Na maanden op dit forum te hebben rondgekeken, zal ik me maar eens voorstellen.
Ik ben Mark, 41 jaar en heb sinds ongeveer m’n 15e huidproblemen: acné, droge schilverhuid die snel vet wordt en roos.
Vooral die schilverhuid wist ik niet mee om te gaan. Ik schrubde elke morgen al die schilvers er vrij ruw af, zodat ik er rood uitzag. Maar hey, geen schilvers!
Ik verdroeg ook geen zalfjes op m’n gezicht omdat het zo gevoelig was.
M’n zelfvertrouwen duikelde naar beneden. Was ik de eerste jaren van de middelbare school nog 1 van de populairste jongens van de klas, door m’n huidproblemen ging ik me steeds meer afzonderen en situaties vermijden.
Allerlei dermatologen kwamen met zalfjes die niet hielpen. Nog naar een homeopaat geweest toen ik 21 was die voedingsadviezen gaf (geen zuivel meer bijv.). Hielp allemaal niet of nauwelijks.
Het probleem beheerste m’n leven, het werd een obsessie: m’n ochtendritueel bedroeg op een gegeven moment zo’n uur of 3 (in het ergste geval) in de badkamer. Behalve dat IK er gek van werd, was het voor m’n toenmalige vriendin natuurlijk ook geen pretje. We konden nooit eens ergens vroeg heen, want ik was nog bezig. Leverde veel stress op.
In 2010 had ik na weer een aantal therapiën gevolgd te hebben (regulier en alternatief) een doorbraak via een psycholoog die heel simpel ging kijken, stap voor stap, wat ik nou allemaal met m’n huid aan het doen was. Toen merkte ik dat ik m’n huidprobleem deels in stand hield door er zoveel mee bezig te zijn. Ritueel is sindsdien een stuk korter (nog steeds lang voor een man overigens), maar het probleem was daarmee niet verdwenen, wel minder.
Vorig jaar ontdekte een dermatoloog dat ik een milde vorm van rosacea heb. En inderdaad, alles wat ik in de folder las, had ik ook last van: roodheid door een heleboel triggers als zon, wind, overgang koud/warm, kruidig eten, histaminerijk voedsel (chocola). Plus het gevoel dat je zand in je ogen hebt bij een opvlamming. Het zit dus ook in m’n ogen, die dan ook tranen en ze zijn erg lichtgevoelig, vooral als ik moe ben. Ook vaak witte afscheiding in m’n oog waarbij ik soms ’s nachts wakker wordt omdat het brandt in m’n ogen. Dus na al die jaren, was er eindelijk een diagnose.
Dermatoloog schreef me antibiotica voor + zalfjes en hij had goede hoop dat het daarmee voorgoed verdwenen zou zijn. Ik strubbelde nog tegen wat betreft de antibiotica, maar hij verzekerde dat het geen kwaad kon…. Na 7 maanden (!) antibiotica bleek het alleen symptoombestrijding te zijn, want toen ik er mee stopte (ze wilde nog 5 maanden doorgaan ermee, maar dat heb ik gelukkig geweigerd), kwam het gewoon weer terug, misschien wel erger.
Ik werd door een andere therapeut doorverwezen naar een orthomoleculair therapeut om te kijken wat die kon betekenen. Er werd puur op basis van m’n symptomen (geen verder (bloed)onderzoek) geconstateerd dat ik een lekkende darm had/heb. Ik kreeg een heel supplementenpakket voorgeschreven plus ik moest het paleo dieet volgen. Sinds eind vorig jaar ben ik daarmee begonnen.
Ik viel als een razende af en ik woog al weinig (59,7 kg bij 1.80 m). Na een paar maanden woog ik nog maar 53,2 kg en was ik echt bezorgd en voelde me waardeloos. Een vriend vond me er elke keer slechter uitzien als hij me zag. Het leek wel of ik anorexia had, zei hij. Ik ben toen wat meer koolhydraten gaan nemen in de vorm van bataat, witte basmatirijst en quinoa en toen kwam ik weer een kilo aan, maar nog steeds veel te licht. Op dat gewicht zit ik nog steeds (zo'n 54 tot 54,5 kg).
