COVID vaccinatie bijwerkingen

Zorgmedewerkers verenigd

Tekst uit bovenstaande link 👆

Soms zit ik te klapperen met mijn oren. Dat de gezondheidszorg er niet voor onze gezondheid is, was mij allang duidelijk. Echter, steeds wanneer je denkt dat het niet gekker kan……

Vanochtend verleende ik zorg bij een oudere dame welke in een woonzorgcomplex verblijft. Vanaf mijn huis is dat hemelsbreed 800 meter. Terwijl ik haar schoenen aan deed hoorden we de sirene van een ambulance voorbij komen.
‘En dat is 1,’ zei ik quasi jolig.
Het schoot mij er uit voordat ik er erg in had. Voor manlief en mij is hardop ambulances tellen inmiddels een vastgesleten patroon geworden.
‘Momenteel is het bar en boos hé?’ reageerde ze.
‘Valt het u ook op?’ vroeg ik.
Ze beaamde en liet weten hoe het er gisteren aan toe ging. Alsof ze mij wilde overtuigen. Ik gaf aan dichtbij te wonen en alles te hebben meegekregen. De godganse dag hebben we ambulances gehoord: gemiddeld vier per uur. Als je het zelf niet zou meemaken, zou je het niet geloven. Het is absurd.
‘Aan de verzorging hier zal het niet liggen. Die mogen geen 1-1-2 meer bellen,’ liet ze op enig moment weten.
‘Hoe bedoelt u?’ vroeg ik.
Ze vertelde over hoe het verplegend personeel in dat woonzorgcomplex allereerst de huisarts moet bellen, ongeacht wat voor een calamiteit zich voordoet. Iets wat ze zelf een aantal maanden geleden heeft ondervonden.

Bij een valpartij was haar heup uit de kom geschoten. Elke weldenkende zorgverlener weet dat je voor behandeling van dergelijk voorval naar het ziekenhuis moet. Terwijl de vrouw op de grond lag te creperen van de pijn werd de huisarts erbij gehaald. Deze ging op zijn beurt op zoek naar pijnmedicatie. Dit had de vrouw in de kast liggen ware het niet dat ze zelf vóór de kastdeur lag. En dus ging er een spuit met pijnstilling in, werd mevrouw ‘onderzocht’ en werd daarna pas de ambulance gebeld. Aldus de vrouw. Haar verhaal hoorde ik stilzwijgend aan.
‘En wat als iemand een hartstilstand krijgt?’ vroeg ik toen ze was uitverteld.
‘Dan ook eerst de huisarts bellen,’ was haar antwoord.
Ik was flabbergasted!
‘Dus als iemand u ziet neervallen, mag diegene geen 1-1-2 bellen?’ vroeg ik ter bevestiging.
‘Nee, eerst de huisarts,’ zei ze.
‘Dan hadden ze aan mij een verkeerde want ik zou dus wel 1-1-2 bellen,’ zei ik.
‘Dat is niet volgens afspraak,’ liet ze weten.
Ik vatte alles samen en gaf aan dat wanneer iemand binnen dat pand een hartstilstand krijgt, per definitie ten dode is opgeschreven.
‘Daar komt het dan op neer,’ zei ik.
Ze beaamde aarzelend. Wie deze bizarre afspraak heeft verzonnen kon ze mij niet vertellen. Ik kreeg er een onbestendig gevoel van.

Terwijl ik mijn route vervolgde, bleef dit gevoel in mijn systeem hangen. Wat hier gebeurt is wat deze tijd typeert. Men wil duidelijk van (oudere) mensen af. Een gevoel dat veel ouderen die ik spreek, zelf ook ervaren. Door dit soort taferelen valt het bijna niet meer te ontkennen. De de.po.pu.la.tie is (nog altijd) in volle gang.

Een uur later kwam ik bij een andere oudere dame aan. Vorige maand is zij aan haar been geopereerd. Omdat dit de derde keer in korte tijd was, vonden de artsen het nodig dat zij antibiotica krijgt. Een kuur van 8 weken! Tegenwoordig is dat heel normaal.
Een paar weken na de operatie verleende ik haar zorg. Ze voelde zich slecht; ze had diarree, was misselijk en had daardoor geen eetlust. In plaats dat ze aansterkte, verzwakte ze. Ik liet haar weten dat dit de ongewenste effecten van de antibiotica zijn en vroeg of ze ook pro-biotica gebruikte. Ze had er nooit van gehoord en ik legde uit hoe bij antibiotica gebruik de darmflora om zeep wordt geholpen. Zeker wanneer dit langdurig is. En dat pro-biotica deze darmflora weer kan herstellen. Het leek haar een goed idee en ze liet weten iemand naar de drogist te sturen.

