeken naar de link over MindLink en nog wat meer daarover opgezocht. Als ik dan bij een behandelaar lees "Behandeling vindt plaats door middel van energetisch geladen homeopathische korreltjes, voedingssupplementen en/of gerichte doorverwijzing naar een (complementair) behandelaar" dan heb ik zo mijn twijfels over die methode. Problemen die ontstaan zijn door gedachten patronen (mind) kunnen enkel worden opgelost door die gedachten patronen te veranderen (ook mind dus). Het moge duidelijk zijn dat je die patronen eerst moet kennen, je er van bewust moet zijn. Wanneer je bewust bent zijn ze eigenlijk al aan het verdwijnen. Weten is daarbij niet hetzelfde als begrijpen; kennen is niet hetzelfde als wijsheid. Transformatie vindt plaats door bewustwording op zich. Net zoals bij stoppen met roken: in het zeldzame geval dat iemand zich werkelijk gaan beseffen hoe hij zijn eigen lichaam saboteert zie je dat plotseling een afkeer ontstaat waardoor het stoppen haast vanzelf gaat. Hoeveel mensen gaan toch gewoon door, ondanks dat ze "weten" dat het niet oké is en steeds opnieuw zonder succes proberen te stoppen? Dat is de zelf-sabotage waar Veelwerk het over heeft. N.B. het is de vraag in hoeverre "werken aan het probleem" in oplossingen voorziet zolang de bewustwording nog niet voltooid is, tenzij je het ziet als een onderdeel van de bewustwording natuurlijk. Ik vraag me alleen af in hoeverre dat een proces is in plaats van een inzicht.

Hoewel ik geloof dat hulp bij bewustwording en het verkrijgen van inzicht en zelfs hulp bij de genezing soms noodzakelijk is, krijg ik bij "methodes", "therapeuten" en "homeopathische korreltjes" vaak het gevoel dat het toch weer om een of andere vorm van (afhankelijk makende) symptoombestrijding gaat die -over slachtofferschap gesproken - afbreuk doet aan niet alleen het zelf-genezend vermogen dat iedere mens heeft, maar ook aan het besef dat iedereen dit heeft. De alternatieve sector vaart er wel bij en gaat in die zin gelijk op met van alles wat ze zelf vindt dat er fout is aan de reguliere geneeskunst. Ook hier geldt: kies je hulpverlener zorgvuldig en besef dat je het zelf moet doen. Spiritualiteit en bewustwording kennen geen shortcut.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Forum statistieken

Onderwerpen
4.470
Berichten
499.771
Leden
8.630
Nieuwste lid
Rene Collaer
Word vaste donateur van dit forum

Vrienden

Terug
Bovenaan