Kreeg verder nog meer klachten als eczeem op m’n rechterwang wat heel langzaam aan het helen is. Ook op m’n borstbeen eczeem. Slapen ging slecht (had ik al jaren last van overigens), zeker toen ik na een blaasontsteking telkens moest plassen ’s nachts. Ik dacht eerst dat de blaasontsteking nog niet helemaal weg was en ben weer cranberry pillen gaan slikken, maar later las ik dat het ook te maken kan hebben met zouttekort. Kan kloppen, want ik nam vrijwel geen zout meer. Sole maar weer gaan gebruiken sinds vandaag. Had ik al eerder geprobeerd, maar leek me ook een gejaagd gevoel te geven 's nachts. Toch maar weer proberen.
Omdat ik zoveel klachten had of kreeg, besloot ik maar eens een bloedonderzoek te doen via de reguliere huisarts. Daar kwam uit dat m’n leverwaardes te hoog waren. Vandaar wellicht m’n witte tong en slechte adem wat ik al jaren heb. Bij nader onderzoek bleek dat ik geen hepatitis had. Doorverwezen om echo te laten maken in ziekenhuis. Daar viel ook niets op te zien, dus nu word ik volgende week waarschijnlijk doorverwezen naar internist. Nieren en schildklier functie waren OK volgens bloed- en urinetest.
Zijn jullie er nog?
In 2005 gebeten door besmette teek waar ik volgens dokter relatief snel bij was en de 2 weken antibiotica zouden me waarschijnlijk geen nadelige effecten moeten opleveren. Moeilijk aan te geven met al m’n gezondheidsproblemen, maar ik heb niet het gevoel dat Lyme me actief parten speelt. Ik denk namelijk dat m’n klachten veroorzaakt worden door bijnieruitputting. Kom ik zo op terug.
In 2012 zijn m’n beide ouders overleden, 4 maanden na elkaar. Vriendin (met borderline) die haar eigen problemen had, besloot in die periode dat ze alleen door wou gaan.
Het lijkt of het echte verdriet van dit alles nog niet aan de oppervlakte is gekomen, maar dat komt ook misschien omdat het zowel voor mij als m’n jongere zus, ook als een soort bevrijding voelt. Voelt raar (en ook wel hard) om te zeggen. We zijn, vooral door m’n moeder die een zware jeugd heeft gehad, heel beschermend opgevoed. M’n vader was een alleskunner en ook een voorbeeld voor me. Dit is helaas pas na z'n dood goed tot me doorgedrongen. We leken veel meer op elkaar dan ik dacht.
Er was altijd een vangnet en dat voelde ook beklemmend, hoewel ze uit liefde handelden en we mooie momenten hebben gedeeld. Nu moeten we het wel alleen doen en dat voelt ook wel goed. Alsof we op een bepaalde manier nu pas volwassen worden.
In die periode, kreeg ik last van overspannen bekkenbodemspieren. Na meting bleek dat deze spieren 10x zo strak stonden in ruste, dan gemiddeld. In 2004 had ik dit ook gehad in minder mate en ik was er toen na anderhalve maand bekkenbodemfysio van af. Nu duurt het al 2 jaar.
Weer allerlei (reguliere en alternatieve) therapiën gevolgd voor die bekkenbodemtoestand, ook naar een psycholoog geweest (voor EMDR, ze dachten aan een trauma wat verwerkt moest worden, maar zo voelde dat niet en het hielp ook niet). Meditatie en yoga of andere ontspannende therapiën hielpen nog het best, maar nooit langdurig.