Een week later kwam ik weer bij haar. Ze voelde zich nog altijd belabberd. Ik vroeg of ze met pro-biotica was gestart. Ze vertelde dit in het ziekenhuis besproken te hebben. De arts had het een slecht advies gevonden. Volgens hem deed pro-biotica afbreuk aan de gezondheid. Hij raadde het de vrouw dan ook af. Ik was flabbergasted en uitgepraat .

Vanochtend liet ze weten zich nog steeds belabberd te voelen. Ik bood een luisterend oor en hield wijselijk mijn mond. Ze heeft nog 15 ‘antibiotica’ dagen te gaan. Daarna wordt het vast beter. Althans, dat hoop ik dan maar voor haar.

In allesomvattende Licht en Liefde.

Annemarie, Verzorgende IG in de thuiszorg.
Annemarie.jpg
T
 

Brit sterft als gevolg van coronaprik, zijn verloofde krijgt 140.000 euro schadevergoeding: “Te weinig voor leed dat me aangedaan is”​

In Groot-Brittannië is voor het eerst een schadevergoeding uitgekeerd voor een overlijden als gevolg van het coronavaccin. De Britse Nationale Gezondheidsdienst (NHS) achtte het bewezen dat een AstraZeneca-prik rockzanger Lord Zion (48) fataal geworden is. Zijn verloofde Vikki Spit krijgt nu 140.000 euro, het maximumbedrag. “Maar dat volstaat niet voor het leed dat me aangedaan is”, reageert zij bij de BBC.
 

Brit sterft als gevolg van coronaprik, zijn verloofde krijgt 140.000 euro schadevergoeding: “Te weinig voor leed dat me aangedaan is”​

In Groot-Brittannië is voor het eerst een schadevergoeding uitgekeerd voor een overlijden als gevolg van het coronavaccin. De Britse Nationale Gezondheidsdienst (NHS) achtte het bewezen dat een AstraZeneca-prik rockzanger Lord Zion (48) fataal geworden is. Zijn verloofde Vikki Spit krijgt nu 140.000 euro, het maximumbedrag. “Maar dat volstaat niet voor het leed dat me aangedaan is”, reageert zij bij de BBC.
Onderaan artikel:
Lord Zion redde nog de levens van drie mensen door zijn lever en beide nieren te doneren.
Orgaan donatie door vaccinatie slachtoffer, ben benieuwd hoelang die organen het blijven doen 🤔
 
Zorgmedewerkers verenigd

Tekst uit bovenstaande link 👆

Soms zit ik te klapperen met mijn oren. Dat de gezondheidszorg er niet voor onze gezondheid is, was mij allang duidelijk. Echter, steeds wanneer je denkt dat het niet gekker kan……

Vanochtend verleende ik zorg bij een oudere dame welke in een woonzorgcomplex verblijft. Vanaf mijn huis is dat hemelsbreed 800 meter. Terwijl ik haar schoenen aan deed hoorden we de sirene van een ambulance voorbij komen.
‘En dat is 1,’ zei ik quasi jolig.
Het schoot mij er uit voordat ik er erg in had. Voor manlief en mij is hardop ambulances tellen inmiddels een vastgesleten patroon geworden.
‘Momenteel is het bar en boos hé?’ reageerde ze.
‘Valt het u ook op?’ vroeg ik.
Ze beaamde en liet weten hoe het er gisteren aan toe ging. Alsof ze mij wilde overtuigen. Ik gaf aan dichtbij te wonen en alles te hebben meegekregen. De godganse dag hebben we ambulances gehoord: gemiddeld vier per uur. Als je het zelf niet zou meemaken, zou je het niet geloven. Het is absurd.
‘Aan de verzorging hier zal het niet liggen. Die mogen geen 1-1-2 meer bellen,’ liet ze op enig moment weten.
‘Hoe bedoelt u?’ vroeg ik.
Ze vertelde over hoe het verplegend personeel in dat woonzorgcomplex allereerst de huisarts moet bellen, ongeacht wat voor een calamiteit zich voordoet. Iets wat ze zelf een aantal maanden geleden heeft ondervonden.

