Arbeidsethos

[ruud]

Veel mensen om me heen die hebben naar mijn mening te lijden onder een arbeidsethos.

Ik begrijp dat je moet werken voor geld, althans in veel gevallen is dat zo in onze maatschappij.

Het is voor sommigen ook nog zo dat zij van hun hobby hun werk hebben weten te maken: dat is dan echt kicken, echter niet voor iedereen is dit weggelegd.

Alleen waar ik me aan stoor is dat men zich voor anderen gaat druk maken die niet werken voor geld of zij hun tijd wel doorkomen e.d. naast dat het vooroordeel bestaat dat mensen zonder betaalde baan per definitie lui zouden zijn en ja luiheid is des duivels oorkussen nietwaar?

Dit terwijl veel mensen die geen betaald werk hebben prima hun tijd doorkomen volgens mij behalve dan dat er mogelijk geldzorgen zijn, die ik niet onderschat.

Laat ik voor mezelf spreken: ik vermaak me prima als ik niet voor geld werk en ik heb geen hekel aan me inzetten voor elk doel dat ik goed acht.

Sommige mensen, ook op mijn werk, zijn volgens mij oprecht bang dat ze zich zonder baan vreselijk gaan vervelen.

Ik kan daar maar moeilijk inkomen en ik vraag me af of deze mensen wel genoeg zelfkennis hebben om in te schatten of ze zich echt zouden vervelen, nog afgezien van hoe erg verveling dan precies zou zijn.

http://www.intermediair.nl/carriere/werk-en-leven/gezondheid-stress-burnout/verveling-goed-voor-je

http://www.filosofiemagazine.nl/nl/artikel/5290/levenskunst-lof-der-verveling.html

Ik denk dat die angst mensen wordt ingeprent dat ze zich zouden vervelen zonder (betaalde) baan.

Hoe vervreemd ben je dan wel niet van je eigen ik als je dat denkt?

 

[Poekie]

Wij werken sinds 1-1-2011 niet meer. Toen waren mensen ook bezorgd: hoe wil je je dag doorkomen?

Mijn antwoord was altijd: dat vraag je toch ook niet aan iemand die 65 (67) jaar is?

Onze dagen vliegen om, de dagen zijn te kort.

We zijn nu al vier weken met onze camper onderweg (waarvan vier in Marokko) en we vervelen ons voor geen meter.

En ik moet je zeggen, geen stress is zo lekker. En wij beseffen ons heel goed dat we heel bevoorrecht zijn en waarderen het enorm.

Lia

 

[cham]

Mooi om te horen Poekie! Hebben jullie daar jaren eerder bewust voor gekozen en ver van tevoren gaan sparen?

 

[Poekie]

Ja, we hebben 23 jaar een eigen bedrijf gehad, veel stress gekend, dus het is nu veel weelde.

We hebben vanaf het begin voor nu kunnen sparen.

Het is netels met gezondheid: nu werken aan je gezondheid (toekomst) is een kadootje dat je later uitpakt.

En bij ons heeft het goed 'uitgepakt'.

Lia

 

[ruud]

he Poekie, geniet ervan!

 

[Guest]

Quote:
We zijn nu al vier weken met onze camper onderweg (waarvan vier in Marokko)


En die andere vier? ;-)

 

[Poekie]

Juist, moet dus zijn: 5 weken onderweg waarvan 4 in Marokko. Er is iemand wakker.

Lia

 

[Guest]

Hoe gaat het daar Lia,

Het weer en het eten?

Ben niet nieuwsgierig hoor...

 

[Poekie]

heb net een topic geopend over onze belevenissen in Marokko.

Lia

 

[mijnlijf]

Is het niet net als : Ga nu maar eens genieten van je pensioen ?

Als je jaren alleen maar hebt gewerkt weet je niet eens wat genieten is .

 

[Guest]

@Lievergezond

Herkenbaar. Arbeidsethos is er behoorlijk in gebracht met de protestantse kerk, en het gaat ook meestal gepaard met een soort schuldgevoel als je niet genoeg werkt. Het is vooral heel Noord-Europees en volgens mij zeker niet van alle tijden. Paarhonderd jaar?

Mensen hebben dan vaak het gevoel dat er geen andere optie is dan veel te werken. Dat ze anderen daar ook nog eens op gaan wijzen zegt me dat het een behoorlijk succesvolle campagne moet zijn geweest.

Wat we hier werkelijk op aarde aan het doen zijn is groeien, en het vergt wel wat innerlijke reprogrammering om groei boven arbeid te plaatsen.

Uiteraard kan arbeid een prima manier zijn om te groeien, zeker als je met mensen werkt, en als het even meezit kun je je eigen werk bepalen, maken, invullen.

Maar dit is ook een groot drama van deze tijd. Mensen die met tegenzin blijven doorwerken om het pensioen te bereiken, simpelweg omdat ze voor zichzelf geen andere optie zien. De omgeving die dat van ze verwacht. Vergeet ook niet in het nuclear core family-model de vrouw thuis die van je verwacht dat je geen enkel risico neemt.

Ten eerste werk je in veel gevallen mee met dit hele belabberde systeem. En ten tweede: ben je zelf straks wel wat opgeschoten?

Ik bedoel : je sterft op een gegeven moment en stel je komt terug waar je was voordat je geboren was, maar ben je eigenlijk wel wat opgeschoten?

Ik ben een paar keer weggegaan bij werkgevers als ik er geleerd had wat ik voor mezelf wilde leren. Het is soms een groot risico maar ik vond het ook een vanzelfsprekendheid. We zijn hier om te leren. Later is het me pas duidelijk geworden hoeveel mensen altijd maar blijven zitten waar ze zitten. Ik heb ze wel gesproken, mensen die nog precies op dezelfde manier praten en denken als 40 jaar geleden.

 

[ruud]

He Thijs, ja zo zie ik het ook: dat we/ik hier zijn/ben om te groeien.

En ja: hoe relatief is dat arbeidsethos idd nou helemaal.

Het is een flinterdun laagje, maar wat flink aantal mensen, ook mezelf wel een beetje nog, toch wel in de greep houdt.

 

[Food en Mood]

Quote:
Als je jaren alleen maar hebt gewerkt weet je niet eens wat genieten is .


Juist ja, mijn motto is dan ook: ik heb liever iedere dag een beetje vakantie dan 1 keer per jaar drie weken 8)

 

[Webmaster]

Zoals eerder gezegd: de gemiddelde 'werkweek' van een jager-verzamelaar was 16 uur. Je hebt helemaal gelijk, thijs, alle levende organismes streven naar groei en ontwikkeling.

Mike