Dit jaar maar eens een foto laten maken van het bekkenbodemgebied (en ook onderrug, want daar had ik ook meer last van gekregen, was altijd al zwak punt), maar daar was naast wat natuurlijke slijtage van onderste rugwervel niets op te zien. Verwezen naar fitness fysio om algehele spiergezondheid eens op te krikken. Vond ik op zich fijn, want ik had al 2 jaar niet gesport en was zo slap als een vaatdoek. Fysio ging eerst m’n spierspanning en -kracht eens bekijken. Op welke spier in m’n lichaam hij ook een vinger legde, er volgde meteen een overdreven reactie van die spier en het werd ook meteen rood. Oftewel al m’n spieren stonden enorm strak gespannen.
Zelf wat zitten onderzoeken, onder andere op dit forum, en las dat dat wel eens met een magnesiumtekort te maken kon hebben. Eerst magnesiumcitraat geprobeerd. Dat hielp, maar als ik daar teveel van nam, werd ik onrustig ’s nachts, gek genoeg. Toen Zechsal magnesiumolie en vlokken en dat werkte prima! Spierspanning verdween, in bekkenbodemgebied nog niet volledig, maar zelfs daar merk ik wat ontspanning.
Nu neem ik naast het smeren van magnesiumolie ook 1 schepje magnesiumcitraat. 1 probleem minder zo lijkt het!
Begin ook weer wat spiermassa op te bouwen nu met de fitness fysio wat ik heel langzaam opbouw.
Ik heb sinds het paleo dieet vaak last van verstopping. Na inname van gebroken lijnzaad een paar dagen geleden en magnesiumcitraat + minder grote porties bij avondeten gaat dit beter. Ik las echter op dit forum dat lijnzaad ook niet gezond is (neeeee!), maar dat het in combinatie met vet voedsel zoals kwark of yoghurt geen kwaad kan. Ik wil het straks door de guacamole mengen bij het avondeten, want stoelgang verloopt weer moeizaam.
Sinds dit jaar heb ik zo’n beetje al m’n verzorgingsproducten vervangen door natuurlijkere varianten. Tandpasta zonder fluoride (Weleda), shampoo zonder troep (van Pure Nuff Stuff) en voor m’n rosacea gebruik ik dagelijks een zonnebrandcreme (Suncare SPF15 van Uncover). Zon is namelijk zo’n beetje de nummer 1 trigger voor rosacea. Het liefst doe ik niets op, want die creme maakt m’n huid nog wat vetter dan dat ie vanzelf al wordt gedurende de dag.
Ok, ik denk dus dat m’n klachten veroorzaakt worden door bijnieruitputting veroorzaakt door de jarenlange (misschien al wel 20 jaar) stress die m'n huidproblemen, het onbegrip in m'n omgeving en de leugens (ik schaamde me vaak om de waarheid te vertellen wat betreft m'n ochtendritueel) met zich meebrachten. Mike had dit ook al eerder geconstateerd. Genoemde symptomen kloppen namelijk: vermoeid, slecht slapen, versnelde schildklier/spijsvertering, huidproblemen, geïrriteerd, spierkrampen door magnesiumtekort, slecht functionerende lever, nauwelijks prikkels/stress aankunnen.
2 weken terug toen ik door de stress van dat leveronderzoek weer eens slecht sliep en de volgende dag een vriend op bezoek kreeg en hij iets van tegengas gaf, werd ik al emotioneel en barstte bijna in tranen uit. Elke prikkel die ook maar iets van stress kan oproepen, is al teveel op zo’n moment. Zo erg heb ik dat nu niet, omdat de stress nu weer minder is en ik me weer relaxed voel, maar het ligt dus nogal aan de oppervlakte allemaal.
In een volgende post kom ik met m’n voedingspatroon, eerst eens boodschappen gaan doen
Voor nu heb ik alvast 1 vraag: als het bijnieruitputting is (en denken jullie ook dat dat zo is?), is het dan verstandig om met die fitness fysio door te gaan? Het is 2 x per week, zo’n 45 minuten per keer. We bouwen het langzaam op, zonder tijdsdruk. Ik vind het eigenlijk wel fijn om weer actief lichamelijk bezig te zijn en weer wat aan te sterken, maar kan het kwaad in verband met m’n eventuele bijnieruitputting?