Bij een valpartij was haar heup uit de kom geschoten. Elke weldenkende zorgverlener weet dat je voor behandeling van dergelijk voorval naar het ziekenhuis moet. Terwijl de vrouw op de grond lag te creperen van de pijn werd de huisarts erbij gehaald. Deze ging op zijn beurt op zoek naar pijnmedicatie. Dit had de vrouw in de kast liggen ware het niet dat ze zelf vóór de kastdeur lag. En dus ging er een spuit met pijnstilling in, werd mevrouw ‘onderzocht’ en werd daarna pas de ambulance gebeld. Aldus de vrouw. Haar verhaal hoorde ik stilzwijgend aan.
‘En wat als iemand een hartstilstand krijgt?’ vroeg ik toen ze was uitverteld.
‘Dan ook eerst de huisarts bellen,’ was haar antwoord.
Ik was flabbergasted!
‘Dus als iemand u ziet neervallen, mag diegene geen 1-1-2 bellen?’ vroeg ik ter bevestiging.
‘Nee, eerst de huisarts,’ zei ze.
‘Dan hadden ze aan mij een verkeerde want ik zou dus wel 1-1-2 bellen,’ zei ik.
‘Dat is niet volgens afspraak,’ liet ze weten.
Ik vatte alles samen en gaf aan dat wanneer iemand binnen dat pand een hartstilstand krijgt, per definitie ten dode is opgeschreven.
‘Daar komt het dan op neer,’ zei ik.
Ze beaamde aarzelend. Wie deze bizarre afspraak heeft verzonnen kon ze mij niet vertellen. Ik kreeg er een onbestendig gevoel van.

Terwijl ik mijn route vervolgde, bleef dit gevoel in mijn systeem hangen. Wat hier gebeurt is wat deze tijd typeert. Men wil duidelijk van (oudere) mensen af. Een gevoel dat veel ouderen die ik spreek, zelf ook ervaren. Door dit soort taferelen valt het bijna niet meer te ontkennen. De de.po.pu.la.tie is (nog altijd) in volle gang.

Een uur later kwam ik bij een andere oudere dame aan. Vorige maand is zij aan haar been geopereerd. Omdat dit de derde keer in korte tijd was, vonden de artsen het nodig dat zij antibiotica krijgt. Een kuur van 8 weken! Tegenwoordig is dat heel normaal.
Een paar weken na de operatie verleende ik haar zorg. Ze voelde zich slecht; ze had diarree, was misselijk en had daardoor geen eetlust. In plaats dat ze aansterkte, verzwakte ze. Ik liet haar weten dat dit de ongewenste effecten van de antibiotica zijn en vroeg of ze ook pro-biotica gebruikte. Ze had er nooit van gehoord en ik legde uit hoe bij antibiotica gebruik de darmflora om zeep wordt geholpen. Zeker wanneer dit langdurig is. En dat pro-biotica deze darmflora weer kan herstellen. Het leek haar een goed idee en ze liet weten iemand naar de drogist te sturen.

Een week later kwam ik weer bij haar. Ze voelde zich nog altijd belabberd. Ik vroeg of ze met pro-biotica was gestart. Ze vertelde dit in het ziekenhuis besproken te hebben. De arts had het een slecht advies gevonden. Volgens hem deed pro-biotica afbreuk aan de gezondheid. Hij raadde het de vrouw dan ook af. Ik was flabbergasted en uitgepraat .

Vanochtend liet ze weten zich nog steeds belabberd te voelen. Ik bood een luisterend oor en hield wijselijk mijn mond. Ze heeft nog 15 ‘antibiotica’ dagen te gaan. Daarna wordt het vast beter. Althans, dat hoop ik dan maar voor haar.

In allesomvattende Licht en Liefde.

Annemarie, Verzorgende IG in de thuiszorg.
Bekijk bijlage 12750
T
Brrrrrrrr
Ongelofelijk wat mensen allemaal bereid te zijn als ' het protocol dat eist'.
 
Onderaan artikel:

Orgaan donatie door vaccinatie slachtoffer, ben benieuwd hoelang die organen het blijven doen 🤔
Niks orgaan donatie, eerder orgaan slachting. Als je je erin verdiept besef je dat we al heel lang in de matrix leven.

Mensen worden op dat bed doelbewust dood gemaakt om zo aan hun organen te komen. Als ze al dood zijn.... Van sommige wordt gezegd dat ze het hebben gevoeld. Na de dood een pijnlijke grimas op hun gezicht waardoor nabestaanden zich kapot schrikken en beseffen dat ze aan iets verschrikkelijke hebben meegewerkt... Arme mensen. Vaak zijn ze ook leeggehaald. Niet 1 orgaan weggehaald zoals volgens afspraak maar alles wat naar te doneren valt. Orgaandonatie is mogelijke ge. Maakt door d66
 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.463
Berichten
493.750
Leden
8.626
Nieuwste lid
RobertApank
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan