Leven na de dood

Webmaster

New member
Er is in Anerika veel te doen over het boek Proof of Heaven van hersenchirurg Eben Alexander, die zelf een bijna-doodervaring heeft gehad:



http://www.telegraph.co.uk/news/wor.../Afterlife-exists-says-top-brain-surgeon.html

http://www.naturalnews.com/037917_Proof_of_Heaven_afterlife_Creator.html

http://www.naturalnews.com/037948_cosmic_game_consciousness_framework.html

http://www.naturalnews.com/037979_tyranny_evil_redemption.html



Ik raad tevens het boek Eindeloos bewustzijn van Pim van Lommel en de film What Dreams May Come aan.



Mike

 
Beste Mike,

Het is altijd bijzonder om verhalen van mensen die de tunnel met het licht gezien te lezen en te doorgronden.

Zelf geloof ik ook in het leven na de dood en het is niet toevallig dat er af en toe informatie over gene zijde naar buiten komt. Ik lees er graag over en voor het geval Proof of Heaven in het Nederlands vertaald zal ik hem zeker op kop zien te tikken !

 
Zoals enkele al weten ben ik geopereerd aan mijn hersens en tijdens de operatie heb ik dus ook een BDE gehad, heb Pim van Lommel ook meerdere keren gelezen en ook gehoord, een zeer aparte ervaring. Ik ervaar het zeker niet als een hel meer als een verrijking van mijn leven. (Al had ik de operatie liever niet gehad.)

@Mike bedankt voor de linkjes.

 
Onder proof of heaven:

" There also exists a literal Hell, which was described by Dr. Alexander as a place buried underground, with gnarled tree roots and demonic faces and never-ending torment. Dr. Alexander was rescued from this place by angelic beings and transported to Heaven."

Letterlijk een hel.... nou dan is het voor mij niet meer echt geloofwaardig.

Ik wil best geloven in bewustzijn en dat je bewustzijn na de dood verder gaat... in de kosmos/energie whatever maar een hemel of een hel.... dat impliceert dus dat er een God bestaat. Los ervan hoe dit wordt geïnterpreteerd, maar dan is het voor mij al een beetje af.

 
Het dualisme van hemel en hel is een paar duizend jaar geleden geintroduceerd in onze beschavingen, door dezelfde mensen die de granen hebben geintroduceerd. Dat is dus zeker niet van alle tijden.

Als we op de gnosten af gaan, is de hel niets anders dan dit: de materiele wereld, waarin we vastgeklonken zitten aan een lichaam. We hebben hier een ervaring waar we iets van mogen leren. Waar het om gaat is het idee dat ons bewustzijn doorgaat in een ander soort dimensie. Het valt me wel op hoe eensgezind mensen hierover zijn in alle tijden, overal op de wereld.

 
@ Caveman,

Zelf heb ik een keer horen uitleggen en inmiddels meerdere malen gelezen dat de hemel staat voor oneindige kosmische energie en de hel voor het aardse waar we dagelijks beproefd worden en onze levenslessen krijgen. Mensen die hun taak niet voldoende of goed doorlopen hebben, komen na een bepaalde periode naar de aarde terug die de symbolische hel is.

Leuk om te lezen op dit vlak zijn de boeken van Ute Kretzschmar. Volgens haar is God onbevooroordeeld en zijn er door het geloof bepaalde dingen uit hun verband gehaald. Zij voert in haar boeken ook dialogen met Confucius en Kuthumi.

@ thijs. In jouw antwoord kan ik me heel goed vinden. Sommige mensen kiezen ervoor om meerdere malen terug te komen om hun opdracht te voltooien,...

 
Of klampen we ons vast aan nieuwe sprookjes & creatieve hersenspinsels, om de confrontatie met de zingevingsvraag m.b.t. je eigen leven niet te hoeven aangaan?

 
@ Freshflesh

Quote:
Of klampen we ons vast aan nieuwe sprookjes & creatieve hersenspinsels, om de confrontatie met de zingevingsvraag m.b.t. je eigen leven niet te hoeven aangaan?


Freshflesh, heb je je wel eens echt met een open houding verdiept in esoterische onderwerpen zoals leven na de dood? Denk aan een boek lezen, een lezing volgen, mensen spreken met ervaringen enz.