Ik hoor het graag van jullie en eventuele andere op- of aanmerkingen.
Ik ben Mark, 41 jaar en heb sinds ongeveer m’n 15e huidproblemen: acné, droge schilverhuid die snel vet wordt en roos.
Vooral die schilverhuid wist ik niet mee om te gaan. Ik schrubde elke morgen al die schilvers er vrij ruw af, zodat ik er rood uitzag. Maar hey, geen schilvers!
Ik verdroeg ook geen zalfjes op m’n gezicht omdat het zo gevoelig was.
M’n zelfvertrouwen duikelde naar beneden. Was ik de eerste jaren van de middelbare school nog 1 van de populairste jongens van de klas, door m’n huidproblemen ging ik me steeds meer afzonderen en situaties vermijden.
Allerlei dermatologen kwamen met zalfjes die niet hielpen. Nog naar een homeopaat geweest toen ik 21 was die voedingsadviezen gaf (geen zuivel meer bijv.). Hielp allemaal niet of nauwelijks.
Het probleem beheerste m’n leven, het werd een obsessie: m’n ochtendritueel bedroeg op een gegeven moment zo’n uur of 3 (in het ergste geval) in de badkamer. Behalve dat IK er gek van werd, was het voor m’n toenmalige vriendin natuurlijk ook geen pretje. We konden nooit eens ergens vroeg heen, want ik was nog bezig. Leverde veel stress op.
In 2010 had ik na weer een aantal therapiën gevolgd te hebben (regulier en alternatief) een doorbraak via een psycholoog die heel simpel ging kijken, stap voor stap, wat ik nou allemaal met m’n huid aan het doen was. Toen merkte ik dat ik m’n huidprobleem deels in stand hield door er zoveel mee bezig te zijn. Ritueel is sindsdien een stuk korter (nog steeds lang voor een man overigens), maar het probleem was daarmee niet verdwenen, wel minder.
Vorig jaar ontdekte een dermatoloog dat ik een milde vorm van rosacea heb. En inderdaad, alles wat ik in de folder las, had ik ook last van: roodheid door een heleboel triggers als zon, wind, overgang koud/warm, kruidig eten, histaminerijk voedsel (chocola). Plus het gevoel dat je zand in je ogen hebt bij een opvlamming. Het zit dus ook in m’n ogen, die dan ook tranen en ze zijn erg lichtgevoelig, vooral als ik moe ben. Ook vaak witte afscheiding in m’n oog waarbij ik soms ’s nachts wakker wordt omdat het brandt in m’n ogen. Dus na al die jaren, was er eindelijk een diagnose.
Dermatoloog schreef me antibiotica voor + zalfjes en hij had goede hoop dat het daarmee voorgoed verdwenen zou zijn. Ik strubbelde nog tegen wat betreft de antibiotica, maar hij verzekerde dat het geen kwaad kon…. Na 7 maanden (!) antibiotica bleek het alleen symptoombestrijding te zijn, want toen ik er mee stopte (ze wilde nog 5 maanden doorgaan ermee, maar dat heb ik gelukkig geweigerd), kwam het gewoon weer terug, misschien wel erger.
Ik werd door een andere therapeut doorverwezen naar een orthomoleculair therapeut om te kijken wat die kon betekenen. Er werd puur op basis van m’n symptomen (geen verder (bloed)onderzoek) geconstateerd dat ik een lekkende darm had/heb. Ik kreeg een heel supplementenpakket voorgeschreven plus ik moest het paleo dieet volgen. Sinds eind vorig jaar ben ik daarmee begonnen.
Ik viel als een razende af en ik woog al weinig (59,7 kg bij 1.80 m). Na een paar maanden woog ik nog maar 53,2 kg en was ik echt bezorgd en voelde me waardeloos. Een vriend vond me er elke keer slechter uitzien als hij me zag. Het leek wel of ik anorexia had, zei hij. Ik ben toen wat meer koolhydraten gaan nemen in de vorm van bataat, witte basmatirijst en quinoa en toen kwam ik weer een kilo aan, maar nog steeds veel te licht. Op dat gewicht zit ik nog steeds (zo'n 54 tot 54,5 kg).
Kreeg verder nog meer klachten als eczeem op m’n rechterwang wat heel langzaam aan het helen is. Ook op m’n borstbeen eczeem. Slapen ging slecht (had ik al jaren last van overigens), zeker toen ik na een blaasontsteking telkens moest plassen ’s nachts. Ik dacht eerst dat de blaasontsteking nog niet helemaal weg was en ben weer cranberry pillen gaan slikken, maar later las ik dat het ook te maken kan hebben met zouttekort. Kan kloppen, want ik nam vrijwel geen zout meer. Sole maar weer gaan gebruiken sinds vandaag. Had ik al eerder geprobeerd, maar leek me ook een gejaagd gevoel te geven 's nachts. Toch maar weer proberen.
Omdat ik zoveel klachten had of kreeg, besloot ik maar eens een bloedonderzoek te doen via de reguliere huisarts. Daar kwam uit dat m’n leverwaardes te hoog waren. Vandaar wellicht m’n witte tong en slechte adem wat ik al jaren heb. Bij nader onderzoek bleek dat ik geen hepatitis had. Doorverwezen om echo te laten maken in ziekenhuis. Daar viel ook niets op te zien, dus nu word ik volgende week waarschijnlijk doorverwezen naar internist. Nieren en schildklier functie waren OK volgens bloed- en urinetest.
Zijn jullie er nog?
In 2005 gebeten door besmette teek waar ik volgens dokter relatief snel bij was en de 2 weken antibiotica zouden me waarschijnlijk geen nadelige effecten moeten opleveren. Moeilijk aan te geven met al m’n gezondheidsproblemen, maar ik heb niet het gevoel dat Lyme me actief parten speelt. Ik denk namelijk dat m’n klachten veroorzaakt worden door bijnieruitputting. Kom ik zo op terug.
In 2012 zijn m’n beide ouders overleden, 4 maanden na elkaar. Vriendin (met borderline) die haar eigen problemen had, besloot in die periode dat ze alleen door wou gaan.
Het lijkt of het echte verdriet van dit alles nog niet aan de oppervlakte is gekomen, maar dat komt ook misschien omdat het zowel voor mij als m’n jongere zus, ook als een soort bevrijding voelt. Voelt raar (en ook wel hard) om te zeggen. We zijn, vooral door m’n moeder die een zware jeugd heeft gehad, heel beschermend opgevoed. M’n vader was een alleskunner en ook een voorbeeld voor me. Dit is helaas pas na z'n dood goed tot me doorgedrongen. We leken veel meer op elkaar dan ik dacht.
Er was altijd een vangnet en dat voelde ook beklemmend, hoewel ze uit liefde handelden en we mooie momenten hebben gedeeld. Nu moeten we het wel alleen doen en dat voelt ook wel goed. Alsof we op een bepaalde manier nu pas volwassen worden.
In die periode, kreeg ik last van overspannen bekkenbodemspieren. Na meting bleek dat deze spieren 10x zo strak stonden in ruste, dan gemiddeld. In 2004 had ik dit ook gehad in minder mate en ik was er toen na anderhalve maand bekkenbodemfysio van af. Nu duurt het al 2 jaar.
Weer allerlei (reguliere en alternatieve) therapiën gevolgd voor die bekkenbodemtoestand, ook naar een psycholoog geweest (voor EMDR, ze dachten aan een trauma wat verwerkt moest worden, maar zo voelde dat niet en het hielp ook niet). Meditatie en yoga of andere ontspannende therapiën hielpen nog het best, maar nooit langdurig.
Dit jaar maar eens een foto laten maken van het bekkenbodemgebied (en ook onderrug, want daar had ik ook meer last van gekregen, was altijd al zwak punt), maar daar was naast wat natuurlijke slijtage van onderste rugwervel niets op te zien. Verwezen naar fitness fysio om algehele spiergezondheid eens op te krikken. Vond ik op zich fijn, want ik had al 2 jaar niet gesport en was zo slap als een vaatdoek. Fysio ging eerst m’n spierspanning en -kracht eens bekijken. Op welke spier in m’n lichaam hij ook een vinger legde, er volgde meteen een overdreven reactie van die spier en het werd ook meteen rood. Oftewel al m’n spieren stonden enorm strak gespannen.