Naar mijn idee is iedereen op zijn of haar tijd wel eens bezig met zingeving. Ik zelf ben gaan zien dat het leven veel zinvoller en betekenisvoller wordt wanneer ik het vanuit een holistisch perspectief ga benaderen. Of het 'sprookjes & creatieve hersenspinsels' zijn zal misschien wel nooit iemand met zekerheid kunnen zeggen. Maar dat kan je ook van onze 'fysieke realiteit' zeggen. Wie weet word je op een dag wakker en bleek heel dit leven inclusief de 'natuurwetenschappelijke feiten' maar een droom en een illusie te zijn. Het denken kan overal hersenspinsels in zien, maar kan ook overal waarheid in zien. Daarom is het naar mijn idee ook niet het denken die kan bepalen wat kloppend is. Daar zegt je gevoel veel meer over.

Ik kan me voorstellen dat het voor iemand hocus pocus kan zijn wanneer die er nog nooit eens in is gedoken of ervaring mee op heeft gedaan. Maar de mensen die dit wel gedaan hebben, die gaan naar mijn idee een groter plaatje zien van de waarheid. Vaak is er ook een stukje training nodig om het bewustzijn hiervoor ontvankelijk te maken. Denk aan yoga, meditatie, trancedans, innerlijke reizen met behulp van entheogene planten enz. Maar zoals je je in alles kan verliezen, zo kan je je ook spiritualiteit en new age verliezen. En zoals je in iedere branche desinformatie en neppers hebt, zo heb je die zeker ook in de new age kringen. Het is altijd zoeken naar eerlijke en zuivere mensen en stromingen, zowel binnen de media, als binnen het zaken leven, als in de voedingsleren, als in esoterische en religieuze stromingen.

 
Precies DenniS en dat zoeken doe je dan met je gevoel wat mij betreft, Als je je open stelt voel je of iemand zuivere bedoelingen heeft.

Meditatie helpt wat mij betreft dan meer dan boeken lezen (heb ik al aardig wat gedaan, die zijn altijd weer door iemand met een bepaald wereldbeeld geschreven. Hoewel ervaringsverhalen wel boeiend zijn, al zit ook daar vaak een vertroebeling van het aardse bij. Het is juist van belang je eigen beeld te vormen op basis van je gevoel. Ieder z'n pad in het (dit) leven.

 
Ik denk dat het een combinatie is van denken en voelen. Als ik nooit iets gelezen zou hebben en nooit eens ergens over nagedacht zou hebben, dan was ik niet ver gekomen. Maar als ik alleen maar dat gedaan had, evenmin. Met denken en lezen verken je nieuwe ideeën, orden je dingen en creëer je een bepaald overzicht van mogelijkheden. Met voelen bepaal je wat kloppend is voor jezelf. We zijn hier in het westen opgevoed en afgericht om eerst te denken, dan eventueel te gaan voelen en vervolgens nog te gaan ervaren. Ik denk dat we in veel gevallen beter eerst kunnen ervaren, dan voelen en dan denken. Het denken wat daarop volgt is niet meer zo'n denken als het denken voorafgaand aan de ervaring; het is dan meer een soort 'weten'. Ik bedoel overigens niet dat we er goed aan doen om dan overal maar gewoon halsoverkop in te gaan duiken, want dan kan een onderzoek naar 'leven na de dood' uitmonden in zelfmoord. :mrgreen:

Ik denk dat het qua boeken betreft belangrijk om het te lezen voor wat het is: iemand's visie, inzichten of conclusies op basis van zijn of haar onderzoek of ervaring. Het kan deuren openen, het kan je een eindje op weg helpen, het kan een richting op wijzen, maar het zal nooit de waarheid kunnen verkondigen.

 
Een tijdje heb ik me bezig gehouden met deze materie. Nu niet meer. Ik leef nu en probeer zoveel mogelijk in het moment te zijn. Met dit leven moet ik het doen. Mijn lichaam is mijn huis waarin ik woon. Daar wil ik goed voor zorgen.

Het beste van mijn leven zien te maken met alle fouten en leerprocessen die bij het mens zijn horen. En na dit leven? Ik weet niet wat me te wachten staat. Dat ga ik (wel of niet) ervaren als het tijd is.

De uitnodiging naar me zelf zal zijn om rustig heen te gaan.

 
@Boschje

Goed gezegd! Het zou best wel/niet kunnen dat er leven is na de dood. Wie zal het zeggen?

Wat maakt het uit voor ons leven nu? Het enige dat we nu kunnen is hier te zijn en ons beste zelf te zijn. Eerlijk gezegd heb ik mijn handen daar al aan vol. De dood is onoverkomelijk, we zullen pas weten wat er daarna is, als we dood zijn.

Ik denk dat mensen het maar moeilijk kunnen accepteren dat er niets zou zijn na de dood; het geeft het gevoel dat ons leven betekenisloos is. Om die reden verzinnen mensen leven na de dood omdat ze er anders niet in slagen betekenis aan hun leven te geven.

 
Quote:
Wat maakt het uit voor ons leven nu?


Enerzijds niks, anderzijds heel veel. Het is maar net op welk niveau je naar je leven wilt kijken en met hoeveel diepgang je met je ontwikkeling wilt bezig zijn.

Quote:
Ik denk dat mensen het maar moeilijk kunnen accepteren dat er niets zou zijn na de dood;


Dat denk ik ook. Anderzijds zullen er ook veel mensen zijn die maar moeilijk kunnen accepteren dat er wel leven na de dood zou kunnen zijn, want dan zou je opeens wel heel anders (en serieuzer) naar de invulling van je levenstijd kunnen (of moeten) gaan kijken...

Quote:
Om die reden verzinnen mensen leven na de dood omdat ze er anders niet in slagen betekenis aan hun leven te geven.


Dat denk ik niet. Ik denk dat het voor de meeste mensen die geloven in leven na de dood iets extra's is. Zo moeilijk is het niet om betekenis voor je leven te vinden: je laat iets achter in de maatschappij, je brengt kinderen voort, je helpt de mensheid zich verder te ontwikkelen, je maakt plezier en kunt ervan genieten...

Maar voor jezelf wordt het wel een heel stuk interessanter als je gelooft in een traject van zielsontwikkeling. En dan bedoel ik niet alleen leven NA de dood, maar ook leven VOOR de dood. Het kan veel ophelderen over jezelf, zeker als je jezelf wilt uitzuiveren van patronen en complexen; iets waar de tijdsgeest en het opkomende bewustzijn ons meer en meer toe zal aansporen.

Ik denk inderdaad ook wel dat we het beste in het NU kunnen blijven leven of in ieder geval dit als uitgangspunt dienen te nemen. Wat onderzoek naar het verleden of de toekomst verruimd ons perspectief en dat is mijns inziens zeer zeker de moeite waard, maar daar moeten we ons geenszins in verliezen. En misschien is het niet aan iedereen om met zielsontwikkeling bezig te zijn. Ik zou het al heel mooi vinden als mensen zoals Bastiaan aangeeft de beste versie van zichzelf willen zijn of worden. Maar om dit te kunnen zijn of worden is in mijn ogen zielswerk noodzakelijk. Dus ja, voor mij maakt het heel veel uit of er wel of niet meer is dan dit leven.

 
Quote:
En dan bedoel ik niet alleen leven NA de dood, maar ook leven VOOR de dood.


Ik bedoelde:

En dan bedoel ik niet alleen leven na de DOOD, maar ook leven voor de GEBOORTE.

 
Ik ben zelf blij met datgene wat in de bijbel staat. Dat is voor mij een compleet pakket van voor naar achter hoe het leven ontstaat en waar het heen gaat als het de aarde verlaten heeft. Ook staat daar in wat de bedoeling is nadat de hemel en de aarde niet meer bestaan.

De manier waarop de bijbel in elkaar steekt en hoe het zichzelf opent wanneer je je daarop richt wijst erop dat de bijbel niet door mensen geinspireerd of gemanipuleerd kan zijn. Het enige wat uit de geschiedenis naar voren komt (voor mij) is dat er boeken zijn weggelaten. Maar die boeken zijn nog wel te lezen, alleen niet (altijd) binnen dezelfde kaft.

Ik vind er een heleboel troost in, ik put er hoop uit en ik weet waar ik aan toe ben op het moment dat ik mijn ogen voor eeuwig sluit.

 
@vrysuyver. Een fantastisch boek. En je geeft zelf ook al aan: er zijn ook zaken uit de bijbel weggelaten. Een studie naar de allereerste christenen is daarom ook zo interessant. Het lijkt erop dat hun ideeën nauw aansloten aan bij die van oude natuurwijsheden: die hadden vaak een traditie van reïncarnatie. Er komt een moment dat je je lichaam verlaat, naar iets wat iedereen op een andere manier heeft beschreven. Maar je bent niet je lichaam, je bent veel meer. Ken je de documentaire: een christendom voor het christendom ?

 
Voor de skeptici onder jullie:

Lees het boek Eindeloos bewustzijn van Pim van Lommel. Pim van Lommel was hartchirurg in Arnhem en redde iemand van de dood, die tot zijn grote verbazing boos op hem was! Toen Van Lommel deze persoon vroeg naar het hoe en waarom kreeg hij te horen dat de persoon zich in een prachtige wereld bevond en helemaal niet terug wilde keren in een beperkt en verzwakt lichaam. Dit intrigeerde Van Lommel en hij besloot hier wetenschappelijk onderzoek naar te doen, onderzoek dat uiteindelijk 25 jaar duurde.