Zelf wat zitten onderzoeken, onder andere op dit forum, en las dat dat wel eens met een magnesiumtekort te maken kon hebben. Eerst magnesiumcitraat geprobeerd. Dat hielp, maar als ik daar teveel van nam, werd ik onrustig ’s nachts, gek genoeg. Toen Zechsal magnesiumolie en vlokken en dat werkte prima! Spierspanning verdween, in bekkenbodemgebied nog niet volledig, maar zelfs daar merk ik wat ontspanning.
Nu neem ik naast het smeren van magnesiumolie ook 1 schepje magnesiumcitraat. 1 probleem minder zo lijkt het!
Begin ook weer wat spiermassa op te bouwen nu met de fitness fysio wat ik heel langzaam opbouw.
Ik heb sinds het paleo dieet vaak last van verstopping. Na inname van gebroken lijnzaad een paar dagen geleden en magnesiumcitraat + minder grote porties bij avondeten gaat dit beter. Ik las echter op dit forum dat lijnzaad ook niet gezond is (neeeee!), maar dat het in combinatie met vet voedsel zoals kwark of yoghurt geen kwaad kan. Ik wil het straks door de guacamole mengen bij het avondeten, want stoelgang verloopt weer moeizaam.
Sinds dit jaar heb ik zo’n beetje al m’n verzorgingsproducten vervangen door natuurlijkere varianten. Tandpasta zonder fluoride (Weleda), shampoo zonder troep (van Pure Nuff Stuff) en voor m’n rosacea gebruik ik dagelijks een zonnebrandcreme (Suncare SPF15 van Uncover). Zon is namelijk zo’n beetje de nummer 1 trigger voor rosacea. Het liefst doe ik niets op, want die creme maakt m’n huid nog wat vetter dan dat ie vanzelf al wordt gedurende de dag.
Ok, ik denk dus dat m’n klachten veroorzaakt worden door bijnieruitputting veroorzaakt door de jarenlange (misschien al wel 20 jaar) stress die m'n huidproblemen, het onbegrip in m'n omgeving en de leugens (ik schaamde me vaak om de waarheid te vertellen wat betreft m'n ochtendritueel) met zich meebrachten. Mike had dit ook al eerder geconstateerd. Genoemde symptomen kloppen namelijk: vermoeid, slecht slapen, versnelde schildklier/spijsvertering, huidproblemen, geïrriteerd, spierkrampen door magnesiumtekort, slecht functionerende lever, nauwelijks prikkels/stress aankunnen.
2 weken terug toen ik door de stress van dat leveronderzoek weer eens slecht sliep en de volgende dag een vriend op bezoek kreeg en hij iets van tegengas gaf, werd ik al emotioneel en barstte bijna in tranen uit. Elke prikkel die ook maar iets van stress kan oproepen, is al teveel op zo’n moment. Zo erg heb ik dat nu niet, omdat de stress nu weer minder is en ik me weer relaxed voel, maar het ligt dus nogal aan de oppervlakte allemaal.
In een volgende post kom ik met m’n voedingspatroon, eerst eens boodschappen gaan doen
Voor nu heb ik alvast 1 vraag: als het bijnieruitputting is (en denken jullie ook dat dat zo is?), is het dan verstandig om met die fitness fysio door te gaan? Het is 2 x per week, zo’n 45 minuten per keer. We bouwen het langzaam op, zonder tijdsdruk. Ik vind het eigenlijk wel fijn om weer actief lichamelijk bezig te zijn en weer wat aan te sterken, maar kan het kwaad in verband met m’n eventuele bijnieruitputting?
Ik hoor het graag van jullie en eventuele andere op- of aanmerkingen.