Hij schreef hierover in 2000 in het toonaangevende medische vakblad The Lancet en dit deed veel stof opwaaien. Hierdoor werd hij gevraagd om op internationale symposia te spreken. In 2005 legde hij zijn onderzoek in een populaire stijl vast in het boek Eindeloos bewustzijn. Hierdoor is Van Lommel nog veel meer spreekbeurten gaan geven. Ik ben nooit op een spreekbeurt van hem geweest, maar heb wel zijn boek gelezen. In zijn boek weerlegt Van Lommel op wetenschappelijke wijze alle tegenargumenten, als zouden bijna-doodervaringen uitsluitend een illusie zijn van afstervende hersenen. Juist omdat Van Lommel als enige ter wereld hier het langst wetenschappelijk onderzoek naar gedaan heeft en dit in een heldere, nuchtere, niet-zweverige stijl beschrijft, zou het verplichte kost moeten zijn voor alle skeptici.

In zijn boek valt te lezen dat mensen die terugkomen vanuit een dergelijke schitterende ervaring vervolgens de grootste moeite hebben om aansluiting te vinden bij de materiele, aardse realiteit, niet zozeer de aarde of het aardse zelf, maar vanwege de menselijke aardbewoners! Ze worden door velen simpelweg niet geloofd. Sommigen gaan hieronder gebukt en ervaren het eerder als een last, maar de meesten krijgen juist des te meer zingeving, omdat ze dankzij deze ervaring snappen waar het werkelijk allemaal om draait in het leven. Wie dus beweert dat het hier draait om het hier en nu en om zingeving moet beseffen dat de meeste mensen met een BDE juist hierdoor beter in het hier en nu kunnen leven en meer zingeving krijgen, omdat ze door de ervaring leren dat materialisme en uiterlijke schijn een illusie zijn en dat het juist draait om de 'kleine dingetjes' in het leven. Het een sluit het ander dus absoluut niet uit, integendeel zelfs, het betekende zelfs een verrijking van hun leven!

De beste verbeelding die ik ooit heb gezien van hoe het er aan gene zijde moet uitzien is de film What Dreams May Come. Deze film is overduidelijk gebaseerd op herinneringen van mensen met BDE's en sluit perfect aan op het boek van Van Lommel. Een absolute aanrader!

Wie nog steeds skeptisch is, moet beseffen dat natuurvolkeren allemaal van mening waren dat deze aardse beleving een illusie is. Neem bijvoorbeeld het concept van 'Dreamtime' (Droomtijd) van de Aboriginals, die stellen dat je juist in je dromen het meest 'wakker' bent, omdat je je verbindt met de niet-aardse realiteit. Ook de Amerikaanse Indianen waren ervan overtuigd dat juist de 'spirit world' (geestenwereld) echt was en ons aardse bestaan een illusie. Onze materiele 'wetenschap' wijst dit concept cetegorisch af, omdat onze 'wetenschap' letterlijk een octaaf te laag denkt. Je hoeft de wind niet te zien om te weten dat-ie waait. Zo hoorde ik op de radio eens een 'expert' openlijk ons vermogen om ’s nachts te dromen een 'foutje van de evolutie' noemen. Dit is minstens zo arrogant als stellen dat ons niet-materiele DNA, dat maar liefst 98% beslaat (!), 'junk-DNA' zou zijn!

Vanuit de wetenschap dat de natuur niets verspilt en dat alles energie is, is het eerder zeer logisch dat je allereerst gematerialiseerde energie bent en dat jouw energie (je ziel) 'gerecycled' wordt. Dit maakt ook het concept van reincarnatie geloofwaardig, waarmee ik niet zeg dat ik hier noodzakelijk in geloof. Mijn punt is dat als ik het niet weet maar er wel van overtuigd ben dat het zeer goed mogelijk is ik het letterlijk open laat en niet per definitie afwijs. De academische wetenschap levert echter meer gesloten dan open geesten op, maar gelukkig is Pim van Lommel een zeer gunstige uitzondering. Nu is er ook Eben Alexander, eveneens een 'bekeerde' wetenschapper. Ik ga zijn boek bestellen en met zeer veel belangstelling lezen!

Mike

 
Er is een goed boek te lezen over hoe de sferen en dimensies zijn opgebouwd aan de andere kant.

geschreven door jozef rulof (samen met nog 28 boeken).

de titel:

een blik in het hiernamaals.

 

Forum statistieken

Onderwerpen
4.539
Berichten
543.271
Leden
8.662
Nieuwste lid
Magda Van Bladel
Word vaste donateur van dit forum
Terug
Bovenaan